Oszustwo hipoteczne
Definicja oszustwa hipotecznego
Intencją oszustwa hipotecznego jest zazwyczaj otrzymanie większej kwoty kredytu niż byłaby dozwolona, gdyby wniosek został złożony uczciwie. Na przykład poprzez celowe fałszowanie informacji zawartych we wniosku o kredyt hipoteczny. Programy oszustw hipotecznych obejmują kupowanie słomy, pożyczki lotnicze i podwójna sprzedaż.
Oprócz osób popełniających oszustwa hipoteczne, systemy oszustw hipotecznych na dużą skalę nie są rzadkością. W 2008 roku amerykański Departament Sprawiedliwości i Federalne Biuro Śledcze (FBI) zainicjowały „Operację Malicious Mortgage" jako specjalną operację mającą na celu zbadanie i ściganie 144 przypadków oszustw hipotecznych. Kary za oszustwa hipoteczne obejmują grzywny, restytucję i karę więzienia z wyrokami Średnio 28 miesięcy. Istnieją dwa różne obszary oszustw hipotecznych.
Oszustwo dla zysku
Sprawcami tego rodzaju oszustw są często osoby z branży wykorzystujące swoją specjalistyczną wiedzę lub autorytet. Tacy insiderzy to urzędnicy bankowi, rzeczoznawcy, brokerzy kredytów hipotecznych, adwokaci, pożyczkodawcy i inni profesjonaliści zajmujący się branżą kredytów hipotecznych. Oszustwo dla zysku nie ma na celu zabezpieczenia mieszkania, ale raczej nadużycie procesu udzielania kredytów hipotecznych w celu kradzieży gotówki i kapitału od pożyczkodawców lub właścicieli domów. FBI priorytetowo traktuje oszustwa w sprawach dotyczących zysku .
Oszustwo mieszkaniowe
Ten rodzaj oszustwa jest zwykle reprezentowany przez nielegalne działania podejmowane przez pożyczkobiorcę motywowanego do nabycia lub utrzymania własności domu. Na przykład pożyczkobiorca może błędnie przedstawić informacje o dochodach i aktywach we wniosku o pożyczkę lub nakłonić rzeczoznawcę do manipulacji oszacowaną wartością nieruchomości.
Zwalczanie oszustw hipotecznych
Oszustwo hipoteczne to przestępstwo finansowe, które wiąże się z fałszowaniem dokumentów kredytowych lub próbą nielegalnego czerpania korzyści z procesu kredytu hipotecznego. FBI uważa oszustwo za istotne zniekształcenie, wprowadzenie w błąd lub zaniechanie w odniesieniu do kredytu hipotecznego, na który następnie polega pożyczkodawca. Kłamstwem, które wpływa na decyzję banku – na przykład, czy zatwierdzić pożyczkę, zaakceptować zmniejszoną kwotę spłaty lub zgodzić się na określone warunki spłaty – jest oszustwo hipoteczne. FBI i inne organy ścigania zajmujące się badaniem oszustw hipotecznych, szczególnie po załamaniu się rynku mieszkaniowego w 2008 r., rozszerzyły definicję o oszustwa wymierzone w właścicieli domów znajdujących się w trudnej sytuacji .
Oprócz kłamstwa na wniosku o pożyczkę, inne rodzaje oszustw hipotecznych obejmują:
Nabywcy słomy to osoby ubiegające się o pożyczkę wykorzystywane przez sprawców oszustwa w celu uzyskania kredytów hipotecznych i wykorzystywane do ukrywania prawdziwego nabywcy lub prawdziwego charakteru transakcji.
Pożyczka lotnicza to pożyczka słomkowej lub nieistniejącemu nabywcy na nieistniejącą nieruchomość.
Podwójna sprzedaż to sprzedaż jednego weksla hipotecznego więcej niż jednemu inwestorowi.
Nielegalne obracanie mienia ma miejsce, gdy nieruchomość jest kupowana i szybko odsprzedawana po sztucznie zawyżonej cenie, przy użyciu nieuczciwie zawyżonej wyceny.
Ponzi,. klub inwestycyjny lub programy typu chunking wiążą się ze sprzedażą nieruchomości po sztucznie zawyżonych cenach, przedstawianych jako okazje inwestycyjne dla naiwnych inwestorów nieruchomości, którym obiecuje się nieprawdopodobnie wysokie zyski i niskie ryzyko.
Ratunek dla budowniczych ma miejsce wtedy, gdy sprzedawca płaci kupującemu duże zachęty finansowe i ułatwia zawyżoną kwotę pożyczki, zwiększając cenę sprzedaży, ukrywając zachętę i stosując oszukańczo zawyżoną wycenę.
Kupno i kaucja ma miejsce, gdy właściciel domu jest obecny na hipotece, ale wartość domu spadła poniżej kwoty należnej ( pod wodą ), więc ubiegają się o kredyt hipoteczny na zakup innego domu. Po zabezpieczeniu nowej nieruchomości, pożyczkobiorca kupna i kaucji pozwoli na przejęcie pierwszego domu.
Program ratunkowy dotyczący wykluczenia obejmuje „specjalistów”, którzy obiecują pomóc kredytobiorcy w uniknięciu wykluczenia. Pożyczkobiorcy często płacą za usługi, których nigdy nie otrzymują i ostatecznie tracą domy.
W przypadku oszustwa polegającego na krótkiej sprzedaży sprawca czerpie zyski z ukrywania transakcji warunkowych lub fałszowania istotnych informacji, w tym prawdziwej wartości nieruchomości, tak aby obsługujący nie mógł podjąć świadomej decyzji o krótkiej sprzedaży.
Program krótkiej sprzedaży na warunkach innych niż rynkowe obejmuje fikcyjną ofertę kupna złożoną przez wspólnika właściciela domu (nabywcę słomy) w celu oszukańczego zmniejszenia zadłużenia nieruchomości i umożliwienia kredytobiorcy pozostania w domu.
W programie odwracania krótkiej sprzedaży sprawca manipuluje pożyczkodawcą krótkiej sprzedaży, aby zatwierdził krótką spłatę i ukrywa natychmiastową warunkową sprzedaż wcześniej ustalonemu nabywcy końcowemu po znacznie wyższej cenie sprzedaży.
W przypadku oszustwa z odwróconą hipoteką sprawca manipuluje starszym obywatelem, aby uzyskał odwrotną hipotekę, a następnie przetrzymuje dochody ofiary.
W oszustwie koligacji sprawcy wykorzystują zaufanie i przyjaźń, które istnieją w grupach połączonych wspólną więzią. Celem ataków są często grupy etniczne, religijne, zawodowe lub związane z wiekiem.
W przypadku oszustwa polegającego na odwrotnym zajmowaniu,. kredytobiorca kupuje dom jako nieruchomość inwestycyjną i wymienia wpływy z czynszu jako dochód, aby kwalifikować się do kredytu hipotecznego. Wtedy, zamiast wynajmować dom, pożyczkobiorca zajmuje lokal jako główne miejsce zamieszkania.
