Nierównowaga fiskalna

Co to jest nierównowaga fiskalna?

zobowiązania dłużne rządu nie są w równowadze z jego przyszłymi strumieniami dochodów. Istnieją dwa rodzaje nierównowagi, które mogą wpływać na wydatki i dochody rządu: pionowa nierównowaga fiskalna i pozioma nierównowaga fiskalna.

Obligacje i strumienie dochodów są mierzone według ich odpowiednich wartości bieżących i dyskontowane według stopy wolnej od ryzyka powiększonej o pewien spread. Jeżeli rząd poniesie trwałą nierównowagę fiskalną, wówczas obciążenia podatkowe prawdopodobnie wzrosną w przyszłości, powodując spadek bieżącej i przyszłej konsumpcji gospodarstw domowych.

Zrozumienie nierównowagi fiskalnej

Nierównowaga fiskalna zwykle występuje, gdy wydatki rządu (i wynikający z niego dług) przewyższają jego długoterminową zdolność do zwiększania dochodów w celu sfinansowania wydatków i zadłużenia. Dzieje się tak często, gdy rząd przyjmuje długoterminowe zobowiązania dotyczące wydatków na podstawie zbyt optymistycznych szacunków kosztu zobowiązań lub zdolności lub woli podatników do ich sfinansowania.

Jednym z typowych przykładów jest sytuacja, w której rządy zobowiązują się do drogich emerytur o zdefiniowanym świadczeniu dla pracowników publicznych, nie biorąc pod uwagę możliwości przyszłych pogorszeń gospodarczych, które mogłyby wpłynąć na dochody podatkowe i wartość inwestycji w fundusze emerytalne. Scenariusz ten rozegrał się w niektórych stanowych i miejskich rządach USA, prowadząc do cięć budżetowych na podstawowe usługi publiczne, takie jak policja, żądania stanowych lub federalnych bailoutów dla jednostek rządowych źle zarządzanych pod względem fiskalnym, lub w niektórych przypadkach postępowanie upadłościowe na podstawie Rozdziału 9 .

Pozioma nierównowaga fiskalna opisuje sytuację, w której dochody nie pokrywają się z wydatkami dla różnych regionów kraju. Poziome nierównowagi fiskalne są często wykorzystywane do uzasadniania transferów wyrównawczych lub płatności na rzecz stanu lub prowincji od rządu federalnego w celu zrównoważenia nierównowagi pieniężnej między różnymi częściami kraju.

Horyzontalna nierównowaga fiskalna występuje, gdy samorządy terytorialne nie mają takich samych możliwości w zakresie pozyskiwania środków ze swoich podstaw podatkowych na świadczenie usług publicznych. Ten rodzaj nierównowagi fiskalnej powoduje różnice w korzyściach fiskalnych netto, które są kombinacją poziomów opodatkowania i usług publicznych. Korzyści te są również często wykorzystywane jako część uzasadnienia żądania płatności transferowych i redystrybucji bogactwa z jednych regionów do innych.

Pionowa nierównowaga fiskalna opisuje sytuację, w której dochody nie pokrywają się z wydatkami na różnych szczeblach administracji. Pionowa nierównowaga fiskalna to problem strukturalny, który można rozwiązać, jeśli można ponownie przypisać obowiązki związane z dochodami i wydatkami. Na przykład, jeśli stan wymaga od swoich miast świadczenia usług edukacyjnych, ale pozostawia odpowiedzialność za finansowanie lokalnym podatkom od nieruchomości lub innym podatkom, może to spowodować nierównowagę pionową, chyba że stan zapewnia również finansowanie, aby pomóc w wypełnieniu zobowiązania podatkowego, które stworzyło dla jego miasteczka i miasta.

Przykład nierównowagi fiskalnej w świecie rzeczywistym

Kryzys zadłużenia Grecji miał swoje źródło w rozrzutności fiskalnej poprzednich rządów. Po przystąpieniu Grecji do Wspólnoty Europejskiej w 1981 r. jej gospodarka i finanse były w dobrej kondycji, ale jej sytuacja finansowa dramatycznie się pogorszyła w ciągu następnych 30 lat.

Przez dziesięciolecia kontrola nad rządem krążyła między lewicowym Panhelleńskim Ruchem Socjalistycznym a Partią Nowej Demokracji. Próbując zadowolić ludność, obie strony wprowadziły liberalną politykę socjalną, która stworzyła nieefektywną gospodarkę. W wyniku niskiej wydajności, erozji konkurencyjności i szalejącego uchylania się od płacenia podatków rząd uciekł się do masowego zadłużania się, aby utrzymać rząd na powierzchni.

Przystąpienie Grecji do strefy euro w 2001 r. i przyjęcie przez nią euro znacznie ułatwiło rządowi zaciąganie pożyczek. Rentowności greckich obligacji i stopy procentowe gwałtownie spadły, ponieważ zbliżyły się do cen silnych członków Unii Europejskiej,. takich jak Niemcy. W rezultacie grecka gospodarka rozkwitła, a roczny wzrost produktu krajowego brutto osiągnął w 2006 r. 5,65% .

Jednak kryzys finansowy z 2008 r. skłonił inwestorów i wierzycieli do skupienia się na ogromnym obciążeniu długiem państwowym Stanów Zjednoczonych i Europy. Wobec realnej możliwości niewypłacalności inwestorzy zaczęli domagać się znacznie wyższych stóp zwrotu za dług państwowy wyemitowany przez Grecję jako rekompensatę za to dodatkowe ryzyko. Gdy gospodarka Grecji kurczyła się w następstwie kryzysu, jej stosunek długu do PKB gwałtownie wzrósł.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Pionowa i pozioma nierównowaga fiskalna to dwa rodzaje nierównowagi, które mogą wpływać na wydatki i dochody rządu.

• Pionowa nierównowaga fiskalna występuje, gdy dochody nie pokrywają się z wydatkami na różnych szczeblach rządowych.

• Horyzontalna nierównowaga fiskalna występuje, gdy dochody nie pokrywają się z wydatkami dla różnych regionów kraju.

• Nierównowaga fiskalna występuje, gdy występuje rozbieżność między przyszłymi zobowiązaniami dłużnymi rządu a przyszłymi strumieniami dochodów.