Zasadniczo równe płatności okresowe (SEPP)

Co to jest zasadniczo równa płatność okresowa (SEPP)?

Zasadniczo Równe Okresowe Płatności (SEPP) to metoda dystrybucji środków z IRA lub innych kwalifikujących się planów emerytalnych przed osiągnięciem wieku 59½, która pozwala uniknąć ponoszenia kar IRS za wypłaty. Zazwyczaj osoba, która usunie aktywa z planu przed osiągnięciem tego wieku, zapłaci karę za wcześniejszą wypłatę w wysokości 10% wypłaconej kwoty.

W przypadku planu SEPP fundusze są wypłacane bez kar w ramach określonych rocznych wypłat przez okres pięciu lat lub do momentu, gdy posiadacz konta skończy 59½ roku, w zależności od tego, co nastąpi później. Podatek dochodowy nadal musi być zapłacony od wypłat.

Jak działa plan SEPP

Możesz korzystać z dowolnego kwalifikowanego konta emerytalnego z planem SEPP, z wyjątkiem konta 401(k),. które posiadasz u obecnego pracodawcy. Ustalasz umowę SEPP za pośrednictwem doradcy finansowego lub bezpośrednio z instytucją.

Na początku musisz wybrać jedną z trzech zatwierdzonych przez IRS metod obliczania wypłat z SEPP: amortyzacja,. annuityzacja i wymagana minimalna wypłata. Każdy z nich będzie skutkował innym obliczonym rozkładem rocznym. Kwota, którą wypłacisz, będzie z góry ustalona i niezmienna co roku, przynajmniej w przypadku dwóch z trzech opcji.

IRS doradza osobom, aby wybrać metodę, która najlepiej wspiera ich sytuację finansową. Możesz zmienić metodę, której używasz, raz w okresie obowiązywania planu. Jeśli anulujesz plan przed wygaśnięciem minimalnego okresu utrzymywania,. będziesz musiał zapłacić IRS wszystkie kary umorzone od wypłat planu, wraz z odsetkami.

Metoda amortyzacji

W ramach metody amortyzacji do obliczania wypłat z planu SEPP**,** roczna opłata jest taka sama dla każdego roku trwania programu. Określa się ją na podstawie średniej długości życia podatnika i jego beneficjenta,. jeśli ma to zastosowanie, oraz wybranej stopy procentowej – nie większej niż 120% federalnej stawki średnioterminowej, zgodnie z IRS.

Metoda annuatyzacji

Podobnie jak w przypadku metody amortyzacji, dystrybucja, którą musisz dokonać w ramach metody annuityzacji, jest również taka sama każdego roku. Kwota jest ustalana przy użyciu renty na podstawie wieku podatnika i ewentualnie wieku beneficjenta oraz wybranej stopy procentowej, z tymi samymi wytycznymi IRS, co przy amortyzacji. Współczynnik renty oblicza się na podstawie tabeli śmiertelności dostarczonej przez IRS.

Wymagana minimalna dystrybucja i SEPP

Stosując wymaganą metodę minimalnego podziału, roczna płatność za każdy rok jest ustalana poprzez podzielenie salda konta przez współczynnik oczekiwanej długości życia podatnika i jego beneficjenta, jeśli ma to zastosowanie.

W ramach tej metody roczna kwota musi być corocznie przeliczana iw rezultacie będzie się zmieniać z roku na rok. Skutkuje to również ogólnie niższymi rocznymi wypłatami niż inne metody.

Wady planów SEPP

Korzystanie z planu SEPP może być dobrodziejstwem dla tych, którzy chcą lub muszą wcześniej skorzystać z funduszy emerytalnych. Plan może pozwolić ci na stały strumień dochodów, bez kar, w wieku 40 lub 50 lat, aby pomóc Ci przetrwać między końcem kariery – a regularną wypłatą – a nadejściem innych dochodów emerytalnych.

Przy 59½ możesz wypłacić dodatkowe środki ze swoich kont emerytalnych bez kary. Do ukończenia 60. roku życia będziesz kwalifikować się do pełnych świadczeń z Ubezpieczeń Społecznych i być może do emerytury o zdefiniowanym świadczeniu.

Ograniczenia dla SEPP obowiązują do końca terminu płatności, czyli później niż pięć lat lub gdy właściciel IRA osiągnie wiek 59½. Na przykład właściciel IRA, który rozpoczął SEPP w wieku 40 lat, musiałby przestrzegać ograniczeń przez prawie 20 lat. Z drugiej strony, właściciel IRA, który rozpoczyna SEPP w wieku 58 lat, musiałby kontynuować tylko do wieku 63 lat. Co ważne, ten pięcioletni okres jest mierzony od daty pierwszej dystrybucji i kończy się dokładnie pięć lat od tej daty. Nie kończy się po dokonaniu piątej dystrybucji.

Wady

Plany mają jednak również wyraźne wady. Na początek są stosunkowo nieelastyczne. Kiedy zaczniesz plan SEPP, musisz pozostać z nim przez cały czas – co potencjalnie może trwać dziesięciolecia, jeśli zaczniesz plan w wieku 30 lub 40 lat.

W tym czasie masz niewielkie lub żadne pole manewru, aby zmienić kwotę, którą możesz wypłacić z funduszu każdego roku. A rezygnacja z planu nie jest opcją, biorąc pod uwagę fakt, że nakłada na ciebie wszystkie kary, które zaoszczędziłeś dzięki uruchomieniu go, plus odsetki. (Ta sama sankcja może również mieć zastosowanie, jeśli błędnie obliczysz i nie dokonasz niezbędnych wypłat w ciągu jednego roku.)

Rozpoczęcie SEPP ma również wpływ na Twoje bezpieczeństwo finansowe na późniejszym etapie emerytury. Po rozpoczęciu SEPP będziesz musiał przestać wnosić wkłady do planu, z którego korzysta, co oznacza, że jego saldo nie wzrośnie wraz z kolejnymi wpłatami. Wycofując środki wcześnie, zasadniczo rezygnujesz również z zarobków, które zarobią później – wraz z podatkiem, który zaoszczędzisz na tych zyskach, co spowoduje, że konto będzie wolne od podatku.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Jeśli zrezygnujesz z planu SEPP przed jego zakończeniem, będziesz musiał zapłacić wszystkie kary, których pozwolił ci uniknąć, plus odsetki od tych kwot.

• Kwota, którą wypłacasz co roku, jest określana według wzorów określonych przez IRS.

• Plan SEPP najlepiej nadaje się dla tych, którzy potrzebują stałego strumienia dochodów przedemerytalnych, być może w celu zrekompensowania kariery, która zakończyła się wcześniej niż oczekiwano.

• Plan SEPP umożliwia wypłatę środków bez kary z konta emerytalnego przed ukończeniem 59½ roku życia.