Tsunami gospodarczy

Czym jest ekonomiczne tsunami?

Tsunami gospodarcze to rozległy zestaw problemów gospodarczych spowodowanych jednym ważnym wydarzeniem. Skutki ekonomicznego tsunami w dalszej kolejności rozprzestrzeniają się na szerokie obszary geograficzne, wiele sektorów przemysłu lub oba te obszary.

Zrozumienie ekonomicznego tsunami

Tsunami ekonomiczne wzięły swoją nazwę od naturalnych tsunami, które są nienormalnie dużymi falami wywołanymi przez zaburzenia dna oceanu, takie jak trzęsienie ziemi. Powstała fala powoduje rozległe zniszczenia po dotarciu do brzegu i zatapia nisko położone obszary przybrzeżne, a w swoich skutkach może nawet przekroczyć oceany.

Podobnie tsunami gospodarcze generuje destrukcyjne skutki poza obszarem geograficznym lub sektorem przemysłu, w którym ma miejsce zdarzenie wywołujące. Konsekwencje te mogą ilustrować wcześniej niewykryte powiązania między częściami globalnej gospodarki,. które wywołują efekt domina tylko w skrajnym stresie.

W zależności od dotkliwości konsekwencji i mechanizmu ich rozprzestrzeniania się, gospodarcze tsunami może prowadzić do nowych regulacji, ponieważ rynki próbują dostosować się do przyszłego nawrotu lub mu zapobiec w podobnych warunkach.

Przykład ekonomicznego tsunami

Światowy kryzys finansowy z 2008 r. jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych przykładów tsunami gospodarczego w ostatnim czasie. Rynek kredytów hipotecznych typu subprime w USA działał w tym przypadku jako wyzwalacz, z dużymi bankami inwestycyjnymi (IB) błędnie obliczającymi kwotę ryzyka w niektórych zabezpieczonych instrumentach dłużnych.

Niespodziewanie wysokie wskaźniki niewypłacalności doprowadziły do dużych strat finansowych w portfelach o wysokim ratingu kredytowym,. co spowodowało ogromne straty w przypadku silnie lewarowanych inwestycji dokonywanych przez instytucje finansowe (FI) i fundusze hedgingowe. Wynikający z tego kryzys płynności szybko rozprzestrzenił się poza rynek kredytów hipotecznych subprime. W odpowiedzi rząd USA przejął gigantów wtórnego rynku hipotecznego Fannie Mae i Freddie Mac, a Lehman Brothers ogłosił upadłość. Straty Bear Stearns i Merrill Lynch doprowadziły do przejęcia tych firm przez JPMorgan Chase & Co. i Bank of America.

Zagraniczne banki również poniosły straty w wyniku inwestycji dotkniętych kryzysem gospodarczym. Sektor bankowy Islandii doznał niemal całkowitego załamania po kryzysie subprime, który zalał krajową gospodarkę. Tymczasem w Wielkiej Brytanii rząd brytyjski wkroczył do ratowania sektora bankowego.

Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Islandia podjęły w różnym stopniu reformę regulacyjną po kryzysie. Gospodarka Islandii zasadniczo zmieniła się, by w większym stopniu polegać na turystyce niż na bankowości międzynarodowej. Stany Zjednoczone wprowadziły szereg kontroli regulacyjnych poprzez ustawę Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act z 2010 r., a także ustawę Housing and Economic Recovery Act z 2008 r. Wiele z tych przepisów wzmocniło nadzór nad udzielaniem kredytów hipotecznych. Odpowiedzią Wielkiej Brytanii było wprowadzenie w 2012 r. ustawy o usługach finansowych.

Uwagi specjalne

Globalizacja jest jednym z głównych powodów, dla których spowolnienie gospodarcze w jednej części świata jest odczuwalne po drugiej stronie globu. Bez powszechnej współzależności gospodarczej między rynkami na całym świecie gospodarcze tsunami wraz z powiązanymi z nimi kosztami zasadniczo przestałyby istnieć. Umowy o wolnym handlu (FTA) między różnymi krajami zwiększyły konkurencyjność firm i pomogły obniżyć ceny, jakie konsumenci płacą za różne towary i usługi, ale korzyści płynące z globalizacji wiążą się z istotnymi zastrzeżeniami.

Bliższe relacje gospodarczo-finansowe prowadzą również do zwiększonej transmisji szoków gospodarczych. Zwiększone wzajemne powiązania gospodarek narodowych oznaczają, że spowolnienie gospodarcze w jednym kraju może wywołać efekt domina za pośrednictwem jego partnerów handlowych. Narody są teraz zależne od siebie, aby utrzymać się na powierzchni. Jeśli gospodarka kluczowego nabywcy lub sprzedawcy towarów i usług doświadczy zawirowań, można oczekiwać, że wywoła to efekt domina, wpływając na eksport i import w innych krajach.

