Kecekapan Pasaran

Apakah Kecekapan Pasaran?

Kecekapan pasaran merujuk kepada tahap harga pasaran mencerminkan semua maklumat berkaitan yang tersedia. Jika pasaran adalah cekap, maka semua maklumat telah dimasukkan ke dalam harga, dan oleh itu tidak ada cara untuk "mengalahkan" pasaran kerana tiada sekuriti yang dinilai rendah atau terlebih nilai tersedia.

Istilah ini diambil daripada kertas kerja yang ditulis pada tahun 1970 oleh pakar ekonomi Eugene Fama, namun Fama sendiri mengakui bahawa istilah itu agak mengelirukan kerana tiada siapa yang mempunyai definisi yang jelas tentang bagaimana untuk menentukan dengan sempurna atau mengukur dengan tepat perkara ini yang dipanggil kecekapan pasaran. Walaupun terdapat batasan sedemikian, istilah ini digunakan untuk merujuk kepada perkara yang paling dikenali oleh Fama, iaitu hipotesis pasaran cekap (EMH).

EMH menyatakan bahawa pelabur tidak boleh mengatasi prestasi pasaran, dan anomali pasaran tidak sepatutnya wujud kerana ia akan segera ditimbangtarakan. Fama kemudiannya memenangi Hadiah Nobel atas usahanya. Pelabur yang bersetuju dengan teori ini cenderung untuk membeli dana indeks yang menjejaki prestasi pasaran keseluruhan dan merupakan penyokong pengurusan portfolio pasif.

Pada terasnya, kecekapan pasaran ialah keupayaan pasaran untuk menggabungkan maklumat yang menyediakan jumlah maksimum peluang kepada pembeli dan penjual sekuriti untuk melaksanakan transaksi tanpa meningkatkan kos transaksi. Sama ada seperti pasaran saham AS cekap atau tidak, atau sejauh mana pasaran, adalah topik perdebatan hangat di kalangan ahli akademik dan pengamal.

Kecekapan Pasaran Diterangkan

Terdapat tiga darjah kecekapan pasaran. Bentuk kecekapan pasaran yang lemah ialah pergerakan harga masa lalu tidak berguna untuk meramalkan harga masa hadapan. Jika semua maklumat yang ada dan relevan dimasukkan ke dalam harga semasa, maka apa-apa maklumat maklumat berkaitan yang boleh diperolehi daripada harga masa lalu sudah dimasukkan ke dalam harga semasa. Oleh itu, perubahan harga pada masa hadapan hanya boleh disebabkan oleh maklumat baharu yang tersedia.

Berdasarkan bentuk hipotesis ini, strategi pelaburan seperti momentum atau mana-mana peraturan berasaskan analisis teknikal yang digunakan untuk perdagangan atau keputusan pelaburan tidak boleh dijangka berterusan mencapai pulangan pasaran melebihi normal. Dalam bentuk hipotesis ini masih terdapat kemungkinan bahawa pulangan berlebihan mungkin boleh dilakukan menggunakan analisis asas. Pandangan ini telah diajar secara meluas dalam kajian kewangan akademik selama beberapa dekad, walaupun pandangan ini tidak lama dipegang secara dogmatik.

Bentuk kecekapan pasaran separa kuat mengandaikan bahawa saham menyesuaikan dengan cepat untuk menyerap maklumat awam baharu supaya pelabur tidak boleh mendapat manfaat melebihi pasaran dengan berdagang pada maklumat baharu tersebut. Ini membayangkan bahawa analisis teknikal mahupun analisis asas bukanlah strategi yang boleh dipercayai untuk mencapai pulangan yang unggul, kerana sebarang maklumat yang diperoleh melalui analisis asas akan tersedia dan dengan itu telah dimasukkan ke dalam harga semasa. Hanya maklumat peribadi yang tidak tersedia untuk pasaran secara amnya akan berguna untuk mendapatkan kelebihan dalam perdagangan, dan hanya kepada mereka yang memiliki maklumat sebelum pasaran lain melakukannya.

Bentuk kecekapan pasaran yang kukuh mengatakan bahawa harga pasaran mencerminkan semua maklumat awam dan swasta, membina dan menggabungkan bentuk lemah dan bentuk separa kuat. Memandangkan andaian bahawa harga saham mencerminkan semua maklumat (awam dan juga swasta), tiada pelabur, termasuk orang dalam korporat, boleh mendapat keuntungan melebihi purata pelabur walaupun dia mengetahui maklumat orang dalam baharu.

