Investor's wiki

Penerbangan ke Kecairan

Penerbangan ke Kecairan

Apakah Itu Penerbangan ke Kecairan?

Penerbangan kepada kecairan berlaku apabila pelabur cuba mencairkan kedudukan dalam aset tidak aktif atau tidak cair dan membeli kedudukan dalam aset yang lebih cair. Penerbangan ke kecairan boleh menjadi sama ada punca atau akibat panik pasaran.

Penerbangan ke kecairan adalah serupa dengan penerbangan ke kualiti,. di mana pelabur menolak aset berisiko dan memihak kepada aset berisiko rendah. Memandangkan aset yang paling cair juga cenderung berisiko rendah, sukar untuk membezakan antara penerbangan ke kualiti dan penerbangan ke kecairan.

Memahami Penerbangan ke Kecairan

Penerbangan kepada kecairan biasanya berlaku semasa masa ketidaktentuan ekonomi atau pasaran. Apabila pelabur semakin bimbang bahawa pasaran mungkin merosot, mereka mencari kedudukan dalam sekuriti yang lebih cair yang boleh mereka jual dengan segera. Peralihan dalam aset ini dipanggil penerbangan kepada kecairan.

Apabila corak pembubaran ini berlaku, pelabur semakin melihat aset tidak cair sebagai tidak pasti atau berisiko, sekali gus mengurangkan lagi nilai tersirat aset ini. Permintaan yang berkurangan mendorong harga aset lebih rendah, yang mewujudkan gelung maklum balas positif di mana pelabur berlumba-lumba untuk menjual pelaburan yang semakin tidak cair.

Memandangkan harga aset tidak cair adalah sensitif kepada keadaan pasaran, penerbangan kepada kecairan boleh menyebabkan kejatuhan harga yang memuaskan sendiri.

Bagaimana Penerbangan ke Kecairan Berlaku

Penerbangan kepada kecairan adalah sangat biasa dan mungkin berlaku dari hari ke hari pada skala yang lebih kecil. Secara umum, penerbangan kepada kecairan terhasil daripada sejenis peristiwa yang tidak dijangka. Orang ramai bertindak balas secara defensif atau takut terhadap peristiwa ini dan bertindak balas dengan mencairkan aset dan menyorok tunai atau setara tunai, seperti Perbendaharaan jangka pendek.

Tingkah laku sedemikian, jika cukup meluas, mencipta ramalan yang memenuhi diri. Apabila terdapat terlalu ramai penjual dan pembeli tidak mencukupi, harga aset jatuh dan boleh memberi kesan negatif terhadap pandangan dan sentimen ekonomi. Perbelanjaan pengguna dan pengeluar menurun, memperlahankan ekonomi dan seterusnya mewajarkan pesimisme mereka.

Dalam senario ini, pelabur mengambil pandangan menurun secara keseluruhan, jadi mereka lebih suka menjual aset dan memegang lebih banyak tunai dengan menjangkakan harga aset yang lebih rendah dalam masa terdekat. Pemaju dan pemimpin perniagaan biasanya akan menangguhkan projek pelaburan baharu sehingga selepas ribut berlalu.

Penerbangan ke Pelaburan Kecairan

Semasa penerbangan ke mudah tunai, pelabur biasanya mencari pelaburan tersebut yang tidak mungkin terjejas oleh sebarang jenis penularan seluruh pasaran. Destinasi biasa untuk pelabur ini ialah bon berisiko rendah dan pinjaman bersamaan tunai,. seperti Perbendaharaan AS, sijil deposit jangka pendek,. kertas komersial dan dana pasaran wang. Kebanyakan pelabur AS boleh membeli aset ini melalui broker, sama seperti membeli saham atau dana bersama.

Pelaburan cair biasanya tidak menjana banyak faedah, dan mungkin tidak dapat bersaing dengan inflasi. Walau bagaimanapun, ia kurang tidak menentu berbanding ekuiti, membolehkan pelabur mengekalkan lebih banyak kekayaan mereka semasa kemelesetan pasaran. Selain itu, aset cair boleh dijual dengan mudah, membolehkan pelabur membeli penurunan apabila pasaran merosot.

Aset cair kurang berisiko, tetapi ia juga menawarkan pulangan yang lebih rendah. Pelabur harus mempertimbangkan selera risiko dan matlamat keuntungan mereka sendiri apabila memperuntukkan portfolio mereka.

Pertimbangan Khas

Pasaran saham adalah contoh pasaran cair kerana bilangan pembeli dan penjual yang besar. Oleh kerana saham boleh dijual dengan mudah melalui saluran digital atas dasar permintaan dan untuk harga pasaran penuh, sekuriti saksama dianggap sebagai aset cair di bawah keadaan yang betul.

Jumlah dagangan yang tinggi membolehkan beberapa sekuriti saksama ditukarkan kepada tunai dengan cepat. Ini terutama berlaku untuk saham dengan permodalan pasaran yang tinggi dan volum saham yang besar. Inilah yang menjadikan saham sasaran yang menarik semasa penerbangan ke kecairan.

