Wskaźnik kwalifikacji

Co to jest współczynnik kwalifikacji?

Termin „wskaźnik kwalifikacji” odnosi się do miary zdolności kredytowej kredytobiorcy, która pomaga kredytodawcom w podjęciu decyzji o udzieleniu kredytu. Używany w procesie oceny ryzyka, współczynnik kwalifikacyjny oblicza prawdopodobieństwo spłaty pożyczki przez pożyczkobiorcę.

Kredytodawcy zwykle stosują jeden z dwóch wskaźników kwalifikacji w procesie oceny ryzyka. Pierwszy z nich to miesięczny wskaźnik zadłużenia do dochodu (DTI), a drugi to wskaźnik zaplecza,. który oblicza miesięczną spłatę zadłużenia do dochodu. Wskaźniki kwalifikacji określają również warunki każdego wniosku kredytowego, w tym warunki spłaty i oprocentowanie.

Zrozumienie współczynników kwalifikacji

Wnioski o kredyt konsumencki zapewniają kredytodawcom wgląd w sytuację osobistą i finansową wnioskodawców. Konsumenci są zobowiązani do podania informacji, takich jak imię i nazwisko, adres i informacje finansowe w tych aplikacjach. Informacje te obejmują informacje o zatrudnieniu, dochodach i długach. Kredytodawcy wykorzystują te informacje w procesie oceny ryzyka w celu ustalenia, czy zatwierdzić wniosek kredytowy konsumenta w przypadku większości produktów kredytowych, w szczególności pożyczek i kredytów hipotecznych .

Same wydatki mieszkaniowe pożyczkobiorcy, które obejmują ubezpieczenie domu,. podatki, media oraz opłaty sąsiedzkie lub stowarzyszeniowe, nie mogą przekroczyć 28% miesięcznego dochodu brutto pożyczkobiorcy. Inny wskaźnik kwalifikacyjny, DTI kredytobiorcy, obejmuje wydatki mieszkaniowe plus zadłużenie i generalnie nie może przekroczyć 36% miesięcznego dochodu brutto.

Wyższe wskaźniki wskazują na zwiększone ryzyko niewypłacalności. Jednak niektórzy pożyczkodawcy mogą zaakceptować wyższe współczynniki w zamian za pewne czynniki, takie jak znaczne zaliczki,. spore oszczędności i korzystna ocena kredytowa. Na przykład pożyczkodawca może zaoferować pożyczkobiorcy kredyt hipoteczny z wysokim współczynnikiem front-end, jeśli zapłaci połowę ceny zakupu jako zaliczkę.

Kredytodawcy generalnie preferują wskaźnik front-end wynoszący nie więcej niż 31% lub mniej w przypadku pożyczek Federal Housing Administration (FHA).

Jak wspomniano powyżej, kredytodawcy zazwyczaj stosują jeden z dwóch wskaźników kwalifikacyjnych w celu określenia prawdopodobieństwa spłaty. Jest to oparte na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę oraz ich raporcie kredytowym.

Pierwszy stosunek obejmuje całkowite miesięczne zadłużenie wnioskodawcy do całkowitego miesięcznego dochodu, podczas gdy drugi oblicza całkowitą miesięczną spłatę zadłużenia w stosunku do całkowitego miesięcznego dochodu. Wskaźniki te biorą łączny roczny dochód gospodarstwa domowego i dzielą go przez 12. Banki zazwyczaj używają niższej z dwóch liczb, aby określić, jak dużą pożyczkę zaoferować.

Uwagi specjalne

Wskaźniki kwalifikacji nie są sztywne. Świetna historia kredytowa często łagodzi na przykład kiepski wskaźnik. Dodatkowo niektórzy kredytobiorcy, którzy nie spełniają standardowych wskaźników kwalifikacyjnych, korzystają ze specjalnych programów hipotecznych oferowanych przez niektóre banki. Dodatkowe ryzyko niewykonania zobowiązania przez tych kredytobiorców oznacza, że zazwyczaj płacą oni wyższe oprocentowanie w porównaniu z kredytami hipotecznymi, które spełniają standardowe współczynniki kwalifikujące.

Zadłużenie karty kredytowej i wskaźniki kwalifikacji

karcie kredytowej również wlicza się do wskaźnika zaplecza, ale jest to znacznie bardziej skomplikowane. Kiedyś pożyczkodawcy stosowali minimalną płatność na saldzie karty kredytowej i nazywali to miesięcznym długiem. Ale ten system nie był sprawiedliwy dla użytkowników kart kredytowych, którzy co miesiąc spłacali saldo w całości i używali kart kredytowych głównie dla wygody i punktów lojalnościowych.

Większość pożyczkodawców patrzy teraz na całkowite saldo odnawialne pożyczkobiorcy i stosuje 5% całości jako miesięczny dług. Załóżmy, że masz zadłużenie na karcie kredytowej w wysokości 10 000 USD. W tym przypadku bank dopasowuje 500 USD miesięcznego zadłużenia do Twojego wskaźnika zaplecza.

Przykład współczynnika kwalifikacji

Oto hipotetyczny przykład pokazujący, jak działają współczynniki kwalifikacji. Powiedzmy, że ty i twój współmałżonek zarabiacie łącznie 96 000 dolarów rocznie, a dochód brutto waszej rodziny wyniesie 8 000 dolarów miesięcznie. Pomnóż 8000 USD przez próg 28% wymagany przez większość pożyczkodawców, a otrzymasz minimalny wydatek mieszkaniowy, na który możesz sobie pozwolić, który pożyczkodawcy nazywają współczynnikiem front-end.

W takim przypadku Twoja rodzina kwalifikowałaby się do otrzymania pożyczki, jeśli łączne miesięczne wydatki mieszkaniowe nie przekraczają 2 240 USD. Należy pamiętać, że ta kwota wydatków obejmuje podatki od nieruchomości, ubezpieczenie właściciela domu, prywatne ubezpieczenie hipoteczne (PMI) i opłaty, takie jak opłaty za mieszkanie.

Przyjrzyjmy się teraz współczynnikowi zaplecza na tym samym przykładzie. W takim przypadku weź miesięczny dochód w wysokości 8000 USD i pomnóż go przez minimalny próg 36%. Jest to w rzeczywistości Twój stosunek zadłużenia do dochodu, a otrzymasz kwotę 2880 USD. Następnie odejmij wszelkie miesięczne spłaty zadłużenia od tych 2880 USD. Załóżmy, że składają się one z 300 USD miesięcznej raty za samochód i 400 USD miesięcznej raty kredytu studenckiego. To daje ci 2180 dolarów na wydatki mieszkaniowe. Zauważ, że ta liczba jest zwykle niższa niż współczynnik front-end.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Kredytodawcy stosują wskaźniki kwalifikacyjne, aby pomóc w podpisaniu wniosku o pożyczkę do zatwierdzenia i/lub warunków kredytu, które powinny zostać przedłużone.

• Wskaźnik kwalifikacyjny oblicza zdolność kredytobiorcy do spłaty kredytu, zazwyczaj jako stosunek zadłużenia do dochodu lub wydatków mieszkaniowych do dochodu.

• W grę mogą wchodzić również pewne czynniki jakościowe, dając pożyczkodawcom pewne pole manewru w zakresie przedłużenia lub odmowy udzielenia pożyczki.

• Kredytodawcy używają wskaźnika front-end w połączeniu ze wskaźnikiem back-end, aby określić, ile pożyczyć.