Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
Co to jest ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych?
Ustawa o Federalnym Banku Pożyczkowym (Federal Home Loan Bank Act) jest aktem prawnym uchwalonym w 1932 roku. Została zaprojektowana, aby zachęcać do posiadania domów, zapewniając źródło tanich funduszy dla banków członkowskich do wykorzystania na kredyty hipoteczne.
Jako pierwszy z serii ustaw, które miały na celu uczynienie posiadania domów możliwym do osiągnięcia celem dla większej liczby Amerykanów, ustanowił Federalną Radę Banków Pożyczek Mieszkaniowych (FHLBB) i Federalne Banki Pożyczek Mieszkaniowych (Federal Home Loan Banks).
Początki ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
Ustawa o Federalnym Banku Pożyczkowym (Federal Home Loan Bank Act) została podpisana przez ówczesnego prezydenta Herberta Hoovera 22 lipca 1932 roku. Miała ona na celu „ustanowienie szeregu banków dyskontowych dla kredytów hipotecznych,. pełniących funkcję dla właścicieli domów nieco podobną do tej, jaką pełnił w dziedzinie komercyjnej Banki Rezerwy Federalnej poprzez swoje instrumenty dyskontowe” – ogłosił po podpisaniu ustawy. „Celem systemu jest zarówno sprostanie obecnej sytuacji awaryjnej, jak i budowanie własności domu na korzystniejszych warunkach niż obecnie”.
W momencie uchwalenia ustawy Stany Zjednoczone znajdowały się w stanie Wielkiego Kryzysu – „obecnej sytuacji kryzysowej”, o której mówił Hoover – a system finansowy był w szczególnie trudnej sytuacji. W następstwie krachu na giełdzie w 1929 roku tysiące spanikowanych Amerykanów opróżniło swoje konta oszczędnościowe i czekowe, powodując serię paniek bankowych, które doprowadziły do upadku wielu instytucji finansowych. Innym brakowało kapitału pożyczkowego.
W tym samym czasie wielu posiadaczy kredytów hipotecznych, którzy stracili pracę lub stracili oszczędności w wyniku krachu, nie spłacało kredytów mieszkaniowych. Te niewypłacalność dodatkowo zmniejszyła ilość pieniędzy, które banki i kasy oszczędnościowo-pożyczkowe miały do pożyczenia.
Postanowienia ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
Architekci ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych zamierzali wstrzyknąć pieniądze do systemu bankowego i udostępnić kredyty hipoteczne konsumentom, stymulując w ten sposób rynek mieszkaniowy i nieruchomości.
W szczególności ustawa ustanowiła System Federal Home Loan Bank (FHLB). Wzorowany na Systemie Rezerwy Federalnej,. ustanowił agencję regulacyjną, Federalną Radę Banków Pożyczek Mieszkaniowych (FHLBB), w celu stworzenia i nadzorowania sieci członkowskich Federalnych Banków Pożyczek Mieszkaniowych (FHLBs lub FHLBanks).
Instytucje utworzone na mocy ustawy o federalnych bankach pożyczkowych
Ustawa powołała zarówno Zarząd Federal Home Loan Banks, jak i Federal Home Loan Banks.
Rada Federalnego Banku Pożyczkowego (Federal Home Loan Bank Board) czarterowała i nadzorowała federalne banki i organizacje oszczędnościowo-pożyczkowe.
Federalne banki kredytów mieszkaniowych były (i nadal są) niezależnymi, regionalnymi bankami hurtowymi (podobnie jak 12 regionalnych banków Rezerwy Federalnej) rozsianymi po całym kraju. Chociaż federalnie czarterowane, były to prywatne instytucje — przedsiębiorstwa sponsorowane przez rząd (GSE).
Upoważniony do utworzenia od 8 do 12 banków FHLB, FHLBB ostatecznie ustanowił tuzin tych niezależnych, regionalnych banków hurtowych, dając im łącznie 125 milionów dolarów finansowania. FHLB były upoważnione do udostępniania tych środków instytucjom bankowości detalicznej, takim jak kasy oszczędnościowe, banki spółdzielcze, towarzystwa ubezpieczeniowe, spółdzielnie budowlane i pożyczkowe oraz organizacje rozwoju społeczności. Ustawa upoważniła każdą kwalifikującą się instytucję do zostania członkiem FHLBank.
11
Obecna liczba Federal Home Loan Banks, w porównaniu z pierwotnymi 12. W 2015 roku Federal Home Loan Bank of Seattle połączył się z Federal Home Loan Bank of Des Moines. Instytucja ma siedzibę w Des Moines w stanie Iowa i prowadzi zachodnie biuro w Seattle.