Rosnące wzajemne powiązania światowych rynków finansowych z biegiem czasu stały się również głównym czynnikiem rozprzestrzeniania się gospodarczego tsunami. Widać to powyżej na przykładzie światowego kryzysu finansowego i Wielkiej Recesji,. a także innych wcześniejszych wydarzeń, takich jak azjatycki kryzys walutowy i incydent z długoterminowym zarządzaniem kapitałem .

W pierwszym półroczu 2019 r. największymi partnerami handlowymi Stanów Zjednoczonych były w następującej kolejności: Meksyk, Kanada, Chiny, Japonia i Niemcy.

Wojny handlowe

Rosnące wezwania z niektórych kręgów do złagodzenia globalizacji również podsycają zagrożenia gospodarcze tsunami, a jednocześnie prawdopodobnie łagodzą ryzyko stwarzane przez gospodarcze tsunami poprzez zmniejszenie zależności od zagranicznych łańcuchów dostaw.

Przykładem tego jest wojna handlowa między Chinami a Stanami Zjednoczonymi. Gorzki konflikt między dwiema największymi gospodarkami świata uderza w firmy z obu krajów, obciążając rynki kapitałowe,. inwestycje, rynek pracy i wydatki konsumentów. W 2019 r. wartość eksportu USA do Chin wyniosła 106,6 USD, co oznacza spadek z około 120,3 mld USD w poprzednim roku. , Farina Kamal i Ryan Monarch stwierdzili, że jedna czwarta amerykańskich eksporterów – firm, które odpowiadają za ponad 80% amerykańskiego eksportu pod względem wartości – importowała produkty objęte taryfami w 2019 r. Średnio wyższe koszty spowodowane tymi taryfami były równe 900 USD na pracownika .

W krzyżowy ogień znalazły się także inne kraje. Międzynarodowy Fundusz Walutowy ( MFW) ostrzegł, że konflikt handlowy Ameryki z Chinami może kosztować światową gospodarkę około 700 miliardów dolarów do 2020 roku .

Z drugiej strony, w zakresie, w jakim coraz bardziej protekcjonistyczne polityki handlowe osiągają wyznaczone cele polegające na coraz większej zależności od krajowych łańcuchów dostaw i zmniejszaniu zależności od rynków zagranicznych, mogą one zmniejszyć niebezpieczeństwo przenoszenia gospodarczego tsunami między gospodarkami i zwiększyć ogólną odporność gospodarki krajowej na wstrząsy gospodarcze.

###Kryzysy finansowe

Globalnie połączone rynki finansowe stanowią główny mechanizm przenoszenia gospodarczego tsunami. Akcje, obligacje, towary, waluty i instrumenty pochodne są przedmiotem obrotu na efektywnie globalnych rynkach współczesnej gospodarki. Zakłócenia w handlu lub spadek wartości aktywów na dowolnym rynku mogą bardzo szybko rozprzestrzenić się na całą planetę. Co więcej, główne instytucje finansowe, których wzloty i upadki mają moc poruszania rynków, są połączone na całym świecie z inwestorami i rządami w złożonej sieci zobowiązań finansowych i ryzyka kontrahenta.

Zwiększa to ryzyko ekonomicznego tsunami pochodzącego z międzynarodowych sieci finansowych lub przemieszczającego się przez nie, jak widać podczas kryzysu finansowego z 2008 r. i Wielkiej Recesji. Rzeczywiście, kilku ekonomistów, w tym Kenneth Rogoff i Carmen Reinhart w swojej książce z 2009 roku Tym razem jest inaczej, udokumentowało wyraźne, trwałe powiązania między stopniem międzynarodowej mobilności kapitału a kryzysami finansowymi.

Recesji całkowite globalne przepływy kapitału, które osiągnęły szczyt w 2007 r., spadły. . Według międzynarodowej Rady Stabilności Finansowej z siedzibą w Bazylei, oprócz konwencjonalnych rozwiązań finansowych, globalny równoległy system bankowy (który był tak silnie związany z kryzysem finansowym w 2008 r.) wzrósł, zwiększając sumę aktywów o 75% w latach 2010-2017. Szwajcaria. Wszystko to sugeruje, że globalna transmisja finansowa tsunami gospodarczego pozostanie poważnym zagrożeniem dla światowej gospodarki.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Skutki ekonomicznego tsunami w dalszej kolejności rozprzestrzeniają się na szerokie obszary geograficzne, wiele sektorów przemysłu lub oba te obszary.

• Ekonomiczne tsunami to rozległy zestaw problemów gospodarczych spowodowanych jednym ważnym wydarzeniem.

• Globalizacja jest jednym z głównych powodów, dla których fale uderzeniowe spowolnienia gospodarczego w jednej części świata są odczuwalne po drugiej stronie globu.