Rozkład kalendarza

Co to jest rozkład kalendarza?

Spread kalendarzowy to opcja lub strategia futures ustalona przez jednoczesne wejście w długą i krótką pozycję na tym samym aktywie bazowym, ale z różnymi datami dostawy.

W typowym spreadzie kalendarzowym można kupić kontrakt długoterminowy i skrócić krótkoterminową opcję z tą samą ceną wykonania. Jeśli dla każdego miesiąca stosuje się dwie różne ceny wykonania, nazywa się to spreadem diagonalnym.

Spready kalendarzowe są czasami określane jako spready między dostawami, wewnątrzrynkowe, spready czasowe lub spready poziome.

Zrozumienie spreadów kalendarza

Typowy handel spreadami kalendarzowymi obejmuje sprzedaż opcji (call lub put) z krótkoterminowym terminem wygaśnięcia i równoczesny zakup opcji (call lub put) z dłuższym terminem wygaśnięcia. Obie opcje są tego samego typu i zazwyczaj wykorzystują tę samą cenę wykonania.

• Sprzedawaj krótkoterminowe transakcje sprzedaży/sprzedaży

• Kup długoterminowe put/call

• Preferowane, ale niewymagane, gdy zmienność implikowana jest niska

Odwrotny spread kalendarzowy zajmuje odwrotną pozycję i obejmuje kupno opcji krótkoterminowej i sprzedaż opcji długoterminowej na tym samym zabezpieczeniu bazowym.

Uwagi specjalne

Celem handlu jest czerpanie korzyści z upływu czasu i/lub wzrostu implikowanej zmienności w strategii neutralnej kierunkowo.

Ponieważ celem jest czerpanie zysków z czasu i zmienności,. cena wykonania powinna być jak najbardziej zbliżona do ceny aktywów bazowych. Handel wykorzystuje to, jak działają opcje krótko- i długoterminowe, gdy zmienia się czas i zmienność. Wzrost zmienności implikowanej, przy wszystkich innych czynnikach bez zmian, miałby pozytywny wpływ na tę strategię, ponieważ opcje długoterminowe są bardziej wrażliwe na zmiany zmienności (wyższa vega ). Zastrzeżenie polega na tym, że te dwie opcje mogą i prawdopodobnie będą handlować przy różnych zmienności implikowanej.

Upływ czasu, wszystkie inne rzeczy bez zmian, miałby pozytywny wpływ na tę strategię na początku handlu, aż do wygaśnięcia opcji krótkoterminowej. Po tym strategia jest tylko długim sprawdzeniem, którego wartość spada wraz z upływem czasu. Ogólnie rzecz biorąc, tempo wygasania opcji ( theta ) rośnie wraz ze zbliżaniem się jej wygaśnięcia.

Maksymalna strata na spreadzie kalendarza

Ponieważ jest to spread debetowy,. maksymalna strata to kwota zapłacona za strategię. Sprzedana opcja jest bliższa wygaśnięciu i dlatego ma niższą cenę niż opcja kupiona, co skutkuje debetem lub kosztem netto.

Idealnym ruchem rynkowym dla zysku byłaby stabilna lub nieznacznie spadająca cena aktywów bazowych w trakcie życia opcji krótkoterminowej, po której nastąpiłby silny wzrost w trakcie życia opcji długoterminowej lub gwałtowny wzrost zmienności implikowanej.

W momencie wygaśnięcia opcji krótkoterminowej maksymalny zysk występuje, gdy aktywa bazowe są na poziomie lub nieco poniżej ceny wykonania wygasającej opcji. Gdyby składnik aktywów był wyższy, wygasająca opcja miałaby wartość wewnętrzną. Gdy opcja krótkoterminowa wygaśnie bezwartościowo, trader pozostaje z prostą długą pozycją call,. która nie ma górnego limitu potencjalnego zysku.

Zasadniczo trader z optymistyczną perspektywą długoterminową może obniżyć koszty zakupu długoterminowej opcji kupna.

Przykład spreadu kalendarza

Załóżmy, że akcje Exxon Mobile (XOM) są notowane po 89,05 USD w połowie stycznia, możesz wejść na następujący spread kalendarzowy:

• Sprzedaj wezwanie z 89 lutego za 0,97 USD (97 USD za jeden kontrakt)

• Kup połączenie z marca 89 za 2,22 USD (222 USD za jeden kontrakt)

Koszt netto (debet) spreadu wynosi zatem (2,22 - 0,97) 1,25 USD (lub 125 USD za jeden spread).

Ten spread kalendarzowy opłaci się najbardziej, jeśli akcje XOM pozostaną względnie płaskie do czasu wygaśnięcia opcji lutowych, umożliwiając inwestorowi zebranie premii za sprzedaną opcję. Następnie, jeśli cena akcji wzrośnie w okresie od tego czasu do wygaśnięcia w marcu, druga noga odniesie zysk. Idealnym ruchem na rynku dla zysku byłoby, aby cena stała się bardziej niestabilna w najbliższym czasie, ale generalnie wzrosłaby, zamykając się tuż poniżej 95 w dniu wygaśnięcia w lutym. Dzięki temu kontrakt opcji na luty wygasa bezwartościowo i nadal pozwala traderowi czerpać zyski z ruchów w górę aż do wygaśnięcia marca.

Ponieważ jest to spread debetowy , maksymalna strata to kwota zapłacona za strategię. Sprzedana opcja jest bliższa wygaśnięciu i dlatego ma niższą cenę niż opcja kupiona, co skutkuje debetem lub kosztem netto. W tym scenariuszu przedsiębiorca ma nadzieję na uchwycenie wzrostu wartości związanego z rosnącą ceną (do 95 USD, ale nie powyżej) między zakupem a wygaśnięciem w lutym.

Zwróć uwagę, że gdyby inwestor po prostu kupił termin wygaśnięcia w marcu, koszt wyniósłby 222 dolary, ale przy zastosowaniu tego spreadu koszt wymagany do zawarcia i utrzymania tej transakcji wyniósł tylko 125 USD, co czyni transakcję z większą marżą i mniejszym ryzykiem . W zależności od wybranej ceny wykonania i rodzaju kontraktu, strategia spreadów kalendarzowych może być wykorzystana do czerpania zysków z neutralnego, byczego lub niedźwiedziego trendu rynkowego.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Spread kalendarzowy jest najbardziej opłacalny, gdy instrument bazowy nie wykona żadnych znaczących ruchów w żadnym kierunku do czasu wygaśnięcia opcji na blisko miesiąc.

• Spread kalendarzowy to strategia dotycząca instrumentów pochodnych, która polega na kupowaniu kontraktu o dłuższym terminie w celu sprzedaży kontraktu o krótszym terminie.

• Spready kalendarzowe pozwalają traderom na skonstruowanie transakcji, które minimalizują wpływ czasu.