Mikrofinansowanie

Co to jest mikrofinansowanie?

Mikrofinansowanie, zwane również mikrokredytem,. to rodzaj usługi bankowej świadczonej bezrobotnym lub osobom lub grupom o niskich dochodach, które w przeciwnym razie nie miałyby innego dostępu do usług finansowych.

Podczas gdy instytucje uczestniczące w obszarze mikrofinansów najczęściej udzielają pożyczek – mikropożyczki mogą wahać się od 100 USD do 25 000 USD – wiele banków oferuje dodatkowe usługi, takie jak rachunki rozliczeniowe i oszczędnościowe oraz produkty mikroubezpieczeniowe,. a niektóre nawet zapewniają edukację finansową i biznesową. Celem mikrofinansowania jest ostatecznie umożliwienie ubogim ludziom stania się samowystarczalnymi.

##Zrozumienie mikrofinansowania

Usługi mikrofinansowania są świadczone bezrobotnym lub osobom o niskich dochodach, ponieważ większość osób uwięzionych w ubóstwie lub posiadających ograniczone zasoby finansowe nie ma wystarczających dochodów, aby prowadzić interesy z tradycyjnymi instytucjami finansowymi.

Jednak pomimo wykluczenia z usług bankowych ci, którzy żyją za zaledwie 2 dolary dziennie **, ** próbują oszczędzać, pożyczać, nabywać kredyt lub ubezpieczenie i dokonują spłat swojego zadłużenia. Dlatego wielu biednych ludzi zazwyczaj szuka pomocy u rodziny, przyjaciół, a nawet rekinów pożyczkowych (którzy często pobierają wygórowane stopy procentowe ).

Mikrofinansowanie pozwala ludziom na bezpieczne i zgodne z etycznymi praktykami kredytowymi zaciąganie rozsądnych pożyczek dla małych firm. Chociaż istnieją na całym świecie, większość operacji mikrofinansowania ma miejsce w krajach rozwijających się, takich jak Uganda, Indonezja, Serbia i Honduras. Wiele instytucji mikrofinansowych koncentruje się w szczególności na pomocy kobietom.

Organizacje zajmujące się mikrofinansowaniem wspierają wiele działań, od dostarczania podstawowych informacji — takich jak rachunki bankowe i konta oszczędnościowe — po kapitał startowy dla małych firm i programy edukacyjne, które uczą zasad inwestowania. Programy te mogą koncentrować się na takich umiejętnościach, jak księgowość, zarządzanie przepływami pieniężnymi oraz umiejętności techniczne lub zawodowe, takie jak księgowość.

W przeciwieństwie do typowych sytuacji finansowania, w których pożyczkodawca jest przede wszystkim zainteresowany tym, aby pożyczkobiorca posiadał wystarczające zabezpieczenie na pokrycie pożyczki, wiele organizacji mikrofinansowych koncentruje się na pomocy przedsiębiorcom w osiągnięciu sukcesu.

W wielu przypadkach ludzie szukający pomocy w organizacjach mikrofinansowych muszą najpierw wziąć udział w podstawowych zajęciach z zarządzania pieniędzmi. Lekcje obejmują zrozumienie stóp procentowych, pojęcia przepływu środków pieniężnych, jak działają umowy finansowania i konta oszczędnościowe, jak budżetować i jak zarządzać długiem.

Po wykształceniu klienci mogą ubiegać się o pożyczki. Podobnie jak w tradycyjnym banku, urzędnik ds. Pożyczek pomaga kredytobiorcom w składaniu wniosków, nadzoruje proces kredytowania i zatwierdza kredyty. Typowa pożyczka, czasami tak niska, jak 100 dolarów, może niektórym ludziom w krajach rozwiniętych nie wydawać się dużą kwotą, ale dla wielu zubożałych ludzi ta kwota często wystarcza, aby rozpocząć działalność gospodarczą lub zaangażować się w inną dochodową działalność.

Warunki pożyczki mikrofinansowej

Podobnie jak zwykli pożyczkodawcy, mikrofinansiści muszą naliczać odsetki od pożyczek i ustanawiają specjalne plany spłaty z płatnościami należnymi w regularnych odstępach czasu. Niektórzy pożyczkodawcy wymagają od pożyczkobiorców odkładania części swoich dochodów na rachunku oszczędnościowym, który może być wykorzystany jako ubezpieczenie na wypadek niewykonania zobowiązania przez klienta. Jeśli pożyczkobiorca pomyślnie spłaci pożyczkę, to właśnie zgromadził dodatkowe oszczędności.

