Faedah Atas Faedah
Apakah Faedah Atas Minat?
Faedah atas faedah, juga dirujuk sebagai 'faedah kompaun', ialah faedah yang diperoleh apabila pembayaran faedah dilaburkan semula. Faedah atas faedah digunakan terutamanya dalam konteks bon,. yang pembayaran kuponnya diandaikan akan dilaburkan semula dan dipegang sehingga bon itu dijual atau matang.
Memahami Minat Atas Minat
Contoh keselamatan kewangan yang membayar faedah atas faedah pelabur ialah bon Simpanan AS,. yang dikeluarkan oleh badan kerajaan untuk mengumpul dana daripada orang ramai bagi membiayai projek modalnya dan operasi lain yang diperlukan untuk mengurus ekonomi.
Bon simpanan ini ialah bon kupon sifar yang tidak membayar faedah sehingga ia ditebus atau matang. Faedah dikompaun setiap setengah tahun dan terakru setiap bulan setiap tahun selama 30 tahun. Setiap enam bulan, pengiraan faedah bulanan diselaraskan untuk memasukkan faedah terakru daripada enam bulan sebelumnya.
Pelabur yang membeli bon pada akhir bulan masih akan menerima faedah terakru untuk keseluruhan bulan memandangkan Perbendaharaan hanya mengira bulan penuh. Sebarang faedah yang dibayar semasa penebusan atau tarikh matang kemudiannya dikeluarkan secara elektronik ke akaun bank yang ditetapkan oleh pemegang bon.
Minat Atas Minat lwn Minat Mudah
Faedah atas faedah berbeza daripada minat mudah. Walaupun faedah atas faedah terpakai pada jumlah pokok bon atau pinjaman dan apa-apa faedah lain yang telah terakru sebelum ini, faedah mudah hanya dikenakan pada jumlah prinsipal asal.
Contoh Minat Atas Minat lwn Minat Mudah
Pertimbangkan bon yang diterbitkan dengan nilai tara $10,000 dan 10 tahun sehingga matang. Kadar faedah ke atas bon adalah 5% dan kompaun setiap setengah tahun. Jika bon ini ialah Bon Perbendaharaan (T-Bond) atau bon korporat konvensional yang membayar faedah , pelabur akan menerima (5%/2) x $10,000 = 2.5% x $10,000 = $250 setiap tempoh pembayaran. Secara keseluruhannya, mereka akan menerima $500 setahun dalam pendapatan faedah. Perhatikan bagaimana faedah hanya digunakan pada nilai tara atau jumlah prinsipal.
Sebaliknya, jika bon itu, katakan, bon Siri EE (sejenis bon Simpanan AS), faedah yang dikira untuk sesuatu tempoh ditambah kepada faedah yang diperoleh dan terkumpul daripada tempoh sebelumnya. Memandangkan bon simpanan tidak membayar faedah sehingga ia matang, sebarang faedah yang diperolehi ditambah semula kepada jumlah prinsipal bon, meningkatkan nilainya.
Dengan faedah atas faedah, setiap pembayaran faedah yang diperolehi ditambah semula kepada nilai prinsipal yang mana faedah seterusnya dikira.
Menggunakan contoh kami di atas, faedah pertama yang diperoleh pada bon 10 tahun ialah $250. Untuk tempoh kedua, faedah kemudiannya akan dikira ke atas peningkatan nilai bon. Dalam kes ini, faedah yang diperoleh untuk tempoh pengkompaunan kedua ialah: 2.5% x ($10,000 + $250) = 2.5% x $10,250 = $256.25.
Jadi, pada tahun pertama pelabur yang memegang bon ini akan memperoleh $250 + $256.25 = $506.25. Faedah ketiga boleh dikira sebagai 2.5% x ($10,250 + 256.25) = $262.66, dan seterusnya.
Mengira Faedah Atas Faedah
Faedah atas faedah boleh dikira menggunakan formula berikut: P [(1 + i)n – 1]
Di mana P = nilai prinsipal
i = kadar faedah tahunan nominal
n = bilangan tempoh pengkompaunan
Jika kita menggunakan formula ini pada contoh di atas, kita dapat melihat bahawa pelabur yang memegang bon sehingga ia matang selepas 10 tahun (atau 20 tempoh pembayaran) akan memperoleh:
Faedah atas faedah = $10,000 x (1.02520 – 1)
= $10,000 x (1.6386 – 1)
= $10,000 x 0.638616
= $6,386.16
Angka ini datang lebih tinggi daripada bon yang membayar faedah mudah. Bon tertentu itu akan memperoleh $5,000 sebaliknya (dikira sebagai $500 x 10 tahun, atau $250 x 20 tempoh pengkompaunan) sepanjang jangka hayatnya.
Untuk memudahkan, kadar faedah yang digunakan untuk mengira faedah atas faedah boleh menjadi hasil bon pada masa pembayaran kupon dibuat.
Pertimbangan Khas
Faedah atas faedah ialah pertimbangan penting yang mesti dibuat oleh pelabur apabila menganalisis potensi pelaburan dan meramalkan jumlah pulangan tunai pelaburan.
Apabila mengira faedah atas faedah, adalah penting untuk diingat bahawa bilangan tempoh pengkompaunan membuat perbezaan yang ketara. Peraturan asas ialah semakin tinggi bilangan tempoh pengkompaunan, semakin besar jumlah faedah atas faedah.
Sorotan
Faedah mudah, sebaliknya, hanya dikenakan ke atas jumlah prinsipal asal.
Faedah atas faedah, juga dirujuk sebagai 'faedah kompaun', ialah faedah yang diperoleh apabila pembayaran faedah dilaburkan semula.
Faedah atas faedah terpakai pada jumlah pokok bon atau pinjaman dan apa-apa faedah lain yang telah terakru sebelum ini.
Ia digunakan terutamanya dalam konteks bon, yang pembayaran kuponnya diandaikan akan dilaburkan semula dan dipegang sehingga jualan atau matang.