Walau bagaimanapun, perlu diingatkan bahawa sesetengah pelabur mungkin menganggap ekuiti terlalu berisiko semasa penerbangan teruk kepada kecairan, kerana mereka membawa lebih banyak risiko jangka pendek daripada banyak pelaburan cair lain.

Kesetaraan tunai ialah pelaburan lain yang pelabur cari semasa penerbangan ke kecairan. Kesetaraan tunai ialah pelaburan yang mudah ditukar kepada tunai dan boleh termasuk akaun bank, sekuriti boleh pasar,. bon korporat, bil Perbendaharaan dan bon kerajaan jangka pendek dengan tarikh matang tiga bulan atau kurang. Ini adalah cecair dan tidak tertakluk kepada turun naik bahan dalam nilai.

Contoh Dunia Nyata

Satu contoh menarik tentang pelarian kepada mudah tunai berlaku semasa krisis hutang kerajaan Eropah,. yang berlarutan dari 2009 hingga 2012. Selepas Kemelesetan Besar 2008,. beberapa negeri di pinggir Eropah telah mengumpul tahap hutang yang tidak mampan, meningkatkan kemungkinan lalai .

Akibatnya, pemberi pinjaman mula menjual bon berdaulat di negara yang paling berisiko memihak kepada negara yang kurang berisiko. Hasil bon untuk negara pinggir, seperti Greece, Sepanyol dan Itali, meningkat dengan mendadak semasa krisis kerana kerajaan tersebut terpaksa membayar hasil yang lebih tinggi untuk meminjam wang. Hasil jatuh di negara "teras", seperti Jerman dan Perancis, kerana negara tersebut mempunyai lebih ramai pelabur yang bersedia meminjamkan wang kepada mereka. Dalam kes Sepanyol, penerbangan kepada kecairan mengakibatkan perubahan hasil sebanyak 80 mata asas, atau hampir 1%.

##Sorotan

  • Penerbangan kepada kecairan berlaku apabila pelabur cuba mencairkan kedudukan dalam aset tidak aktif atau tidak cair dan kedudukan membeli dalam aset yang lebih cair.

  • Apabila pelabur semakin bimbang bahawa pasaran mungkin menurun, mereka mencari kedudukan dalam sekuriti yang lebih cair untuk meningkatkan keupayaan mereka untuk menjual kedudukan mereka dengan cepat.

  • Pelarian kepada kecairan biasanya berlaku semasa ketidaktentuan ekonomi atau pasaran.

  • Penerbangan ke kecairan adalah serupa dengan penerbangan ke kualiti, di mana wang mengalir ke aset yang kurang berisiko.

  • Penerbangan kepada kecairan adalah perkara biasa dan mungkin berlaku dari hari ke hari pada skala yang lebih kecil.

##Soalan Lazim

Apakah Contoh Pelaburan Cecair?

Pelaburan cair adalah pelaburan yang mempunyai pasaran besar yang boleh dijual dengan mudah dan tidak terdedah kepada turun naik. Hutang korporat, dana pasaran wang, sijil deposit jangka pendek, Perbendaharaan AS dan hutang kerajaan yang lain adalah semua contoh pelaburan cair.

Apakah Itu Penerbangan ke Kualiti?

Sama seperti penerbangan kepada kecairan, penerbangan kepada kualiti ialah apabila pelabur mula mengelakkan aset berisiko memihak kepada aset berisiko rendah. Penerbangan kepada kualiti mungkin melibatkan perpindahan daripada pasaran baru muncul ke arah yang mantap, dan daripada pasaran ekuiti ke arah hutang kerajaan. Penerbangan ke kecairan mungkin bergerak ke arah aset yang sama seperti penerbangan ke kualiti.

Apa Maksudnya Mencari Kecairan?

Mencari kecairan bermakna melabur dalam aset yang boleh dijual secara tunai dengan mudah, tanpa menjejaskan harga pasaran. Manakala kebanyakan saham akan mengalami penurunan harga jika volum yang besar dijual sekaligus, harga aset cair tidak akan banyak berubah, walaupun sebilangan besar pembeli baharu memasuki pasaran. Aset cair sangat diingini pada masa ketidaktentuan pasaran.

Adakah Stok Berkualiti Tinggi Dianggap Berisiko?

Saham berkualiti tinggi dianggap kurang berisiko berbanding ekuiti lain, tetapi ia lebih berisiko daripada hutang berkadar tinggi.

Apakah Penerbangan Daripada Kualiti?

Kebalikan penerbangan kepada kualiti, penerbangan daripada kualiti ialah apabila pelabur mencari pelaburan dengan hasil yang lebih tinggi berbanding mereka yang mempunyai risiko yang lebih rendah tetapi hasil yang lebih rendah. Ini biasanya berlaku semasa peningkatan pasaran, di mana pelabur menjadi optimis tentang masa depan dan mula menyasarkan pulangan yang lebih tinggi.