Krisis Hutang Negara Eropah

Apakah Krisis Hutang Negara Eropah?

Krisis hutang kerajaan Eropah ialah satu tempoh apabila beberapa negara Eropah mengalami kejatuhan institusi kewangan, hutang kerajaan yang tinggi, dan tebaran hasil bon yang meningkat pesat dalam sekuriti kerajaan.

##Sejarah Krisis

Krisis hutang bermula pada tahun 2008 dengan keruntuhan sistem perbankan Iceland, kemudian merebak terutamanya ke Portugal, Itali, Ireland, Greece dan Sepanyol pada tahun 2009, yang membawa kepada popularisasi nama yang agak menyinggung perasaan ( PIIGS ). Ia telah menyebabkan hilangnya keyakinan terhadap perniagaan dan ekonomi Eropah.

Krisis itu akhirnya dikawal oleh jaminan kewangan negara-negara Eropah, yang bimbang akan kejatuhan euro dan penularan kewangan, dan oleh Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF). Agensi penarafan menurunkan beberapa hutang negara zon Euro.

Hutang Greece, pada satu ketika, dipindahkan ke status sampah. Negara yang menerima dana bailout dikehendaki memenuhi langkah penjimatan yang direka untuk memperlahankan pertumbuhan hutang sektor awam sebagai sebahagian daripada perjanjian pinjaman.

Punca Sumbangan Krisis Hutang

Beberapa punca penyumbang termasuk krisis kewangan 2007 hingga 2008, Kemelesetan Besar 2008 hingga 2012, krisis pasaran hartanah dan buih hartanah di beberapa negara. Dasar fiskal negeri-negeri pinggir berkenaan perbelanjaan dan hasil kerajaan turut menyumbang.

Menjelang akhir tahun 2009, negara anggota zon Euro persisian Greece, Sepanyol, Ireland, Portugal dan Cyprus tidak dapat membayar balik atau membiayai semula hutang kerajaan mereka atau menyelamatkan bank mereka yang terkepung tanpa bantuan institusi kewangan pihak ketiga. Ini termasuk Bank Pusat Eropah (ECB), IMF, dan, akhirnya, Kemudahan Kestabilan Kewangan Eropah (EFSF).

Pada tahun 2009 juga, Greece mendedahkan bahawa kerajaan terdahulunya telah kurang melaporkan defisit belanjawannya, menandakan pelanggaran dasar EU dan mendorong kebimbangan kejatuhan euro melalui penularan politik dan kewangan.

Tujuh belas negara zon Euro mengundi untuk mewujudkan EFSF pada tahun 2010, khususnya untuk menangani dan membantu krisis tersebut. Krisis hutang kerajaan Eropah memuncak antara 2010 dan 2012.

Dengan peningkatan ketakutan terhadap hutang yang terlalu tinggi,. pemberi pinjaman menuntut kadar faedah yang lebih tinggi daripada negara zon Euro pada tahun 2010, dengan tahap hutang dan defisit yang tinggi menjadikannya lebih sukar bagi negara-negara ini untuk membiayai defisit belanjawan mereka apabila mereka berhadapan dengan pertumbuhan ekonomi yang rendah secara keseluruhan. Beberapa negara yang terjejas menaikkan cukai dan mengurangkan perbelanjaan untuk memerangi krisis, yang menyumbang kepada kekecewaan sosial dalam sempadan mereka dan krisis keyakinan terhadap kepimpinan, khususnya di Greece.

Beberapa negara ini, termasuk Greece, Portugal, dan Ireland telah menurunkan taraf hutang kerajaan mereka kepada status sampah oleh agensi penarafan kredit antarabangsa semasa krisis ini, yang memburukkan kebimbangan pelabur.

Laporan 2012 untuk Kongres Amerika Syarikat menyatakan perkara berikut:

Krisis hutang zon Euro bermula pada penghujung tahun 2009 apabila kerajaan baharu Greece mendedahkan bahawa kerajaan terdahulu telah salah melaporkan data belanjawan kerajaan. Paras defisit yang lebih tinggi daripada jangkaan menghakis keyakinan pelabur menyebabkan tebaran bon meningkat kepada paras tidak mampan. Kebimbangan cepat merebak bahawa kedudukan fiskal dan tahap hutang beberapa negara zon Euro tidak mampan.

Contoh Yunani Krisis Eropah

Pada awal tahun 2010, perkembangan ini dicerminkan dalam peningkatan spread hasil bon berdaulat antara negara anggota persisian yang terjejas iaitu Greece, Ireland, Portugal, Sepanyol, dan terutamanya, Jerman.

