Utracone zarobki

Jakie są utracone zarobki?

Utracone zarobki stanowią różnicę między zarobkami faktycznie osiągniętymi a zarobkami, które można by osiągnąć przy braku opłat, wydatków lub straconego czasu. W związku z tym duża część utraconej jest reprezentowana przez kwotę, którą inwestor wydał na opłaty inwestycyjne, które często stanowią znaczny procent zysków z inwestycji.

Założenie jest takie, że gdyby inwestor był narażony na niższe opłaty, automatycznie uzyskałby lepszy zwrot. Pojęcie utraconych zarobków jest zwykle używane w odniesieniu do opłat za sprzedaż, opłat za zarządzanie lub całkowitych wydatków zapłaconych do funduszy.

Zrozumienie utraconych zarobków

Utracone zarobki, ponieważ odnoszą się do wyników inwestycyjnych, mogą spowodować duży hamulec w długoterminowym wzroście aktywów i inwestycji. Opłaty są zwykle pobierane od inwestorów za dostęp do funduszy wzajemnych,. funduszy ETF i innych połączonych instrumentów inwestycyjnych. Fundusze inwestycyjne to fundusze aktywnie zarządzane, co oznacza, że stanowią zbiór papierów wartościowych kupowanych i sprzedawanych przez zarządzającego portfelem. ETF to fundusze zarządzane pasywnie, co oznacza, że zazwyczaj śledzą indeks, taki jak S&P 500, a zatem mają niższe opłaty niż fundusze inwestycyjne.

Coś tak pozornie niewinnego, jak obciążenie front-endu lub 1% opłaty za zarządzanie, może kosztować tysiące dolarów w miarę upływu lat, dzięki cudom złożonych zwrotów. Inwestorzy muszą zbadać koszty związane z każdą inwestycją, aby ograniczyć utracone zarobki.

Przykłady utraconych zarobków

Opłaty za sprzedaż

Opłaty za sprzedaż mogą stanowić znaczny wydatek dla inwestorów. Urząd Regulacji Branży Finansowej (FINRA) udostępnia następujący harmonogram, który określa potencjalne opłaty za sprzedaż front-end load dla inwestowania w fundusze inwestycyjne. Tabela pokazuje również różne punkty przerwania, w których opłaty za sprzedaż są zmniejszane w zależności od kwoty zainwestowanych środków.

TTT

Opłaty za sprzedaż mogą wystąpić na różnych etapach procesu inwestycyjnego. Opłaty za sprzedaż to prowizje pobierane przez dystrybutorów, które wynagradzają brokera za sprzedaż.

Poniżej znajdują się trzy przykłady rodzajów opłat za sprzedaż i kiedy one występują.

• Opłaty za sprzedaż front-end są obliczane jako procent kwoty nominalnej lub początkowej inwestycji w momencie zakupu. Zazwyczaj z akcjami klasy A są związane opłaty za sprzedaż front-end.

• Opłaty za sprzedaż zaplecza są obliczane jako procent kwoty nominalnej w momencie sprzedaży inwestycji. Zazwyczaj akcje B funduszu są obciążane kosztami sprzedaży back-end.

• Odroczone opłaty za sprzedaż to opłaty za sprzedaż zaplecza, które są stopniowo zmniejszane tak długo, jak inwestycja pozostaje w funduszu. Opłaty mogą ostatecznie zostać zredukowane do zera. Opłaty odroczone są również nazywane warunkowymi odroczonymi opłatami za sprzedaż, ponieważ opłata jest uzależniona od tego, jak długo inwestycja pozostaje w funduszu.

Inwestorzy indywidualni są zazwyczaj obciążani niższymi opłatami, gdy handlują z brokerem dyskontowym, a wiele platform może nie wymagać uiszczania żadnych opłat za sprzedaż. Opłaty za sprzedaż można również często ominąć, inwestując bezpośrednio za pośrednictwem towarzystwa funduszu.