Wzmocnienie pozycji kobiet, jak czyni to wiele organizacji mikrofinansowych, może prowadzić do większej stabilności i dobrobytu rodzin.

Ponieważ wielu wnioskodawców nie może zaoferować zabezpieczenia, mikropożyczkodawcy często łączą pożyczkobiorców jako bufor. Po otrzymaniu pożyczki odbiorcy wspólnie spłacają swoje długi. Ponieważ sukces programu zależy od wkładu wszystkich osób, tworzy to formę presji rówieśniczej, która może pomóc w zapewnieniu spłaty.

Na przykład, jeśli dana osoba ma problemy z wykorzystaniem swoich pieniędzy do rozpoczęcia działalności, może zwrócić się o pomoc do innych członków grupy lub do urzędnika ds. pożyczek. Poprzez spłatę pożyczkobiorcy zaczynają rozwijać dobrą historię kredytową,. co pozwala im w przyszłości uzyskać większe pożyczki.

Co ciekawe, chociaż ci kredytobiorcy często kwalifikują się jako bardzo biedni, kwoty spłaty mikropożyczek są często w rzeczywistości wyższe niż średnia stopa spłaty w przypadku bardziej konwencjonalnych form finansowania. Na przykład instytucja mikrofinansująca Opportunity International odnotowała stopy spłaty na poziomie około 98 procent.

##Historia mikrofinansów

Mikrofinansowanie nie jest nową koncepcją. Małe operacje istniały od XVIII wieku. Pierwsze wystąpienie mikropożyczek przypisuje się systemowi Irish Loan Fund, wprowadzonemu przez Jonathana Swifta, który dążył do poprawy warunków zubożałych obywateli Irlandii. W swojej nowoczesnej formie mikrofinansowanie stało się popularne na dużą skalę w latach 70. XX wieku.

Pierwszą organizacją, która zwróciła uwagę, był Grameen Bank, założony w 1983 roku przez Muhammada Yunusa w Bangladeszu. Oprócz udzielania pożyczek swoim klientom, Grameen Bank sugeruje również, aby jego klienci podpisali się pod jego „16 decyzjami”, podstawową listą sposobów, w jakie biedni mogą poprawić swoje życie.

„16 decyzji” porusza wiele tematów, począwszy od prośby o zaprzestanie praktyki wydawania posagu na małżeństwo, a skończywszy na utrzymywaniu higieny wody pitnej. W 2006 roku Pokojowa Nagroda Nobla została przyznana zarówno Yunusowi, jak i Grameen Bank za ich wysiłki na rzecz rozwoju systemu mikrofinansowania.

Indyjskie mikrofinansowanie SKS obsługuje również dużą liczbę biednych klientów. Powstała w 1998 roku, stała się jedną z największych operacji mikrofinansowych na świecie. SKS działa w podobny sposób jak Grameen Bank, łącząc wszystkich pożyczkobiorców w grupy pięciu członków, którzy pracują razem, aby zapewnić spłatę ich pożyczek.

Na całym świecie istnieją inne operacje mikrofinansowe. Niektóre większe organizacje ściśle współpracują z Bankiem Światowym,. podczas gdy inne mniejsze grupy działają w różnych krajach. Niektóre organizacje umożliwiają pożyczkodawcom wybór dokładnie tego, kogo chcą wspierać, kategoryzując pożyczkobiorców według kryteriów takich jak poziom ubóstwa, region geograficzny i rodzaj małej firmy.

Inne są bardzo konkretnie ukierunkowane. Na przykład w Ugandzie istnieją organizacje, które skupiają się na dostarczaniu kobietom kapitału na przedsięwzięcia takie jak uprawa bakłażanów i otwieranie małych kawiarni.

Niektóre grupy skupiają swoje wysiłki tylko na firmach, których celem jest poprawa całej społeczności poprzez inicjatywy takie jak oferowanie edukacji, szkolenia zawodowe i praca na rzecz lepszego środowiska.

Korzyści z mikrofinansowania

Bank Światowy szacuje, że ponad 500 milionów ludzi bezpośrednio lub pośrednio skorzystało z operacji związanych z mikrofinansami. The Consultative Group to Assist the Poor, globalna organizacja non-profit z siedzibą w Waszyngtonie, szacuje, że do 2021 r. ponad 120 milionów ludzi bezpośrednio skorzystało z operacji związanych z mikrofinansami. Jednak operacje te są dostępne tylko dla niektórych ubogich na świecie, a około 1,7 miliarda ludzi nie ma dostępu do zakładania podstawowych rachunków finansowych.

