Główna prywatna rezydencja (Kanada)
Co to jest główna prywatna rezydencja (Kanada)?
Główna prywatna rezydencja to dom, który kanadyjski podatnik lub rodzina utrzymuje jako główne miejsce zamieszkania. Jednostka rodzinna może mieć tylko jedno główne prywatne miejsce zamieszkania w danym momencie. Aby się zakwalifikować, nieruchomość musi być własnością podatnika lub pary, lub należeć do osobistego trustu.
Zrozumienie głównych prywatnych rezydencji (Kanada)
W Kanadzie, kiedy sprzedajesz dom za więcej, niż go kupiłeś, rząd wymaga od ciebie płacenia podatków od połowy tego zysku. Zasady te nie mają jednak zastosowania, jeśli nieruchomość jest zarejestrowana jako główne miejsce zamieszkania.
Podatnik kanadyjski może wyznaczyć tylko jeden dom jako swoją główną prywatną rezydencję na dany rok. Zgodnie z kanadyjskimi przepisami podatkowymi, dom może być wyznaczony jako główna prywatna rezydencja za każdy rok, w którym podatnik, ich małżonek, partner lub ich dzieci byli rezydentami w Kanadzie. Kanadyjska Agencja Podatkowa ( CRA) ma trzy inne wymagania, aby główna prywatna rezydencja kwalifikowała się:
Podatnik musi posiadać nieruchomość samodzielnie lub wspólnie z małżonkiem lub partnerem
Nieruchomość stanowi „lokal mieszkaniowy, udział w dzierżawie lokalu mieszkalnego lub udział w kapitale akcyjnym spółdzielni mieszkaniowej”
Podatnik wyznacza nieruchomość jako główną prywatną rezydencję
Kwalifikuje się praktycznie każdy rodzaj fizycznej rezydencji, w tym domy, apartamenty, bliźniaki, domki, łodzie mieszkalne, przyczepy lub przyczepy mieszkalne. Grunt, na którym znajduje się mieszkanie, również kwalifikuje się do wyłączenia w pewnych granicach – do 1,24 akrów, zgodnie z CRA. Limit ten może zostać przedłużony w niektórych przypadkach, jeśli gmina narzuci minimalną wielkość partii.
Prywatna główna rezydencja jest ograniczona do 1,24 akrów ziemi.
Wymagania dotyczące głównych prywatnych rezydencji (Kanada)
Od roku podatkowego 2016 kanadyjscy podatnicy-właściciele domów byli zobowiązani do zgłaszania podstawowych informacji o swoich głównych prywatnych miejscach zamieszkania, aby kwalifikować się do zwolnienia. Obejmuje to datę nabycia, datę sprzedaży, wpływy ze zbycia, a także opis nieruchomości na ich podatku dochodowym i zeznaniu świadczeń. Ten wymóg zgłaszania ma zastosowanie do każdej nieruchomości sprzedawanej w Kanadzie od 2016 r., nawet jeśli cały zysk jest w pełni chroniony przez główne zwolnienie dotyczące prywatnego zamieszkania.
Główna prywatna rezydencja jest zwolniona z podatku od zysków kapitałowych. Jednak podatnicy, którzy sprzedają swoją główną siedzibę, nadal muszą zgłosić tę sprzedaż. Musi być również wyznaczona jako prywatna rezydencja w Załączniku 3: Zyski (lub straty) kapitałowe ich zeznania podatkowego, aby kwalifikować się do zwolnienia, wraz z formularzem T2091 (IND): Wyznaczenie nieruchomości jako głównego miejsca zamieszkania przez osobę fizyczną (inne niż osobiste zaufanie).
Rząd federalny zezwala podatnikom na wyznaczenie dwóch nieruchomości jako głównych rezydencji, gdy sprzedają jedną i kupują drugą w tym samym roku. Podatnik musi wyznaczyć i zgłosić oba. Ta zasada jest nazywana zasadą „plus 1” .
Uwagi specjalne
Jeśli ktoś nie jest w stanie wyznaczyć domu jako swojego głównego miejsca zamieszkania przez wszystkie lata jego posiadania, część wszelkich zysków ze sprzedaży może podlegać opodatkowaniu jako zysk kapitałowy. Część zysku podlegająca opodatkowaniu opiera się na formule, która uwzględnia liczbę lat, w których dom był własnością podatnika oraz przez ile z tych lat był on wyznaczony jako główna prywatna rezydencja.
Załóżmy na przykład, że małżeństwo ma między sobą dwie rezydencje — dom w mieście i domek na wsi. Tylko jeden z tych domów może być wyznaczony na główne miejsce zamieszkania na każdy rok. Przed 1982 r. każdy z małżonków mógł wyznaczyć odrębną nieruchomość jako główne miejsce zamieszkania na dany rok, pod warunkiem, że nieruchomość nie była współwłasnością. Jednak ta luka została zamknięta. Pary małżeńskie i ich małoletnie dzieci niebędące w związku małżeńskim mogą teraz wyznaczyć w sumie tylko jeden dom na swoje główne prywatne miejsce zamieszkania każdego roku.
Podatnicy, którzy wykorzystują część swojego miejsca zamieszkania do celów biznesowych, muszą rozsądnie podzielić cenę sprzedaży i skorygowaną podstawę kosztów (ACB) na części wykorzystywane jako miejsce zamieszkania i do generowania dochodu. Agencja ratingowa może uznać nieruchomość za miejsce zamieszkania, jeśli działalność gospodarcza jest drugorzędna w stosunku do użytkowania domu jako głównego miejsca zamieszkania, nie ma zmian strukturalnych w nieruchomości i nie przysługuje odpis z tytułu kosztów kapitałowych (CCA) w stosunku do nieruchomości. Jednym z przykładów, który pasuje do tego opisu, jest domowa placówka opieki dziennej.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Główna prywatna rezydencja to dom, który kanadyjski podatnik lub rodzina utrzymuje jako główne miejsce zamieszkania.
Każdy, kto sprzedaje drugą nieruchomość, musi zgłosić zyski lub straty kapitałowe ze sprzedaży.
Kanadyjski podatnik może wyznaczyć tylko jeden dom jako swoją główną prywatną rezydencję na dany rok.
Podatnik, jego małżonek, partner i/lub dzieci muszą mieszkać w nieruchomości przez część roku, aby nieruchomość się kwalifikowała.