Prawdziwa dzierżawa

Co to jest prawdziwy leasing?

Leasing rzeczywisty to rodzaj najmu wieloletniego, w którym leasingodawca daje leasingobiorcy wyłączne prawo do użytkowania i posiadania nieruchomości lub wyposażenia za miesięczną opłatą przez określony czas. Prawa własności aktywa nie przechodzą na leasingobiorcę.

Jak działają prawdziwe umowy najmu

Prawdziwa dzierżawa jest również znana jako dzierżawa podatkowa lub dzierżawa zorientowana na podatek. Jest to określane jako prawdziwe, ponieważ tego rodzaju umowa przechodzi wymogi księgowe dla leasingodawcy, aby móc ubiegać się o wszelkie związane z tym korzyści podatkowe,. w tym odpisy amortyzacyjne, od przedmiotu leasingu lub sprzętu. Odwrotnie, leasingobiorca traktuje opłaty leasingowe jako wydatek kapitałowy.

Po zakończeniu okresu najmu i nie podpisaniu przedłużenia, najemca jest odpowiedzialny za opuszczenie nieruchomości w stanie, w jakim była wynajmowana lub w bliskim sąsiedztwie. W przypadku sprzętu dzierżawionego, najemca jest odpowiedzialny za zwrot sprzętu używanego w dobrym stanie. W pewnych sytuacjach najemca może mieć możliwość zakupu sprzętu od razu.

Leasing rzeczywisty różni się od leasingu finansowego. Zasadniczo leasing finansowy to taki, w którym leasingodawca kupuje składnik aktywów dla leasingobiorcy i wynajmuje mu go na określony czas. Leasingobiorca dokonuje płatności, które pokrywają pierwotny koszt składnika aktywów w początkowym lub pierwotnym okresie leasingu. W niektórych przypadkach na koniec umowy zostanie dokonana większa płatność, zwana również płatnością balonową. Najemca otrzymuje wyłączne użytkowanie składnika aktywów pod warunkiem przestrzegania warunków określonych w umowie.

Przykład: leasing operacyjny

W przeciwieństwie do leasingu finansowego ryzyko i korzyści wynikające z własności w dużej mierze nie przechodzą na leasingobiorcę w ramach tzw . leasingu operacyjnego. Czas trwania tego rodzaju leasingu jest zazwyczaj krótszy niż wartość ekonomiczna przedmiotu leasingu. Po zakończeniu leasingu leasingodawca spodziewałby się, że będzie w stanie uzyskać dodatkową wartość ekonomiczną z aktywów; jest to wartość rezydualna.

Na początku każdego leasingu leasingodawca weźmie pod uwagę prognozowaną wartość rezydualną składnika aktywów na koniec leasingu, aby określić oczekiwania dotyczące dodatkowej wartości, jaką może przynieść dany składnik aktywów. Większość umów leasingu operacyjnego obejmuje aktywa, które na koniec okresu leasingu będą miały pewną wartość, w tym pojazdy lub ciężki sprzęt i maszyny.