Oprócz oferowania opcji mikrofinansowania, IFC pomogła w tworzeniu lub ulepszaniu biur informacji kredytowej w krajach rozwijających się. Opowiedział się również za dodaniem odpowiednich przepisów w krajach rozwijających się, które regulują działalność finansową.

Korzyści z mikrofinansowania wykraczają poza bezpośrednie skutki zapewnienia ludziom źródła kapitału. Przedsiębiorcy, którzy tworzą udane firmy, z kolei tworzą miejsca pracy, handel i ogólną poprawę ekonomiczną w społeczności.

Kontrowersje dotyczące zysku

Chociaż istnieją niezliczone historie sukcesu, od mikroprzedsiębiorców rozpoczynających własną działalność w zakresie zaopatrzenia w wodę w Tanzanii, przez pożyczkę w wysokości 1500 USD, która pozwoliła rodzinie otworzyć restaurację z grillem w Chinach, po imigrantów w USA, którzy mogli budować własne firmy, mikrofinanse bywają krytykowane.

Chociaż stopy procentowe mikrofinansów są generalnie niższe niż w konwencjonalnych bankach, krytycy zarzucają, że te operacje zarabiają pieniądze na biednych. Zwłaszcza od czasu trendu w instytucjach mikrofinansowych nastawionych na zysk, takich jak BancoSol w Boliwii i wyżej wspomniany SKS (który faktycznie zaczynał jako organizacja non-profit (NPO), ale stał się nastawiony na zysk w 2003 r.)

Jednym z największych i najbardziej kontrowersyjnych jest Compartamos Banco w Meksyku. Bank powstał w 1990 roku jako organizacja non-profit. Jednak 10 lat później zarząd podjął decyzję o przekształceniu przedsiębiorstwa w tradycyjną firmę nastawioną na zysk. W 2007 roku zadebiutował na meksykańskiej giełdzie, a jego pierwsza oferta publiczna (IPO) przyniosła ponad 400 milionów dolarów.

Podobnie jak większość innych firm mikrofinansowych, Compartamos Banco udziela stosunkowo niewielkich pożyczek, obsługuje głównie kobiety i łączy pożyczkobiorców w grupy. Główna różnica polega na tym, w jaki sposób wykorzystuje środki, które potrąca na odsetki i spłaty. Jak każda spółka publiczna, dystrybuuje je wśród akcjonariuszy. W przeciwieństwie do tego, instytucje non-profit przyjmują bardziej filantropijną postawę w odniesieniu do zysków, wykorzystując je do zwiększania liczby osób, którym pomagają, lub do tworzenia większej liczby programów.

Obawy dotyczące mikrofinansowania nastawionego na zysk

Oprócz Compartamos Banco, wiele dużych instytucji finansowych i innych dużych korporacji uruchomiło działy mikrofinansowe nastawione na zysk, w tym na przykład Citigroup, Barclays i General Electric. Inne firmy stworzyły fundusze inwestycyjne, które inwestują głównie w firmy mikrofinansowe.

Compartamos Banco i jego rówieśnicy nastawiony na zysk byli krytykowani przez wielu, w tym przez samego dziadka nowoczesnego mikrofinansowania, Muhammada Yunusa. Natychmiastowa, pragmatyczna obawa polega na tym, że z powodu chęci zarobienia pieniędzy wielcy bankierzy mikrofinansowi będą naliczać wyższe stopy procentowe, co może stworzyć pułapkę zadłużenia dla pożyczkobiorców o niskich dochodach.

Ale Yunus i inni mają również bardziej fundamentalną obawę: zachętą do mikrokredytów powinno być zmniejszanie ubóstwa, a nie zysk. Ze względu na swoją naturę – i zobowiązanie wobec akcjonariuszy – te firmy notowane na giełdzie działają wbrew pierwotnej misji mikrofinansowania, pomagając przede wszystkim ubogim.

na zysk sprzeciwiają się, że komercjalizacja pozwala im działać wydajniej i pozyskiwać większy kapitał poprzez odwoływanie się do inwestorów nastawionych na zysk. Twierdzą, że stając się dochodowym biznesem, bank mikrofinansowy jest w stanie rozszerzyć swój zasięg, dostarczając więcej pieniędzy i więcej kredytów wnioskodawcom o niskich dochodach. Na razie jednak współistnieją charytatywne i skomercjalizowane mikrofinansiści.

