Słaba wydajność formy
Co to jest słaba wydajność formy?
Słaba forma wydajności twierdzi, że przeszłe ruchy cen, wolumen i dane o zarobkach nie wpływają na cenę akcji i nie mogą być wykorzystywane do przewidywania ich przyszłego kierunku.
Efektywność formy słabej jest jedną z trzech różnych stopni hipotezy efektywnego rynku (EMH).
Podstawy efektywności słabej formy
Efektywność formy słabej, znana również jako teoria błądzenia losowego,. stwierdza, że przyszłe ceny papierów wartościowych są losowe i nie mają na nie wpływu wydarzenia z przeszłości. Zwolennicy słabej wydajności formy uważają, że wszystkie bieżące informacje znajdują odzwierciedlenie w cenach akcji, a informacje z przeszłości nie mają związku z bieżącymi cenami rynkowymi.
Koncepcja efektywności formy słabej została zapoczątkowana przez profesora ekonomii z Uniwersytetu Princeton, Burtona G. Malkiela, w jego książce z 1973 roku „A Random Walk Down Wall Street”. Książka, poza poruszeniem teorii błądzenia losowego, opisuje hipotezę rynku efektywnego oraz pozostałe dwa stopnie hipotezy rynku efektywnego: efektywność formy półsilnej i efektywność formy silnej. W przeciwieństwie do słabej wydajności formy, inne formy uważają, że informacje z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości wpływają w różnym stopniu na ruchy cen akcji.
Zastosowania dla słabej wydajności formy
Kluczową zasadą efektywności słabej formy jest to, że losowość cen akcji uniemożliwia znalezienie wzorców cenowych i wykorzystanie ruchów cen. W szczególności dzienne wahania cen akcji są całkowicie niezależne od siebie; zakłada, że dynamika cen nie istnieje. Ponadto przeszły wzrost zarobków nie przewiduje obecnego ani przyszłego wzrostu zarobków.
Wydajność formy słabej nie uważa analizy technicznej za dokładną i twierdzi, że nawet analiza fundamentalna czasami może być błędna. W związku z tym, według słabej wydajności formy, niezwykle trudno jest prześcignąć rynek, zwłaszcza w krótkim okresie. Na przykład, jeśli dana osoba zgadza się z tego rodzaju wydajnością, uważa, że nie ma sensu mieć doradcy finansowego lub aktywnego menedżera portfela. Zamiast tego inwestorzy, którzy opowiadają się za słabą wydajnością formy, zakładają, że mogą losowo wybrać inwestycję lub portfel,. który zapewni podobne zwroty.
Przykład ze świata rzeczywistego słabej wydajności formy
Załóżmy, że David, handlarz huśtawkami,. widzi Alphabet Inc. (GOOGL) stale spada w poniedziałki i rośnie w piątki. Może założyć, że może zarobić, jeśli kupi akcje na początku tygodnia i sprzeda pod koniec tygodnia. Jeśli jednak cena Alphabetu spadnie w poniedziałek, ale nie wzrośnie w piątek, rynek uznawany jest za sprawny.
Podobnie załóżmy Apple Inc. (APPL) przez ostatnie pięć lat z rzędu pokonywała oczekiwania finansowe trzech analityków w kwartale z rzędu. Jenny, inwestorka typu „ kup i trzymaj ”, zauważa ten schemat i kupuje akcje na tydzień przed ogłoszeniem tegorocznych zysków za trzeci kwartał w oczekiwaniu na wzrost cen akcji Apple po premierze. Na nieszczęście dla Jenny wyniki spółki nie spełniają oczekiwań analityków. Teoria mówi, że rynek jest słabo wydajny, ponieważ nie pozwala Jenny na uzyskanie nadwyżki zwrotu poprzez wybór akcji w oparciu o historyczne dane o zyskach.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Słaba wydajność formy oznacza, że przeszłe ceny, wartości historyczne i trendy nie mogą przewidzieć przyszłych cen.
Sprawność formy słabej jest elementem hipotezy efektywnego rynku.
Słaba wydajność formularzy oznacza, że ceny akcji odzwierciedlają wszystkie aktualne informacje.
Zwolennicy słabej wydajności formy widzą ograniczone korzyści w korzystaniu z analizy technicznej lub doradców finansowych.
