Plan handlowy
Co to jest plan handlowy?
Trading plan to systematyczna metoda identyfikacji i handlu papierami wartościowymi, która uwzględnia szereg zmiennych, w tym czas, ryzyko i cele inwestora. Plan handlowy określa, w jaki sposób inwestor znajdzie i wykona transakcje, w tym na jakich warunkach będzie kupował i sprzedawał papiery wartościowe, jak dużą pozycję zajmie, jak będzie zarządzał pozycjami w nich, jakie papiery wartościowe mogą być przedmiotem obrotu i inne zasady, kiedy handlować, a kiedy nie.
Większość ekspertów handlowych zaleca, aby żaden kapitał nie był ryzykowany, dopóki nie zostanie opracowany plan handlowy. Trading plan to zbadany i napisany dokument, który kieruje decyzjami tradera.
Zrozumienie planu handlowego
Plany handlowe można budować na wiele różnych sposobów. Inwestorzy zazwyczaj dostosowują swój własny plan handlowy na podstawie swoich osobistych celów i zadań. Plany handlowe są dość długie i szczegółowe, szczególnie dla aktywnych daytraderów, takich jak daytraderzy lub swing traderzy. Mogą być również bardzo proste, na przykład dla inwestora, który chce co miesiąc dokonywać automatycznych inwestycji w te same fundusze inwestycyjne lub fundusze ETF aż do przejścia na emeryturę.
Automatyczne inwestowanie i proste plany handlowe
Platformy maklerskie umożliwiają inwestorom dostosowywanie automatycznego inwestowania w regularnych odstępach czasu. Wielu inwestorów korzysta z automatycznego inwestowania, aby co miesiąc inwestować określoną kwotę pieniędzy w fundusze inwestycyjne lub inne aktywa.
Chociaż proces jest zautomatyzowany, nadal powinien opierać się na spisanym planie. W ten sposób inwestor jest lepiej przygotowany na to, co będzie się działo każdego miesiąca, a proces planowania prawdopodobnie zmusi go również do zastanowienia się, co zrobić, jeśli rynek nie pójdzie po jego myśli.
Na przykład 30-latek może zdecydować się na wpłatę 500 USD każdego miesiąca do funduszu inwestycyjnego. Po trzech latach sprawdzają saldo i faktycznie stracili pieniądze. Zdeponowali 18 000 $, a ich aktywa są warte tylko 15 000 $.
Plan handlowy określa nie tylko, co należy zrobić, aby zająć pozycje, ale także określa, kiedy się wycofać.
typu „kup i trzymaj” mogą po prostu automatycznie inwestować i nie sprzedają niczego do czasu przejścia na emeryturę. Mogą nawet mieć zasadę, by nie patrzeć na swoje posiadłości.
Inni inwestorzy mogą zdecydować się na automatyczne inwestowanie dopiero po spadku rynku akcji o 10%, 20% lub jakiś inny procent. Następnie zaczynają płacić (większe) miesięczne składki. Inni inwestorzy mogą też zdecydować się na automatyczne inwestowanie co miesiąc, ale mają zasady sprzedaży, jeśli ich inwestycje zaczną zbytnio tracić na wartości.
Inwestorzy zautomatyzowani powinni również zdecydować, ile kapitału zamierzają przeznaczyć na każdą inwestycję. To nie jest przypadkowa decyzja. Powinien być przemyślany i zbadany, następnie wpisany do planu i realizowany.
Chociaż automatyczne inwestowanie jest proste, nadal wymagany jest plan handlowy, aby poruszać się w górę i w dół inwestycji.
Taktyczne lub aktywne plany handlowe
Inwestorzy krótkoterminowi i długoterminowi mogą zdecydować się na skorzystanie z taktycznego planu handlowego. W przeciwieństwie do automatycznego inwestowania, w którym inwestor kupuje papiery wartościowe w regularnych odstępach czasu, taktyczny trader zazwyczaj stara się wejść i wyjść z pozycji na dokładnych poziomach cen lub tylko wtedy, gdy spełnione są bardzo specyficzne wymagania. Z tego powodu taktyczne plany handlowe są znacznie bardziej szczegółowe.
Trader taktyczny musi dokładnie określić, kiedy wejdzie w transakcję. Może to być oparte na wzorze wykresu, cenie osiągającej określony poziom, sygnale wskaźnika technicznego,. odchyleniu statystycznym lub innych czynnikach.
Taktyczny plan handlowy musi również określać sposób wyjścia z pozycji. Obejmuje to wyjście z zyskiem lub jak i kiedy wyjść ze stratą. Traderzy taktyczni często wykorzystują zlecenia z limitem do realizacji zysków i zlecenia stop, aby wyjść ze strat.
Plan handlowy określa również, ile kapitału podlega ryzyku w każdej transakcji i jak określana jest wielkość pozycji.
Można również dodać dodatkowe zasady, które określają, kiedy można handlować, a kiedy nie. Na przykład daytrader może mieć zasadę, że nie handluje, jeśli zmienność jest poniżej pewnego poziomu, ponieważ może nie być wystarczającego ruchu lub okazji. Jeśli zmienność jest poniżej pewnego poziomu, nie handlują, nawet jeśli spełnione są ich kryteria wejścia.