##Organizacja non-profit a Mikrofinansowanie nastawione na zysk

Oprócz podziału na przedsiębiorstwa mikrofinansowe non-profit i for-profit, istnieją inne zarzuty. Niektórzy twierdzą, że pojedyncze mikropożyczki w wysokości 100 dolarów nie wystarczają na zapewnienie niezależności – raczej utrzymują odbiorców pracy w branżach na poziomie minimum egzystencji lub po prostu pokrywają podstawowe potrzeby, takie jak żywność i schronienie.

Zdaniem tych krytyków lepszym podejściem jest tworzenie miejsc pracy poprzez budowę nowych fabryk i produkcję nowych towarów. Przytaczają przykłady Chin i Indii, gdzie rozwój wielkiego przemysłu doprowadził do stabilnego zatrudnienia i wyższych płac, co z kolei pozwoliło milionom ludzi wyjść z najniższych poziomów ubóstwa.

Inni krytycy twierdzą, że obecność spłat odsetek, jakkolwiek niska, nadal jest obciążeniem. Pomimo zdrowych stóp spłaty nadal istnieją kredytobiorcy, którzy nie mogą lub nie mogą spłacać pożyczek z powodu niepowodzenia ich przedsięwzięć, osobistej katastrofy lub z innych powodów. Tak więc ten dodatkowy dług może sprawić, że odbiorcy mikrokredytów staną się jeszcze biedniejsi niż na początku.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Bank Światowy szacuje, że z operacji związanych z mikrofinansami skorzystało ponad 500 milionów ludzi.
Mikrofinansowanie pozwala ludziom na bezpieczne i zgodne z etycznymi praktykami kredytowymi zaciąganie rozsądnych pożyczek dla małych firm.
Podobnie jak zwykli pożyczkodawcy, mikrofinansiści pobierają odsetki od pożyczek i ustanawiają specjalne plany spłaty.
Większość operacji mikrofinansowania ma miejsce w krajach rozwijających się, takich jak Uganda, Indonezja, Serbia i Honduras.
Mikrofinansowanie to usługa bankowa świadczona bezrobotnym lub osobom lub grupom o niskich dochodach, które w przeciwnym razie nie miałyby innego dostępu do usług finansowych.

##FAQ

Jakie są zalety mikrofinansowania?

Bank Światowy szacuje, że ponad 500 milionów ludzi bezpośrednio lub pośrednio skorzystało z operacji związanych z mikrofinansami. Grupa Konsultacyjna ds. Pomocy Ubogim (CGAP) szacuje, że do 2021 r. ponad 120 mln osób bezpośrednio skorzystało z operacji związanych z mikrofinansami. Ponadto IFC pomogła w tworzeniu lub ulepszaniu biur informacji kredytowej w 30 krajach rozwijających się. Opowiedział się również za dodaniem odpowiednich przepisów w krajach rozwijających się, które regulują działalność finansową. Korzyści z mikrofinansowania wykraczają poza bezpośrednie skutki zapewnienia ludziom źródła kapitału. Przedsiębiorcy, którzy tworzą udane firmy, z kolei tworzą miejsca pracy, handel i ogólną poprawę ekonomiczną w społeczności.

Jakie są ogólne warunki pożyczki mikrofinansowej?

Jakie są krytyczne uwagi dotyczące mikrofinansowania?

Chociaż stopy procentowe mikrofinansów są generalnie niższe niż w konwencjonalnych bankach, krytycy zarzucają, że te operacje zarabiają pieniądze na biednych. Ponadto wiele głównych instytucji finansowych i innych dużych korporacji uruchomiło działy mikrofinansowe nastawione na zysk, obawiając się, że z chęci zarobienia pieniędzy ci więksi bankierzy będą naliczać wyższe stopy procentowe, co może stworzyć pułapkę zadłużenia dla pożyczkobiorców o niskich dochodach. Ponadto niektórzy argumentowali, że indywidualne mikropożyczki nie są wystarczające, aby zapewnić realistyczną drogę do niezależności. Wreszcie krytycy stwierdzili, że obecność spłat odsetek, jakkolwiek niska, nadal jest obciążeniem.