Model wieloczynnikowy

Co to jest model wieloczynnikowy?

Model wieloczynnikowy to model finansowy, który wykorzystuje w swoich obliczeniach wiele czynników w celu wyjaśnienia zjawisk rynkowych i/lub cen aktywów w równowadze . Model wieloczynnikowy można wykorzystać do wyjaśnienia pojedynczego papieru wartościowego lub portfela papierów wartościowych. Czyni to, porównując dwa lub więcej czynników, aby przeanalizować relacje między zmiennymi i wynikającą z nich wydajnością.

Zrozumienie modelu wieloczynnikowego

Modele wieloczynnikowe służą do konstruowania portfeli o określonych cechach, takich jak ryzyko, lub do śledzenia indeksów. Konstruując model wieloczynnikowy, trudno jest zdecydować, ile i jakie czynniki uwzględnić. Ponadto modele są oceniane na podstawie liczb historycznych, które mogą nie przewidywać dokładnie przyszłych wartości.

Modele wieloczynnikowe pomagają również wyjaśnić wagę różnych czynników wykorzystywanych w modelach, wskazując, który czynnik ma większy wpływ na cenę aktywów.

Formuła modelu wieloczynnikowego

Czynniki są porównywane według następującego wzoru:

Ri = ai + _i(m) * Rm + _i(1) * F1 + _i(2) * F2 +...+_i(N) * FN + ei

Gdzie:

Ri to powrót bezpieczeństwa

Rm to zwrot rynkowy

F(1, 2, 3 ... N) to każdy z użytych czynników

_ to beta w odniesieniu do każdego czynnika, w tym rynku (m)

e to termin błędu

a to przechwycenie

Rodzaje modeli wieloczynnikowych

Modele wieloczynnikowe można podzielić na trzy kategorie: modele makroekonomiczne, modele fundamentalne oraz modele statystyczne.

Modele makroekonomiczne: modele makroekonomiczne porównują zwrot papieru wartościowego z takimi czynnikami jak zatrudnienie, inflacja i odsetki.

Modele podstawowe: modele podstawowe analizują związek między zwrotem z papieru wartościowego a jego podstawowymi danymi finansowymi, takimi jak zarobki,. kapitalizacja rynkowa i poziom zadłużenia.

Modele statystyczne: modele statystyczne służą do porównywania zwrotów z różnych papierów wartościowych na podstawie wyników statystycznych każdego papieru wartościowego samego w sobie. Wielokrotnie w tego typu modelowaniu wykorzystywane są dane historyczne.

Konstrukcja modeli wieloczynnikowych

Trzy najczęściej używane modele do budowy modelu wieloczynnikowego to model kombinowany, model sekwencyjny i model intersekcyjny.

Model łączony: w modelu łączonym wiele modeli jednoczynnikowych, które wykorzystują jeden czynnik do rozróżniania akcji, łączy się w celu utworzenia modelu wieloczynnikowego. Na przykład zapasy mogą być sortowane na podstawie samego pędu w pierwszym przejściu. Kolejne podania będą wykorzystywać inne czynniki, takie jak zmienność,. do ich klasyfikacji.

Model sekwencyjny: model sekwencyjny sortuje akcje na podstawie jednego czynnika w sposób sekwencyjny, tworząc model wieloczynnikowy. Na przykład akcje o określonej kapitalizacji rynkowej mogą być analizowane sekwencyjnie pod kątem różnych czynników, takich jak wartość i dynamika, sekwencyjnie.

Model intersekcyjny: w modelu intersekcyjnym akcje są sortowane na podstawie ich przecięć dla czynników. Na przykład akcje mogą być sortowane i klasyfikowane na podstawie punktów przecięcia pod względem wartości i tempa.

Pomiar Beta

Wersja beta zabezpieczenia mierzy systematyczne ryzyko zabezpieczenia w odniesieniu do całego rynku. Beta o wartości 1 wskazuje, że papier wartościowy teoretycznie doświadcza tego samego stopnia zmienności co rynek i porusza się wraz z rynkiem.

Beta większa niż 1 oznacza, że bezpieczeństwo jest teoretycznie bardziej zmienne niż rynek. I odwrotnie, beta poniżej 1 oznacza, że papier wartościowy jest teoretycznie mniej zmienny niż rynek.

Gdy menedżerowie inwestycyjni używają modeli wieloczynnikowych do oceny ryzyka inwestycji, beta jest ważnym czynnikiem, z którego mogą skorzystać.

##Fama-francuski model trójczynnikowy

Jednym z powszechnie stosowanych modeli wieloczynnikowych jest model trójczynnikowy Famy-Frencha. Model Famy-French opiera się na trzech czynnikach: wielkości firmy, wartości księgowej na rynek i nadwyżkach zwrotów na rynku. Innymi słowy, trzy zastosowane czynniki to SMB (mały minus duży), HML (wysoki minus niski) oraz zwrot z portfela pomniejszony o stopę zwrotu bez ryzyka.

SMB uwzględnia spółki notowane na giełdzie o niewielkich kapitalizacjach rynkowych, które generują wyższe zwroty, podczas gdy HML uwzględnia akcje wartościowe o wysokim wskaźniku księgowym do rynku, które generują wyższe zwroty w porównaniu z rynkiem.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Wersja beta zabezpieczenia mierzy systematyczne ryzyko zabezpieczenia w odniesieniu do całego rynku.

• Trójczynnikowy model Famy-French jest dobrze znanym narzędziem, które opiera się na modelu wyceny aktywów kapitałowych, który koncentruje się wyłącznie na czynniku ryzyka rynkowego, poprzez uwzględnienie czynników wielkości i wartości.

• Portfele wieloczynnikowe można konstruować przy użyciu różnych metod: modelowania intersekcyjnego, kombinacyjnego i sekwencyjnego.

• Modele wieloczynnikowe pokazują, które czynniki mają największy wpływ na cenę aktywów.

• Model wieloczynnikowy to strategia modelowania finansowego, w której do analizy i wyjaśnienia cen aktywów wykorzystuje się wiele czynników.