Deregulacja

Co to jest deregulacja?

Deregulacja to zmniejszenie lub eliminacja władzy rządowej w określonej branży, zwykle wprowadzana w celu stworzenia większej konkurencji w branży. Z biegiem lat walka między zwolennikami regulacji a zwolennikami nieinterwencji rządu zmieniła warunki rynkowe. Historycznie rzecz biorąc, finanse były jedną z najbardziej analizowanych branż w Stanach Zjednoczonych.

Zrozumienie deregulacji

Zwolennicy deregulacji argumentują, że apodyktyczne prawodawstwo ogranicza możliwości inwestycyjne i hamuje wzrost gospodarczy, powodując więcej szkód niż pomaga. Rzeczywiście, amerykański sektor finansowy nie był mocno regulowany aż do krachu na giełdzie w 1929 roku i wynikającego z niego Wielkiego Kryzysu. W odpowiedzi na największy kryzys finansowy w historii kraju, administracja prezydenta Franklina D. Roosevelta uchwaliła wiele form regulacji finansowych, w tym ustawy o giełdzie papierów wartościowych z 1933 i 1934 r. oraz ustawę o bankowości USA z 1933 r., znaną również jako ustawa Glass-Steagall. .

Ustawy o giełdzie papierów wartościowych wymagały od wszystkich spółek notowanych na giełdzie ujawniania istotnych informacji finansowych oraz powołały Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) w celu nadzorowania rynków papierów wartościowych. Ustawa Glass-Steagall zabraniała instytucji finansowej angażowania się zarówno w bankowość komercyjną , jak i inwestycyjną. Ta ustawa o reformie opierała się na przekonaniu, że dążenie do zysku przez duże banki krajowe musi mieć kolce, aby uniknąć lekkomyślnych i manipulacyjnych zachowań, które poprowadzą rynki finansowe w niekorzystnych kierunkach.

Zwolennicy deregulacji argumentują, że apodyktyczne prawodawstwo ogranicza możliwości inwestycyjne i hamuje wzrost gospodarczy, powodując więcej szkód niż pomaga.

Z biegiem lat zwolennicy deregulacji stopniowo osłabiali te zabezpieczenia, aż do Ustawy o reformie Wall Street i ochronie konsumentów Dodda-Franka z 2010 roku, która nałożyła na sektor bankowy najbardziej radykalne ustawodawstwo od lat 30. XX wieku. Jak to zrobili?

Historia deregulacji

W 1986 roku Rezerwa Federalna (Fed) na nowo zinterpretowała ustawę Glass-Steagall i zdecydowała, że 5% dochodów banku komercyjnego może pochodzić z działalności bankowości inwestycyjnej. W 1996 r. poziom ten został podniesiony do 25%. W następnym roku Fed orzekł, że banki komercyjne mogą angażować się w gwarantowanie emisji,. metodę, za pomocą której korporacje i rządy pozyskują kapitał na rynkach dłużnych i kapitałowych. W 1994 r. uchwalono ustawę Riegle-Neal Interstate Banking and Branching Efficiency Act, zmieniającą ustawę o bankowych spółkach holdingowych z 1956 r. oraz federalną ustawę o ubezpieczeniu depozytów, aby umożliwić bankowość międzystanową i tworzenie oddziałów.

Później, w 1999 roku, ustawa o modernizacji usług finansowych lub ustawa Gramma-Leacha-Blileya została uchwalona pod nadzorem administracji Clintona i całkowicie unieważniła ustawę Glassa-Steagalla. W 2000 r. Ustawa o modernizacji kontraktów terminowych na towary zabroniła Komisji Obrotu Towarowymi Kontraktami Terminowymi regulowania swapów ryzyka kredytowego i innych pozagiełdowych (OTC) kontraktów pochodnych. W 2004 r. SEC wprowadziła zmiany, które zmniejszyły udział kapitału, jaki banki inwestycyjne muszą utrzymywać w rezerwach.

To szaleństwo deregulacji zatrzymało się jednak po kryzysie kredytów hipotecznych subprime w 2007 r. i krachu finansowym lat 2007-2008, w szczególności wraz z uchwaleniem ustawy Dodda-Franka w 2010 r., która ograniczyła udzielanie kredytów hipotecznych subprime i obrót instrumentami pochodnymi.

