Negatywny arbitraż
Co to jest negatywny arbitraż?
Arbitraż negatywny to szansa utracona, gdy emitenci obligacji przejmują wpływy z ofert dłużnych, a następnie przechowują te pieniądze w depozycie przez pewien czas (zwykle w gotówce lub krótkoterminowych inwestycjach skarbowych), dopóki pieniądze nie będą mogły zostać wykorzystane do sfinansowania projekt lub spłacić inwestorom. Arbitraż negatywny może wystąpić przy nowej emisji obligacji lub po refinansowaniu zadłużenia.
Koszt alternatywny ma miejsce, gdy pieniądze są ponownie inwestowane, a emitent długu osiąga stopę zwrotu niższą niż to, co faktycznie musi zostać zwrócone posiadaczom długu.
Jak działa negatywny arbitraż
Arbitraż negatywny ma miejsce, gdy pożyczkobiorca spłaca swoje długi przy wyższej stopie procentowej niż stopa, jaką pożyczkobiorca zarabia na pieniądzach przeznaczonych na spłatę długu. Zasadniczo koszt kredytu jest wyższy niż koszt kredytu.
Na przykład, aby sfinansować budowę autostrady, rząd stanowy emituje 50 milionów dolarów w obligacjach komunalnych, płacąc 6%. Ale podczas gdy oferta jest nadal w toku, dominujące na rynku stopy procentowe spadają. Wpływy z emisji obligacji są następnie inwestowane na rachunku rynku pieniężnego płacąc tylko 4,2% przez okres jednego roku, ponieważ dominujący rynek nie zapłaci wyższej stopy. W takim przypadku emitent traci równowartość 1,8% odsetek, które mógłby zarobić lub zatrzymać. 1,8% wynika z arbitrażu ujemnego, który jest w rzeczywistości kosztem alternatywnym. Strata poniesiona przez państwo przekłada się na mniejsze dostępne środki na budowę autostrady dla jego obywateli.
Negatywne obligacje arbitrażowe i refundacyjne
Pojęcie arbitrażu negatywnego można pokazać na przykładzie obligacji refundacyjnych. Jeżeli stopy procentowe spadną poniżej stopy kuponu na istniejące obligacje na żądanie,. emitent prawdopodobnie spłaci obligację i zrefinansuje swój dług po niższej stopie procentowej dominującej na rynku. Środki z nowej emisji (obligacja refundacyjna) zostaną przeznaczone na uregulowanie zobowiązań z tytułu odsetek i kapitału pozostałej emisji ( obligacja zwracana ). Jednak ze względu na ochronę kupna niektórych obligacji, która uniemożliwia emitentowi przez pewien czas wykup obligacji, środki z nowej emisji przeznaczane są na zakup skarbowych papierów wartościowych utrzymywanych w escrow. W dniu wykupu po wygaśnięciu ochrony wykupu, obligacje skarbowe są sprzedawane, a wpływy ze sprzedaży są wykorzystywane do umorzenia starszych obligacji.
Gdy rentowność papierów skarbowych jest poniżej rentowności obligacji refundacyjnych, następuje ujemny arbitraż wynikający z utraconej rentowności inwestycji w funduszu powierniczym. W przypadku negatywnego arbitrażu skutkuje to znacznie większym rozmiarem sprawy, a możliwość zwrotu zaliczki jest często negowana. W przypadku, gdy obligacje o wysokim oprocentowaniu są refundowane z góry obligacjami o niskim oprocentowaniu, kwota rządowych papierów wartościowych wymagana na rachunku powierniczym będzie większa niż kwota refundowanych obligacji pozostających do spłaty. Aby zrównoważyć obsługę zadłużenia z tytułu wyższych płatności odsetek od pozostających do spłaty obligacji z niższymi odsetkami od obligacji skarbowych, takich jak bony skarbowe, różnicę należy uzyskać poprzez zwiększenie kwoty kapitału, ponieważ przepływy pieniężne z rachunku powierniczego muszą być równe przepływom środków pieniężnych z niespłaconych obligacji do podlega zwrotowi.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Arbitraż negatywny to koszt alternatywny utracony z powodu utrzymywania wpływów z długu na rachunku powierniczym, dopóki projekt nie zostanie faktycznie sfinansowany.
Ujemny koszt arbitrażu jest zasadniczo różnicą w koszcie netto pożyczkobiorcy dla wierzycieli pomniejszonym o to, co może on zarobić, wykorzystując te wpływy do ponownego zaciągnięcia pożyczki.
Arbitraż ujemny ma miejsce, gdy w tym okresie, który może trwać od kilku dni do lat, spadają obowiązujące stopy procentowe.
Obligacje płatne i zwracane pokazują sposoby, w jakie emitenci mogą chronić przed negatywnym arbitrażem.
