Płynne alternatywy

Jakie są płynne alternatywy?

Płynne inwestycje alternatywne (lub płynne alternatywy) to fundusze wspólnego inwestowania lub fundusze ETF, których celem jest zapewnienie inwestorom dywersyfikacji i ochrony przed spadkami poprzez ekspozycję na alternatywne strategie inwestycyjne. Zaletą tych produktów jest to, że są płynne, co oznacza, że można je kupować i sprzedawać codziennie, w przeciwieństwie do tradycyjnych alternatyw, które oferują miesięczną lub kwartalną płynność. Pochodzą z niższymi minimalnymi inwestycjami niż typowy fundusz hedgingowy, a inwestorzy nie muszą spełniać wymagań dotyczących wartości netto lub dochodu, aby zainwestować.

Krytycy twierdzą, że płynność tak zwanych płynnych alternatyw nie utrzyma się w trudniejszych warunkach rynkowych; większość kapitału zainwestowanego w płynne alternatywy trafiła na rynek podczas hossy po kryzysie finansowym. Krytycy twierdzą również, że opłaty za płynne alternatywy są zbyt wysokie. Jednak dla zwolenników płynnych alternatyw są cenną innowacją, ponieważ sprawiają, że strategie stosowane przez fundusze hedgingowe są dostępne dla inwestorów detalicznych.

Zrozumienie płynnych alternatyw

Płynne alternatywy mają na celu przeciwdziałanie wadom alternatywnych inwestycji poprzez zapewnienie inwestorom ekspozycji na alternatywne inwestycje poprzez produkty, które można wymieniać codziennie, tak jak w przypadku funduszu inwestycyjnego.

Inwestycja alternatywna to luźno zdefiniowany termin, który w zasadzie odnosi się do prawie każdego składnika aktywów, który nie jest akcjami lub obligacjami o długim okresie ważności. Przykłady obejmują dzieła sztuki, private equity, instrumenty pochodne, towary, nieruchomości, dług zagrożony i fundusze hedgingowe. Wadą każdej z tych inwestycji jest jednak brak płynności. W normalnych warunkach rynkowych pozycję 5000 USD w Alphabet Inc. można łatwo odciążyć w ciągu milisekund bez wpływu na cenę. Nawet jeśli rynek private equity jest w złym stanie, sprzedaż alternatywnej inwestycji zajmie znacznie więcej czasu i wysiłku, a mogą wystąpić okresy blokady. Zajęcie niewielkiej pozycji w inwestycjach alternatywnych może być również trudniejsze.

Krytyka płynnych alternatyw

Liczba płynnych funduszy alternatywnych gwałtownie wzrosła od czasu kryzysu finansowego, który rozpoczął się w 2007 r., ponieważ indywidualni inwestorzy i doradcy coraz chętniej chronią się przed ryzykiem spadków za pomocą strategii podobnych do funduszy hedgingowych. W badaniu przeprowadzonym w lipcu 2015 r. Barron's i Morningstar wykazali, że 63% doradców planowało przeznaczyć ponad 11% swoich portfeli na płynne alternaty w ciągu najbliższych pięciu lat. Od tego czasu jednak rynek płynnych alternatyw doświadczył napływu zamykania funduszy i konsolidacji, co doprowadziło do okresu spowolnienia wzrostu rynku, który osiągnął wielkość 192 miliardów USD, mierzoną aktywami, na koniec 2015 roku. wzrost rynku pozostał niespójny, a według Strategic Insight, płynne aktywa alternatywne wzrosły do 184 mld USD na koniec trzeciego kwartału 2017 r., z 179 mld USD na koniec 2015 r.