Jednak po wyborach w USA w 2016 r. Do władzy doszedł zarówno republikański prezydent, jak i Kongres, ówczesny prezydent Donald Trump i jego partia postawili sobie za cel zgubę Dodda-Franka. W maju 2018 r. Trump podpisał ustawę, która zwolniła małe i regionalne banki z najbardziej rygorystycznych przepisów Dodda-Franka i poluzowała przepisy wprowadzone w celu zapobieżenia nagłemu upadkowi dużych banków. Po udanych negocjacjach z Demokratami ustawa została przyjęta przez obie izby Kongresu z ponadpartyjnym poparciem.

Trump powiedział, że chce „zrobić dużą liczbę” na Dodd-Frank, być może nawet całkowicie ją uchylając. Jednak były Rep. Barney Frank (D-Mass.), jego współsponsor, powiedział o nowej legislacji: „To nie jest 'duża liczba' na rachunku. To mała liczba. Rzeczywiście, prawodawstwo pozostawiło na miejscu główne fragmenty zasad Dodda-Franka i nie wprowadziło żadnych zmian w Biurze Ochrony Konsumentów (CFPB),. które zostało utworzone przez Dodda-Franka w celu nadzorowania jego zasad.

Jakie są skutki deregulacji?

Oczekiwane skutki deregulacji to zwiększenie możliwości inwestycyjnych poprzez eliminację ograniczeń dla nowych firm w wejściu na rynki i zwiększenie konkurencji.

Rosnąca konkurencja zachęca do innowacji, a gdy firmy wchodzą na rynki i konkurują ze sobą, konsumenci mogą cieszyć się niższymi cenami.

Zmniejszenie potrzeby korzystania z zasobów i kapitału w celu dostosowania się do przepisów pozwala korporacjom inwestować w badania i rozwój.

Bez konieczności przestrzegania narzuconych ograniczeń firmy będą opracowywać nowe produkty, ustalać konkurencyjne ceny, zatrudniać więcej siły roboczej, wjeżdżać do innych krajów, kupować nowe aktywa i kontaktować się z konsumentami bez konieczności przestrzegania przepisów.

Podsumowanie

Deregulacja obniża koszty działalności, pozwala większej liczbie firm wejść na rynek i obniża ceny dla konsumentów. Czynniki te mogą pomóc stymulować wydajność i prowadzić do zwiększonego wzrostu gospodarczego.

##FAQ

Jakie branże są najbardziej regulowane w Stanach Zjednoczonych?

Najbardziej regulowane branże w Stanach Zjednoczonych to: - Produkcja ropy naftowej i węgla - Wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja energii elektrycznej - Produkcja pojazdów silnikowych - Pośrednictwo kredytowe bez depozytów - Pośrednictwo w zakresie kredytów depozytowych - Planowy transport lotniczy - Rybołówstwo - Wydobycie ropy i gazu - Produkcja farmaceutyków i leków - Transport wodny głębokomorski, przybrzeżny i Wielkich Jezior

Jakie są korzyści z deregulacji?

Deregulacja może pomóc w rozwoju gospodarczym. Uważa się, że pozwalając firmom prowadzić swoją działalność tak, jak chcą, mogą być bardziej wydajne. Nie ma żadnych zasad, które określałyby, że mogą oni prowadzić swoje fabryki tylko przez określoną liczbę godzin dziennie lub wykorzystywać określone materiały do produkcji, kapitał do wykorzystania na inwestycje w siłę roboczą lub nowy sprzęt. Firmy mogą również obniżyć opłaty, a tym samym przyciągnąć więcej klientów. W sektorach takich jak linie lotnicze i telekomunikacja, deregulacja zwiększyła konkurencję i obniżyła ceny dla konsumentów. W miarę wprowadzania deregulacji zmniejsza ona bariery wejścia. Nowe firmy nie mają tylu opłat ani względów regulacyjnych, więc wejście na rynek jest tańsze.

Co by się stało, gdyby w USA nie było przepisów federalnych?

Zwiększyłyby się zagrożenia dla osób przyjmujących leki, prowadzących samochody, spożywających żywność i używających innych produktów konsumenckich, które nie podlegają już regulowanym normom bezpieczeństwa. W miejscach pracy brakłoby bezpiecznych warunków i warunków. Weekendy i nadgodziny mogą zostać wyeliminowane, co zmusza pracowników do pracy w długich godzinach lub grozi utratą pracy. Na przykład rzeki i inne akweny mogą zostać silnie zanieczyszczone, a nawet zapalić się, tak jak miało to miejsce przed uchwaleniem ustawy o czystej wodzie i ochronie środowiska w 1970 roku.