Zmiana planu handlowego
Plany handlowe mają być dobrze przemyślanymi i zbadanymi dokumentami, napisanymi przez tradera lub inwestora, jako mapa drogowa tego, co muszą zrobić, aby czerpać zyski z rynków. Plany nie powinny się zmieniać za każdym razem, gdy pojawia się strata lub trudna łata. Badania nad przygotowaniem planu powinny pomóc przygotować tradera na wzloty i upadki inwestowania i handlu.
Plany handlowe powinny być zmieniane tylko wtedy, gdy zostanie odkryty lepszy sposób handlu lub inwestowania. Jeśli okaże się, że plan handlowy nie działa, należy go złomować. Żadne transakcje nie są umieszczane, dopóki nie zostanie utworzony nowy plan.
Przykład planu handlowego — wielkość pozycji i zarządzanie ryzykiem
Plan handlowy może być dość szczegółowy i powinien przynajmniej określać, co, kiedy i jak kupić; kiedy i jak wyjść z pozycji, zarówno zyskownych, jak i nierentownych; powinna również obejmować sposób zarządzania ryzykiem. Przedsiębiorca może również podać inne zasady, takie jak sposób znajdowania papierów wartościowych do handlu oraz kiedy handel jest lub nie jest akceptowany.
Aby dać przykład tego, jak może wyglądać jedna z tych sekcji, załóżmy, że trader określił swoje zasady wejścia i wyjścia. Oznacza to, że ustalili, gdzie wejdą, gdzie będą czerpać zyski i ciąć straty. Teraz muszą wymyślić zasady zarządzania ryzykiem.
Zasady lub tematy, które należy uwzględnić w planie handlowym, mogą obejmować:
Ryzykuj tylko 1% kapitału na transakcję
Oznacza to, że odległość między punktem wejścia a punktem stop-loss, pomnożona przez wielkość pozycji, nie może przekraczać 1% salda konta. Ta reguła rządzi rozmiarem pozycji, ponieważ rozmiar pozycji jest jedyną niewiadomą i należy go obliczyć. Inwestor może zdecydować się na ryzyko 2%, 5% lub 1,5%.
Załóżmy, że trader ma konto o wartości 50 000 USD. Oznacza to, że mogą zaryzykować 500 USD na transakcję (1% z 50 000 USD). Otrzymują sygnał handlowy, który mówi, że kupują za 35 USD i stawiają stop loss na 34 USD. Różnica między wejściem a stop lossem wynosi 1 USD. Podziel całkowitą kwotę, jaką mogą zaryzykować, przez tę różnicę: 500 USD / 1 USD = 500 akcji. Jeśli kupią 500 akcji i stracą 1 USD, stracą 500 USD, co jest ich maksymalnym ryzykiem. Dlatego jeśli chcą zaryzykować 1%, kupują 500 akcji.
Dźwignia lub brak dźwigni
Plan handlowy powinien określać, czy można użyć dźwigni, czy nie, i ile, jeśli jest dozwolona. Dźwignia zwiększa zarówno zyski, jak i straty.
Skorelowane lub nieskorelowane aktywa
Częścią procesu zarządzania ryzykiem jest ustalenie, czy skorelowane aktywa mogą być przedmiotem obrotu iw jakim stopniu. Na przykład inwestor musi zdecydować, czy może zająć pełne pozycje w dwóch akcjach, które poruszają się bardzo podobnie. Może to spowodować podwójne ryzyko, jeśli obaj osiągną stop loss, ale także podwójne zyski, jeśli cele zostaną osiągnięte.
Ograniczenia handlowe
Plan handlowy może zawierać krawężniki, które przestają handlować, gdy sprawy nie idą dobrze. Na przykład, daytrader może mieć regułę, aby przestać handlować, jeśli straci trzy transakcje z rzędu lub straci określoną kwotę pieniędzy. Przestają handlować na cały dzień i mogą wznowić następnego dnia. Inne ograniczenia handlowe mogą obejmować zmniejszenie rozmiaru pozycji o określony stopień, gdy sprawy nie układają się dobrze, oraz zwiększenie rozmiaru pozycji o ustaloną kwotę, gdy sprawy idą dobrze.
Sekcja zarządzania ryzykiem w planie handlowym może zawierać wszystkie te zasady, dostosowane przez tradera. Może również zawierać inne zasady, które pomagają przedsiębiorcy zarządzać ryzykiem zgodnie z jego celami i tolerancją ryzyka.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Plan handlowy to mapa drogowa, jak handlować, a żadne transakcje nie powinny być umieszczane bez dobrze zbadanego planu.
Plan jest spisany i realizowany. Nie jest zmieniany, chyba że okaże się, że nie działa (zarabia pieniądze) lub handlowiec znajdzie sposób na jego ulepszenie.
Podstawowy plan handlowy obejmuje zasady wejścia i wyjścia, a także zasady zarządzania ryzykiem i wielkości pozycji. Handlowiec może według własnego uznania dodać dodatkowe zasady, aby kontrolować, kiedy i jak handlują.
