Cash-and-Carry-Arbitraż
Co to jest arbitraż typu Cash-and-Carry
Arbitraż typu cash-and-carry to strategia neutralna dla rynku,. łącząca zakup długiej pozycji w aktywach, takich jak akcje lub towar, oraz sprzedaż (krótką) pozycji w kontrakcie futures na tym samym aktywie bazowym. Stara się wykorzystać nieefektywność wyceny aktywów na rynku kasowym (lub kasowym) i na rynku terminowym w celu uzyskania pozbawionych ryzyka zysków. Kontrakt futures musi być teoretycznie kosztowny w stosunku do aktywów bazowych, w przeciwnym razie arbitraż nie będzie opłacalny.
Podstawy arbitrażu cash-and-carry
arbitrażu typu cash-and-carry arbiter zazwyczaj dąży do „przeniesienia” aktywów do daty wygaśnięcia kontraktu futures, w którym to momencie zostanie on dostarczony w zamian za kontrakt futures. Dlatego strategia ta jest opłacalna tylko wtedy, gdy wpływy pieniężne z pozycji krótkich kontraktów terminowych przewyższają koszt nabycia i koszty utrzymania pozycji aktywów długich.
Pozycje arbitrażowe typu cash-and-carry nie są w 100% pozbawione ryzyka, ponieważ nadal istnieje ryzyko, że koszty prowadzenia mogą wzrosnąć, takie jak pośrednictwo podnoszące marże. Jednak ryzyko jakiegokolwiek ruchu rynkowego, który jest głównym składnikiem każdej regularnej długiej lub krótkiej transakcji, jest łagodzone przez fakt, że po uruchomieniu transakcji jedynym wydarzeniem jest dostawa aktywów w zamian za kontrakt futures. Nie ma potrzeby uzyskiwania dostępu do żadnego z nich na otwartym rynku w momencie wygaśnięcia.
Aktywa fizyczne, takie jak baryłki ropy lub tony zboża, wymagają przechowywania i ubezpieczenia, ale indeksy giełdowe,. takie jak indeks S&P 500, prawdopodobnie wymagają jedynie kosztów finansowania, takich jak marża. W związku z tym arbitraż może być bardziej opłacalny, wszystko inne utrzymywane na stałym poziomie, na tych niefizycznych rynkach. Ponieważ jednak bariery udziału w arbitrażu są znacznie niższe, pozwalają one większej liczbie graczy na podjęcie takiej transakcji. Rezultatem jest bardziej wydajna wycena między rynkami spot i futures oraz niższe spready między nimi. Niższe spready oznaczają mniejsze szanse na zysk.
Mniej aktywne rynki mogą nadal mieć możliwość arbitrażu, o ile po obu stronach gry – spot i futures – istnieje odpowiednia płynność.
Przykład arbitrażu cash-and-carry
Rozważmy następujący przykład arbitrażu typu cash-and-carry. Załóżmy, że aktywa są obecnie sprzedawane po 100 USD, podczas gdy miesięczny kontrakt futures jest wyceniany na 104 USD. Ponadto miesięczne koszty prowadzenia, takie jak koszty przechowywania, ubezpieczenia i finansowania tego składnika aktywów, wynoszą 3 USD.
W takim przypadku arbiter kupiłby aktywo (lub otworzyłby w nim długą pozycję) za 100 USD i jednocześnie sprzedałby jednomiesięczny kontrakt futures (tj. zainicjował w nim krótką pozycję) za 104 USD. Trader przetrzymywałby następnie aktywa do daty wygaśnięcia kontraktu futures i dostarczałby aktywa w ramach kontraktu, zapewniając w ten sposób arbitraż lub zysk bez ryzyka w wysokości 1 USD.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Arbitraż typu cash-and-carry nie jest całkowicie pozbawiony ryzyka, ponieważ mogą wystąpić wydatki związane z fizycznym „przenoszeniem” aktywów do czasu ich wygaśnięcia.
Arbitraż typu cash-and-carry ma na celu wykorzystanie nieefektywności cenowej pomiędzy rynkami kasowymi i kontraktami terminowymi dla aktywów poprzez zajmowanie pozycji długiej na rynku kasowym i otwieranie pozycji krótkiej na kontraktach terminowych.
Chodzi o to, aby „przenieść” aktywa do fizycznej dostawy do daty wygaśnięcia kontraktu futures.
