Þekjuhlutfall
Hvað er umfjöllunarhlutfall?
, í stórum dráttum, er mælikvarði sem ætlað er að mæla getu fyrirtækis til að borga skuldir sínar og standa við fjárhagslegar skuldbindingar sínar, svo sem vaxtagreiðslur eða arðgreiðslur . Því hærra sem tryggingahlutfallið er því auðveldara ætti að vera að greiða vaxtagreiðslur af skuldum sínum eða greiða arð. Þróun þekjuhlutfalla yfir tíma er einnig rannsökuð af greinendum og fjárfestum til að ganga úr skugga um breytingu á fjárhagsstöðu fyrirtækis.
Skilningur á þekjuhlutfalli
Þekjunarhlutföll koma í ýmsum myndum og geta verið notuð til að hjálpa til við að bera kennsl á fyrirtæki í hugsanlega erfiðri fjárhagsstöðu, þó að lág hlutföll séu ekki endilega vísbending um að fyrirtæki eigi í fjárhagserfiðleikum. Margir þættir taka þátt í að ákvarða þessi hlutföll og oft er mælt með dýpri kafa í reikningsskil fyrirtækis til að ganga úr skugga um heilsu fyrirtækisins.
Hreinar tekjur,. vaxtakostnaður,. útistandandi skuldir og heildareignir eru aðeins nokkur dæmi um þá reikningsskilaliði sem ætti að skoða. Til að ganga úr skugga um hvort fyrirtækið sé enn í rekstri ætti að skoða lausafjár- og gjaldþolshlutföll,. sem meta getu fyrirtækis til að greiða skammtímaskuldir (þ.e. breyta eignum í reiðufé).
Fjárfestar geta notað þekjuhlutföll á annan af tveimur vegu. Í fyrsta lagi geta þeir fylgst með breytingum á skuldastöðu fyrirtækisins með tímanum. Í þeim tilfellum þar sem greiðsluþekjuhlutfall er vart innan viðunandi marka gæti verið gott að skoða nýlega sögu fyrirtækisins. Ef hlutfallið hefur farið lækkandi smám saman getur verið að það sé aðeins tímaspursmál hvenær það fari niður fyrir ráðlagða tölu.
Þekjuhlutföll eru líka dýrmæt þegar horft er á fyrirtæki í tengslum við keppinauta þess. Það er brýnt að meta svipuð fyrirtæki, vegna þess að þekjuhlutfall sem er ásættanlegt í einni atvinnugrein getur talist áhættusamt á öðru sviði. Ef fyrirtækið sem þú ert að meta virðist ekki í takt við helstu keppinauta er það oft rauður fáni.
Þó að samanburður á þekjuhlutföllum fyrirtækja í sömu atvinnugrein eða geira geti veitt dýrmæta innsýn í hlutfallslega fjárhagsstöðu þeirra, er það ekki eins gagnlegt að gera það á milli fyrirtækja í mismunandi geirum, þar sem það gæti verið eins og að bera saman epli og appelsínur.
Algeng þekjuhlutföll eru meðal annars vaxtaþekjuhlutfall, greiðsluþekjuhlutfall og eignaþekjuhlutfall. Þessi þekjuhlutföll eru tekin saman hér að neðan.
Tegundir umfjöllunarhlutfalla
Vaxtaþekjuhlutfall
Vaxtaþekjuhlutfallið mælir getu fyrirtækis til að greiða vaxtakostnað af skuldum sínum . Hlutfallið, einnig þekkt sem sinnum vaxtatekið hlutfall, er skilgreint sem:
Vaxtaþekjuhlutfall = EBIT / vaxtakostnaður
hvar:
EBIT = Hagnaður fyrir vexti og skatta
Vaxtaþekjuhlutfall tveggja eða hærra er almennt talið fullnægjandi.
Þekkingarhlutfall lána
Debt service coverage ratio (DSCR) mælir hversu vel fyrirtæki er fær um að greiða alla greiðslubyrði sína. Greiðslubyrði felur í sér allar höfuðstóls- og vaxtagreiðslur sem eiga að fara fram á næstunni. Hlutfallið er skilgreint sem:
DSCR = hreinar rekstrartekjur / heildarskuldaþjónusta
Hlutfall eitt eða hærra er til marks um að fyrirtæki skili nægum tekjum til að standa straum af skuldbindingum sínum.
Þekjuhlutfall eigna
Eignaþekjuhlutfallið er svipað í eðli sínu og greiðsluþekjuhlutfallið en horft er til eigna í efnahagsreikningi í stað þess að bera saman tekjur við skuldastig. Hlutfallið er skilgreint sem:
Eignaþekjuhlutfall = Heildareignir - Skammtímaskuldir / Heildarskuldir
hvar:
Heildareignir = Áþreifanlegir hlutir, svo sem land, byggingar, vélar og birgðir
Sem þumalputtaregla ættu veitur að hafa eignaþekjuhlutfall að minnsta kosti 1,5 og iðnfyrirtæki að hafa eignaþekjuhlutfall að minnsta kosti 2.
