Zerowa granica

Co to jest zero?

Zerowa granica to ekspansywne narzędzie polityki pieniężnej , w ramach którego bank centralny w razie potrzeby obniża krótkoterminowe stopy procentowe do zera, aby stymulować gospodarkę. Bank centralny, który jest zmuszony do prowadzenia takiej polityki, musi także stosować inne, często niekonwencjonalne metody stymulacji gospodarki.

##Zrozumienie zerowej granicy

Granica zero odnosi się do najniższego poziomu, do którego mogą spaść stopy procentowe,. a logika podpowiada, że zero będzie tym poziomem. Główną strzałką kołczanu polityki pieniężnej banku centralnego są stopy procentowe. Bank będzie manipulował stopami procentowymi, aby albo stymulować stagnację gospodarki, albo złagodzić przegrzanie. Oczywiście są granice, szczególnie na dole pasma.

Granica zero to dolna granica, do której można obniżyć stawki, ale nie dalej. Kiedy ten poziom zostanie osiągnięty, a gospodarka nadal nie radzi sobie dobrze, bank centralny nie może już dostarczać bodźców za pomocą stóp procentowych. Ekonomiści używają terminu pułapka płynności, aby opisać ten scenariusz.

W obliczu pułapki płynności często konieczne stają się alternatywne procedury dla stymulacji monetarnej. Powszechnie uważano, że stopy procentowe nie mogą wejść na terytorium ujemne, co oznacza, że gdy stopy procentowe osiągną zero lub będą bliskie zeru, na przykład 0,01%, polityka pieniężna musi zostać zmieniona, aby nadal stabilizować lub stymulować gospodarkę.

Najbardziej znanym alternatywnym narzędziem polityki pieniężnej jest być może luzowanie ilościowe (QE). W tym miejscu bank centralny angażuje się w zakrojony na szeroką skalę program skupu aktywów, często obejmujący obligacje skarbowe i inne obligacje rządowe. To nie tylko utrzyma stopy krótkoterminowe na niskim poziomie, ale również obniży stopy długoterminowe, co dodatkowo zachęci do zaciągania pożyczek.

Ujemne stawki

Od czasu Wielkiej Recesji w 2008 i 2009 r. niektóre banki centralne przesunęły limity zerowe poniżej poziomu liczbowego i wprowadziły ujemne stopy. Gdy gospodarka światowa załamała się, banki centralne obniżyły stopy procentowe, aby pobudzić wzrost i wydatki. Jednak w miarę powolnego ożywienia banki centralne zaczęły wkraczać w niezbadane terytorium ujemnych stóp procentowych.

Szwecja była pierwszym krajem, który wszedł na to terytorium, kiedy w 2009 r. Riksbank obniżył stopę repo do 0,25%, co spowodowało wzrost stopy depozytowej do -0,25%. Od tego czasu Europejski Bank Centralny (EBC), Bank Japonii (BOJ) i garstka innych poszło w ich ślady od czasu do czasu.

Zdarzają się przypadki, w których stawki ujemne zostały wprowadzone w normalnych czasach. Szwajcaria jest jednym z takich przykładów; przez większą część 2010 roku jego docelowa stopa procentowa wynosiła -0,75%, a w 2021 r. została podniesiona do -0,50%. Podobnie Japonia przyjęła politykę ujemnych stóp procentowych (NIRP), z docelową stopą -0,1%.

Przykład zerowych i ujemnych stóp procentowych w Szwajcarii

Szwajcarski Bank Narodowy (SNB) utrzymuje ujemną politykę stóp procentowych. Chociaż istnieją inne przykłady ujemnych stóp procentowych, przykład szwajcarski jest dość wyjątkowy, ponieważ kraj decyduje się na utrzymywanie bardzo niskich (i ujemnych) stóp, aby zapobiec zbyt dużemu wzrostowi swojej waluty .

W przykładzie szwajcarskim ujemne stopy procentowe są stosowane tylko do sald bankowych franka szwajcarskiego powyżej pewnego progu.

Szwajcaria jest postrzegana jako bezpieczna przystań o niskim ryzyku politycznym i inflacyjnym . Inne przykłady negatywnej i zerowej polityki stóp procentowych często pojawiały się z powodu zawirowań gospodarczych, które wymagają obniżenia stóp procentowych w celu pobudzenia gospodarki. Sytuacja w Szwajcarii nie pasuje do tego scenariusza.

SNB utrzymywał, że musi utrzymywać niskie stopy procentowe, aby zapobiec dalszemu wzrostowi jego i tak już stosunkowo wysokiej wartości waluty. Rosnąca waluta szkodzi szwajcarskiemu przemysłowi eksportowemu . Dlatego SNB przyjął dwutorowe podejście do kontrolowania waluty. Bank aktywnie angażował się w interwencje na rynku walutowym, aby pomóc w ograniczeniu silnego franka szwajcarskiego,. a także utrzymuje niskie lub ujemne stopy procentowe, aby zniechęcić do zdecydowanych spekulacyjnych zakupów franka.

W tej sytuacji SNB ostatecznie przyjmie strategię zerowego ograniczenia, aby cofnąć się do 0% i powyżej. Jednak nie stanie się to, dopóki bank centralny nie poczuje, że może podnieść stopy bez powodowania zbyt dużego wzrostu waluty.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Zerowa granica to ekspansywne narzędzie polityki pieniężnej, w ramach którego bank centralny w razie potrzeby obniża krótkoterminowe stopy procentowe do zera, aby stymulować gospodarkę.

• Banki centralne będą manipulować stopami procentowymi, aby albo stymulować stagnację gospodarki, albo złagodzić przegrzanie.

• Wielka Recesja zmusiła niektóre międzynarodowe banki centralne do przesunięcia limitu zerowego poniżej poziomu liczbowego i wprowadzenia ujemnych stóp w celu pobudzenia wzrostu i wydatków.