Teoria losowego spaceru
Czym jest teoria losowego spaceru?
Teoria błądzenia losowego sugeruje, że zmiany cen akcji mają taki sam rozkład i są od siebie niezależne. W związku z tym zakłada się, że przeszły ruch lub trend ceny akcji lub rynku nie może być wykorzystany do przewidzenia jego przyszłego ruchu. Krótko mówiąc, teoria błądzenia losowego głosi, że akcje obierają losową i nieprzewidywalną ścieżkę, co sprawia, że wszystkie metody przewidywania cen akcji są w dłuższej perspektywie bezużyteczne.
Zrozumienie teorii chodu losowego
Teoria błądzenia losowego zakłada, że nie da się prześcignąć rynku bez podejmowania dodatkowego ryzyka. Uważa , że analiza techniczna jest niepewna, ponieważ wykresiści kupują lub sprzedają papier wartościowy dopiero po rozwinięciu się ustalonego trendu. Podobnie teoria uznaje fundamentalną analizę za niewiarygodną ze względu na często niską jakość gromadzonych informacji i możliwość ich błędnej interpretacji. Krytycy teorii twierdzą, że akcje utrzymują trendy cenowe w czasie – innymi słowy, możliwe jest osiągnięcie lepszych wyników niż rynek, starannie dobierając punkty wejścia i wyjścia dla inwestycji kapitałowych.
Wydajne rynki są losowe
Teoria błądzenia losowego wzbudziła wiele brwi w 1973 roku, kiedy autor Burton Malkiel ukuł ten termin w swojej książce „A Random Walk Down Wall Street” . Książka spopularyzowała hipotezę efektywnego rynku (EMH), wcześniejszą teorię sformułowaną przez Williama Ostry. Hipoteza efektywnego rynku mówi, że ceny akcji w pełni odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje i oczekiwania, więc ceny bieżące są najlepszym przybliżeniem wartości wewnętrznej firmy. Uniemożliwiłoby to komukolwiek konsekwentne wykorzystywanie błędnie wycenionych akcji, ponieważ ruchy cen są w większości losowe i spowodowane nieprzewidzianymi wydarzeniami.
Sharp i Malkiel doszli do wniosku, że ze względu na krótkoterminową losowość zwrotów, inwestorom lepiej byłoby zainwestować w pasywnie zarządzany, dobrze zdywersyfikowany fundusz. Kontrowersyjny aspekt książki Malkiela głosił, że „małpa z zawiązanymi oczami rzucająca strzałkami na strony finansowe gazety może wybrać portfolio,. które byłoby równie dobre, jak to, które zostało starannie wybrane przez ekspertów ” .
Teoria losowego spaceru w działaniu
Najbardziej znany praktyczny przykład teorii błądzenia losowego miał miejsce w 1988 r., kiedy Wall Street Journal próbował przetestować teorię Malkiela, tworząc coroczny konkurs Wall Street Journal Dartboard Contest, w którym profesjonalni inwestorzy przeciwstawiali się rzutkom o dominację w doborze akcji . Pracownicy Wall Street Journal odgrywali rolę małp rzucających rzutkami .
Po ponad 140 konkursach Wall Street Journal przedstawił wyniki, które pokazały, że eksperci wygrali 87, a rzucający rzutkami wygrali 55. Eksperci byli jednak w stanie pokonać Dow Jones Industrial Średnia ( DJIA ) tylko w 76 . konkursy. Malkiel skomentował, że wybory ekspertów zyskały dzięki skokowi cen akcji, który ma miejsce, gdy eksperci giełdowi wydają rekomendacje. Zwolennicy pasywnego zarządzania twierdzą, że ponieważ eksperci mogli pokonać rynek tylko w połowie przypadków, inwestorzy byliby lepiej, gdyby zainwestowali w pasywny fundusz, który pobiera znacznie niższe opłaty za zarządzanie.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Teoria chodu losowego uważa, że nie da się prześcignąć rynku bez podejmowania dodatkowego ryzyka.
Teoria błądzenia losowego uważa analizę fundamentalną za niewiarygodną ze względu na często niską jakość gromadzonych informacji i możliwość ich błędnej interpretacji.
Teoria błądzenia losowego uważa analizę techniczną za niezawodną, ponieważ powoduje, że osoby zajmujące się wykresami kupują lub sprzedają papier wartościowy dopiero po wystąpieniu ruchu.
Teoria chodu losowego głosi, że doradcy inwestycyjni dodają niewielką lub żadną wartość do portfela inwestora.
Teoria błądzenia losowego zakłada, że przeszły ruch lub trend ceny akcji lub rynku nie może być wykorzystany do przewidzenia przyszłego ruchu.
Teoria błądzenia losowego sugeruje, że zmiany cen akcji mają taki sam rozkład i są od siebie niezależne.