Krytycy zwracają uwagę, że płynne fundusze alternatywne pobierają średnio wyższe opłaty niż inne aktywnie zarządzane fundusze inwestycyjne. Po drugie, wpychanie niepłynnych aktywów do opakowań płynnych może przynieść odwrotny skutek. Fundusze hedgingowe zazwyczaj wymagają od inwestorów zgody na wypłatę środków tylko raz na kwartał lub rok. Możliwość handlu płynnymi alternatywami i wycofywania się z nich przyczyniła się do ich popularności, ale jeśli kryzys przyspieszy panikę funduszy, dostawcy mogą być zmuszeni do sprzedaży aktywów po mocno zdyskontowanych cenach, co może ucierpieć inwestorom.

Przykłady strategii i podkategorii płynnych alternatyw

Morningstar zidentyfikował 12 kategorii opisanych jako płynne strategie alternatywne. Największymi, stanowiącymi wówczas ponad 80% funduszy, były:

• Akcje typu long-short: fundusze, które koncentrują się na kapitałowych papierach wartościowych i instrumentach pochodnych oraz łączą pozycje długie z krótkimi zakładami uzyskanymi za pomocą ETF-ów, opcji lub zwykłych krótkich pozycji na akcjach. Bilans krótkich i długich pozycji będzie zależał od perspektyw makro funduszu.

• Obligacje nietradycyjne: Te fundusze stosują niekonwencjonalne podejście do inwestowania w obligacje, często próbując osiągnąć zwroty, które nie są skorelowane z rynkiem obligacji. Fundusze „nieograniczone” inwestują z dużą elastycznością, na przykład zajmując pozycje w wysokodochodowym długu zagranicznym.

• Neutralny rynek: Fundusze, które starają się minimalizować systematyczne ryzyko wynikające z nadmiernej ekspozycji w określonych sektorach, krajach, walutach itp. Ich celem jest dopasowanie krótkich i długich pozycji w tych obszarach i osiągnięcie niskiego współczynnika beta.

• Zarządzane kontrakty terminowe: te fundusze inwestują głównie za pomocą instrumentów pochodnych, w tym notowanych i pozagiełdowych kontraktów terminowych futures, opcji, swapów i kontraktów walutowych. Większość korzysta z podejścia opartego na pędzie, podczas gdy inni stosują się do średniej rewersji lub innych strategii.

– Wieloalternatywny: te fundusze łączą różne strategie alternatywne, takie jak te wymienione powyżej. Mogą mieć ustalone przydziały do ustalania strategii lub zmieniać swoje podejście w zależności od rozwoju rynku.

Inne kategorie obejmują rynek bessy, towary wielowalutowe, zmienność i towary lewarowane w handlu (ostatnia obejmuje tylko jeden fundusz). Citi wymienił trzy różne rodzaje struktur funduszy inwestycyjnych, które klasyfikują jako płynne alternatywy: fundusze z jednym menedżerem, fundusze z wieloma alternatywami i fundusze towarowe (lub zarządzane kontrakty terminowe). Tymczasem Goldman Sachs opracował inny zestaw kategorii, które są bardziej zbliżone do strategii powszechnie stosowanych przez fundusze hedgingowe. Goldman podzielił swój świat płynnych funduszy alternatywnych na akcje długie/krótkie, taktyczne transakcje/makro, wielostrategiczne, oparte na zdarzeniach i podejścia oparte na względnej wartości .

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Płynna alternatywa lub płynna alternatywa to alternatywne narzędzia inwestycyjne, które mają być bardziej dostępne dla inwestorów detalicznych.

• Krytycy twierdzą, że płynne alternatywne waluty mogą nie być panaceum dla inwestorów detalicznych, o których twierdzą, z unikalnym i często nieprzejrzystym ryzykiem, wysokimi opłatami i mogą być podatne na zamknięcie podczas niestabilnych rynków.

• Chociaż stosują wiele takich samych strategii rynkowych, płynne alternatywy są znacznie bardziej płynne niż fundusze hedgingowe - co oznacza, że inwestorzy mogą łatwo kupować i sprzedawać udziały w funduszu. Płynne alty mają również niższe minimum inwestycyjne.