Opłaty za sprzedaż za transakcje przez pośredników są ustalane przez fundusz powierniczy. Niektóre fundusze inwestycyjne zapewniają inwestorom zestawienie zysków z opłatami za sprzedaż i bez nich. Na przykład fundusz ClearBridge Aggressive Growth Fund zgłasza zwroty z opłatami za sprzedaż i bez nich. Od listopada W dniu 10 2019 r. średni roczny zwrot Funduszu bez opłat za sprzedaż wyniósł 6,87%. W przypadku opłat za sprzedaż zwrot wyniósł 0,73%, przy czym różnica 6,14% reprezentuje utracone dochody z tytułu opłat za sprzedaż.

Powyższy przykład pokazuje, jak bardzo utracone zarobki mogą wpłynąć na zwrot z inwestycji. Rabaty w punktach przerwania mogą znacznie obniżyć koszty sprzedaży i prowizje, umożliwiając ponowne zainwestowanie lub zwiększenie zysków z inwestycji, co prowadzi do lepszych długoterminowych zwrotów. Ważne jest, aby inwestorzy zbadali i przeprowadzili analizę due diligence w odniesieniu do rabatów w punktach przerwania funduszy wzajemnych, aby ustalić, czy się kwalifikujesz, a jeśli tak, określić wymagania.

Koszty operacyjne funduszu

Inwestorzy odczują również utracone dochody z opłat operacyjnych funduszy inwestycyjnych. Opłaty operacyjne dla funduszy inwestycyjnych zazwyczaj obejmują opłaty za zarządzanie, opłaty dystrybucyjne, opłaty transakcyjne i koszty administracyjne. Fundusz inwestycyjny może zgłosić wskaźnik kosztów brutto i wskaźnik kosztów netto, który obejmuje te opłaty. Jeśli podawany jest wskaźnik kosztów netto, wówczas fundusz posiada umowy dotyczące zwolnień i refundacji. Z biegiem czasu wskaźnik kosztów funduszu zazwyczaj rośnie do wskaźnika kosztów brutto po wygaśnięciu rabatów.

Inwestorzy mogą wziąć pod uwagę opłaty za zarządzanie i stosunek kosztów brutto do netto podczas porównywania funduszy z utraconymi zarobkami. Fundusze zarządzane pasywnie mają zazwyczaj niższe wskaźniki kosztów niż fundusze zarządzane aktywnie. Aktywnie zarządzane fundusze wymagają wyższych opłat za zarządzanie i kosztów transakcji.

Załóżmy na przykład, że masz do zainwestowania 10 000 USD, a jeden fundusz pobiera opłatę w wysokości 0,5%, podczas gdy drugi fundusz pobiera opłatę w wysokości 2%. Oba fundusze oferują ekspozycję na podobny segment rynku. Jeśli zainwestowałeś w fundusz 2%, Twój zwrot z inwestycji zmniejszyłby się o 200 USD rocznie. Inwestowanie w fundusz 0,5% kosztuje tylko 50 USD. Jeśli zdecydujesz się zainwestować w fundusz 2%, Twoje utracone zarobki z opłat funduszu wyniosą łącznie 150 USD.

Opłaty za odkupienie

Opłaty za umorzenie mogą być również pobierane przez fundusze inwestycyjne, aby uniemożliwić inwestorom handel krótkoterminowy. Opłaty te są ustalane przez towarzystwo funduszu. Ich terminy płatności mogą wynosić od 30 do 365 dni po pierwszym zakupie. Opłaty za umorzenie są zwracane do funduszu z tytułu kosztów handlowych i operacyjnych. Unikanie opłat za wykup może być również czynnikiem pomagającym zmniejszyć potencjalne utracone zarobki.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Koncepcja utraconych zysków zakłada, że inwestorzy narażeni na niższe opłaty osiągają lepsze zyski na rynku.

• Utracone dochody są zatem kapitałem inwestycyjnym, który inwestor wydał na opłaty inwestycyjne.

• Opłaty za sprzedaż i opłaty operacyjne ponoszone przez inwestora w funduszu inwestycyjnym to przykłady opłat inwestycyjnych, które prowadzą do utraty zysków.

• Utracone dochody stanowią różnicę między rzeczywistymi dochodami z inwestycji a dochodami, które mogłyby zostać zrealizowane, gdyby nie było żadnych opłat.