Hasil Yunani menyimpang dengan Greece yang memerlukan bantuan zon Euro menjelang Mei 2010. Greece menerima beberapa penyelamatan daripada EU dan IMF pada tahun-tahun berikutnya sebagai pertukaran untuk menerima pakai langkah penjimatan mandat EU untuk mengurangkan perbelanjaan awam dan peningkatan ketara dalam cukai. Kemelesetan ekonomi negara berterusan. Langkah-langkah ini, bersama-sama dengan keadaan ekonomi, menyebabkan kekacauan sosial. Dengan kepimpinan politik dan fiskal yang berpecah, Greece menghadapi kemungkiran kedaulatan pada Jun 2015.

Rakyat Greece mengundi menentang bailout dan langkah-langkah penjimatan EU selanjutnya pada bulan berikutnya. Keputusan ini menimbulkan kemungkinan bahawa Greece mungkin meninggalkan Kesatuan Kewangan Eropah (EMU) sepenuhnya.

Penarikan sesebuah negara daripada EMU pastinya tidak pernah berlaku sebelum ini, dan jika Greece kembali menggunakan Drachma, kesan spekulasi terhadap ekonominya adalah daripada kejatuhan ekonomi yang menyeluruh kepada pemulihan yang mengejut.

Pada akhirnya, Greece kekal sebagai sebahagian daripada EMU dan mula perlahan-lahan menunjukkan tanda-tanda pemulihan pada tahun-tahun berikutnya. Pengangguran menurun daripada paras tertinggi melebihi 27% kepada 16% dalam tempoh lima tahun, manakala KDNK tahunan apabila daripada angka negatif kepada kadar unjuran lebih dua peratus dalam masa yang sama.

"Brexit" dan Krisis Eropah

Pada Jun 2016, United Kingdom mengundi untuk meninggalkan Kesatuan Eropah dalam satu referendum. Undian ini menyemarakkan Eurosceptics di seluruh benua, dan spekulasi melonjak bahawa negara lain akan meninggalkan EU. Selepas proses rundingan yang berlarutan, Brexit berlaku pada 11 malam Waktu Min Greenwich, Jan. 31, 2020, dan tidak mencetuskan sebarang gelombang sentimen di negara lain untuk meninggalkan EMU.

Ia adalah persepsi umum bahawa pergerakan ini berkembang semasa krisis hutang, dan kempen telah menggambarkan EU sebagai "kapal yang tenggelam." Referendum UK menghantar gelombang kejutan melalui ekonomi. Pelabur melarikan diri ke tempat yang selamat, mendorong beberapa hasil kerajaan kepada nilai negatif, dan paun British berada pada paras terendah berbanding dolar sejak 1985. S&P 500 dan Dow Jones menjunam, kemudian pulih pada minggu-minggu berikutnya sehingga mencapai paras tertinggi sepanjang masa sebagai pelabur kehabisan pilihan pelaburan kerana hasil negatif.

Itali dan Krisis Hutang Eropah

Gabungan ketidaktentuan pasaran yang dicetuskan oleh Brexit, prestasi ahli politik yang meragukan, dan sistem kewangan yang tidak diuruskan dengan baik memburukkan lagi keadaan bagi bank Itali pada pertengahan 2016. Sebanyak 17% pinjaman Itali yang mengejutkan, bernilai kira-kira $400 bilion, adalah sampah, dan bank memerlukan bailout yang ketara.

Kejatuhan penuh bank Itali boleh dikatakan risiko yang lebih besar kepada ekonomi Eropah berbanding kejatuhan Yunani, Sepanyol atau Portugis kerana ekonomi Itali jauh lebih besar. Itali telah berulang kali meminta bantuan daripada EU, tetapi EU baru-baru ini memperkenalkan peraturan " ikat jamin " yang melarang negara daripada menyelamatkan institusi kewangan dengan wang pembayar cukai tanpa pelabur mengambil kerugian pertama. Jerman telah jelas bahawa EU tidak akan membengkokkan peraturan ini untuk Itali.

Kesan Selanjutnya

Ireland mengikut Greece yang memerlukan bailout pada November 2010, dengan Portugal mengikuti pada Mei 2011. Itali dan Sepanyol juga terdedah. Sepanyol dan Cyprus memerlukan bantuan rasmi pada Jun 2012.

Keadaan di Ireland, Portugal dan Sepanyol telah bertambah baik menjelang 2014, disebabkan oleh pelbagai pembaharuan fiskal, langkah penjimatan domestik dan faktor ekonomi unik yang lain. Walau bagaimanapun, jalan menuju pemulihan ekonomi sepenuhnya dijangka panjang dengan krisis perbankan yang muncul di Itali, ketidakstabilan yang mungkin dicetuskan oleh Brexit dan kesan ekonomi akibat wabak COVID-19 yang mungkin kesukaran untuk diatasi.

##Sorotan

Krisis memuncak antara 2010 dan 2012.
Beberapa punca penyumbang termasuk krisis kewangan 2007 hingga 2008, dan Kemelesetan Besar 2008 hingga 2012.
Krisis hutang kerajaan Eropah bermula pada 2008 dengan keruntuhan sistem perbankan Iceland.