Membezakan Kepercayaan Pasaran Cekap

Pelabur dan ahli akademik mempunyai pelbagai sudut pandangan mengenai kecekapan sebenar pasaran, seperti yang ditunjukkan dalam versi EMH yang kuat, separa kuat dan lemah. Mereka yang percaya dalam kecekapan bentuk yang kukuh bersetuju dengan Fama dan selalunya terdiri daripada pelabur indeks pasif. Pengamal versi lemah EMH percaya perdagangan aktif boleh menjana keuntungan luar biasa melalui arbitraj, manakala orang percaya separuh kuat jatuh di suatu tempat di tengah.

Sebagai contoh, di hujung spektrum yang lain daripada Fama dan pengikutnya ialah pelabur nilai,. yang percaya saham boleh menjadi kurang nilai atau berharga di bawah nilainya. Pelabur nilai yang berjaya membuat wang mereka dengan membeli saham apabila mereka dinilai rendah dan menjualnya apabila harga mereka meningkat untuk memenuhi atau melebihi nilai intrinsik mereka.

Orang yang tidak percaya pada pasaran yang cekap menunjukkan fakta bahawa pedagang aktif wujud. Sekiranya tidak ada peluang untuk memperoleh keuntungan yang mengalahkan pasaran, maka tidak perlu ada insentif untuk menjadi pedagang yang aktif. Selanjutnya, yuran yang dikenakan oleh pengurus aktif dilihat sebagai bukti EMH adalah tidak betul kerana ia menetapkan bahawa pasaran yang cekap mempunyai kos transaksi yang rendah.

Contoh Pasaran yang Cekap

Walaupun terdapat pelabur yang percaya kepada kedua-dua pihak EMH, terdapat bukti dunia nyata bahawa penyebaran maklumat kewangan yang lebih luas mempengaruhi harga sekuriti dan menjadikan pasaran lebih cekap.

Sebagai contoh, kelulusan Akta Sarbanes-Oxley 2002,. yang memerlukan ketelusan kewangan yang lebih besar untuk syarikat dagangan awam, menyaksikan penurunan dalam turun naik pasaran ekuiti selepas sebuah syarikat mengeluarkan laporan suku tahunan. Didapati penyata kewangan dianggap lebih boleh dipercayai, sekali gus menjadikan maklumat lebih dipercayai dan menjana lebih keyakinan terhadap harga sekuriti yang dinyatakan. Terdapat lebih sedikit kejutan, jadi tindak balas terhadap laporan pendapatan adalah lebih kecil. Perubahan dalam corak turun naik ini menunjukkan bahawa kelulusan Akta Sarbanes-Oxley dan keperluan maklumatnya menjadikan pasaran lebih cekap. Ini boleh dianggap sebagai pengesahan EMH kerana meningkatkan kualiti dan kebolehpercayaan penyata kewangan adalah cara untuk mengurangkan kos urus niaga.

Contoh kecekapan lain timbul apabila anomali pasaran yang dilihat diketahui secara meluas dan kemudiannya hilang. Sebagai contoh, pernah berlaku apabila saham ditambah pada indeks seperti S&P 500 buat kali pertama, akan ada peningkatan besar kepada harga saham itu semata-mata kerana ia menjadi sebahagian daripada indeks dan bukan kerana sebarang perubahan baru dalam asas syarikat. Anomali kesan indeks ini telah dilaporkan secara meluas dan diketahui, dan sejak itu sebahagian besarnya hilang akibatnya. Ini bermakna apabila maklumat meningkat, pasaran menjadi lebih cekap dan anomali dikurangkan.

##Sorotan

• Apabila kualiti dan jumlah maklumat meningkat, pasaran menjadi lebih cekap mengurangkan peluang untuk arbitraj dan pulangan melebihi pasaran.

• Pasaran yang benar-benar cekap menghapuskan kemungkinan untuk mengalahkan pasaran, kerana apa-apa maklumat yang tersedia untuk mana-mana pedagang sudah dimasukkan ke dalam harga pasaran.

• Kecekapan pasaran merujuk kepada sejauh mana harga semasa mencerminkan semua maklumat berkaitan yang tersedia tentang nilai sebenar aset asas.