Önnur umfjöllunarhlutföll
Nokkur önnur þekjuhlutföll eru einnig notuð af greinendum, þó þau séu ekki eins áberandi og ofangreind þrjú:
Þekjuhlutfall föstra gjalda mælir getu fyrirtækis til að standa straum af föstum gjöldum sínum, svo sem skuldagreiðslum, vaxtakostnaði og leigukostnaði á búnaði. Það sýnir hversu vel tekjur fyrirtækis geta staðið undir föstum útgjöldum. Bankar líta oft á þetta hlutfall þegar þeir meta hvort þeir eigi að lána fyrirtæki peninga.
Lífstryggingarhlutfall (LLCR) er fjárhagslegt hlutfall sem notað er til að meta greiðslugetu fyrirtækis, eða getu lántökufyrirtækis til að endurgreiða útistandandi lán. LLCR er reiknað með því að deila nettó núvirði (NPV) peninganna sem eru tiltækir til endurgreiðslu skulda með upphæð útistandandi skulda.
EBITDA af vaxtaþekjuhlutfalli er hlutfall sem er notað til að meta fjárhagslega endingu fyrirtækis með því að kanna hvort það sé að minnsta kosti nógu arðbært til að greiða upp vaxtakostnað þess.
Ákjósanlegt arðsþekjuhlutfall er þekjuhlutfall sem mælir getu fyrirtækis til að greiða upp nauðsynlegar arðgreiðslur sem krafist er. Æskilegar arðgreiðslur eru áætlaðar arðgreiðslur sem þarf að greiða af forgangshlutabréfum félagsins. Ólíkt almennum hlutabréfum eru arðgreiðslur fyrir forgangshlutabréf ákveðin fyrirfram og ekki er hægt að breyta þeim frá ársfjórðungi til ársfjórðungs. Fyrirtækinu er gert að greiða þær.
Lausafjárþekjuhlutfall (LCR) vísar til hlutfalls mjög seljanlegra eigna í eigu fjármálastofnana til að tryggja áframhaldandi getu þeirra til að standa við skammtímaskuldbindingar. Þetta hlutfall er í meginatriðum almennt álagspróf sem miðar að því að sjá fyrir markaðsáföllum og ganga úr skugga um að fjármálastofnanir búi yfir viðeigandi eiginfjárvörn, til að losa sig við allar skammtímalausafjártruflanir sem kunna að hrjá markaðinn.
eiginfjárhlutfallið er mismunurinn á bókfærðu virði eignar og upphæðinni sem fæst við sölu miðað við verðmæti þeirra eigna sem ekki standa skil á. Eignatapshlutfall er tjáning á því hversu mikla viðskiptaaðstoð er veitt af eftirlitsaðila til að láta utanaðkomandi fjárfesti taka þátt.
Dæmi um umfjöllunarhlutföll
Til að sjá hugsanlegan mun á þekjuhlutföllum skulum við líta á skáldað fyrirtæki, Cedar Valley Brewing. Fyrirtækið skilar ársfjórðungshagnaði upp á $200.000 (EBIT er $300.000) og vaxtagreiðslur af skuldum þess eru $50.000. Vegna þess að Cedar Valley tók mikið af lántökum sínum á lágum vöxtum lítur vaxtatryggingarhlutfallið afar hagstætt út:
< /span>
Þekkingarhlutfall skulda endurspeglar hins vegar umtalsverða höfuðstól sem fyrirtækið greiðir á hverjum ársfjórðungi samtals 140.000 $. Sú tala, 1,05, gefur lítið svigrúm fyrir mistök ef sala fyrirtækisins tekur óvænt högg:
<span class="katex-html" aría -hidden="true"> <span class="pstrut" stíll ="height:3.427em;"> DSCR=<span class="mfrac" ="vlist-t vlist-t2">$1< span class="mord">90,000 $20 span>0,000 =<span class="mspace" style="mspace" margin-right:0.2777777777777778em;">1.0 span>5
Jafnvel þó að fyrirtækið sé að búa til jákvætt sjóðstreymi,. lítur það út fyrir að vera áhættusamara út frá skuldasjónarmiði þegar tekið er tillit til skuldaþjónustu.
Hápunktar
Því hærra sem tryggingahlutfallið er, því auðveldara ætti að vera að greiða vaxtagreiðslur af skuldum sínum eða greiða arð.
Þekkingarhlutfall, í stórum dráttum, er mælikvarði á getu fyrirtækis til að borga skuldir sínar og standa við fjárhagslegar skuldbindingar sínar.
Þekjuhlutföll koma í ýmsum myndum og hægt er að nota til að hjálpa til við að bera kennsl á fyrirtæki í hugsanlega fjárhagsvanda.
Algeng þekjuhlutföll eru meðal annars vaxtaþekjuhlutfall, greiðsluþekjuhlutfall og eignaþekjuhlutfall.