Wpływ ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
Federalne ramy regulacyjne ustanowione przez ustawę o federalnym banku kredytów mieszkaniowych skutecznie wzmocniły branżę mieszkaniową i pożyczkodawców mieszkaniowych, a także branżę pożyczkową, a także ułatwiły posiadanie domów. Dotując pożyczkodawców, ustawa odegrała kluczową rolę w zwiększeniu liczby Amerykanów, których było stać na rezydencje, czyniąc posiadanie domów kluczową cechą American Dream.
Ustanowiony ustawą Federalny System Banków Pożyczkowych (Federal Home Loan Bank System) obowiązuje do dziś. Ze względu na swój status GSE, FHLBanks są w stanie zaciągać pożyczki na rynkach kapitałowych po korzystnych stopach (nie otrzymują już żadnego bezpośredniego finansowania federalnego). Banki FHLBanks następnie przekazują tę przewagę finansową swoim członkom – a ostatecznie konsumentom – poprzez dostarczanie zaliczek (jak nazywa się ich zabezpieczone pożyczki) i inne usługi finansowe po stawkach, których członkowskie instytucje finansowe na ogół nie mogłyby uzyskać gdzie indziej. To z kolei umożliwia tym bankom udostępnienie finansowania kredytobiorcom.
Krótko mówiąc, FHLB działają jak „banki dla banków”. FHLB zapewniają również rynki wtórne dla członków zainteresowanych sprzedażą kredytów hipotecznych, a także specjalistyczne dotacje i pożyczki mające na celu zwiększenie przystępnych cen mieszkaniowych i rozwój gospodarczy.
Kolejne zmiany w ustawie o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
W 1989 r. w odpowiedzi na kryzys oszczędnościowo-pożyczkowy z lat 80. uchwalono ustawę o reformie, naprawie i egzekwowaniu instytucji finansowych (FIRREA). W czasie kryzysu prawie jedna trzecia instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych w Stanach Zjednoczonych upadła. FIRREA wyeliminowała Zarząd Federal Home Loan Bank Board oraz Federal Savings and Loan Insurance Corp. (FSLIC) i utworzył Biuro Nadzoru Oszczędności (OTS) oraz Resolution Trust Corp. (RTC) w celu zapewnienia większej stabilności i odpowiedzialności wśród kredytodawców.
Ustawa o mieszkalnictwie i reformie gospodarczej z 2008 r. ustanowiła Federalną Agencję Finansowania Mieszkalnictwa (FHFA) i powierzyła jej regulowanie systemu FHLB.
Podczas gdy federalne banki pożyczkowe pozostają na miejscu, ich banki członkowskie uległy zmianie. Początkowo wśród członków instytucji finansowych dominowały kasy oszczędnościowo-pożyczkowe. Ich liczba zaczęła maleć w latach 80. i 90., po kryzysie oszczędnościowo-pożyczkowym. W XXI wieku banki komercyjne, którym pozwolono przystąpić do systemu w 1989 r., oraz firmy ubezpieczeniowe stanowią większość członków FHLB.
Plusy i minusy ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych
Zwolennicy ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych twierdzą, że posiadanie domów było niezbędne do ożywienia gospodarczego kraju podczas Wielkiego Kryzysu – a biorąc pod uwagę kryzys w branży bankowej, konieczne były silne bodźce federalne. Twierdzą również, że stworzony przez nich system zapewnia stabilność rynkowi mieszkaniowemu i kredytowemu i nadal skutkuje silniejszymi społecznościami lokalnymi i wyższą ogólną jakością życia.
Krytycy twierdzą jednak, że ta długa tradycja federalnych dotacji na kredyty hipoteczne wypaczyła rynek mieszkaniowy. Obawiają się, że to zniekształcenie doprowadziłoby do zbyt luźnych standardów kredytowych i nienaturalnie wysokich cen mieszkań. Wątpiący twierdzą, że finansowanie poprzez ustawę prowadzi do cyklu na rynku nieruchomości mieszkaniowych z szerokimi wahaniami między krachem a boomem.
Istnieją również obawy, że rozwój federalnych banków pożyczkowych i zwiększone uzależnienie od finansowania FHLB, wraz z wzajemnymi powiązaniami systemu finansowego, może oznaczać, że wszelkie niepokoje wśród FHLB mogą zostać przeniesione na inne firmy i rynki.
Podsumowanie
Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych ustanowiła sposób na zachęcanie do posiadania domów, zapewniając bankom tanie fundusze do wykorzystania na kredyty hipoteczne. Ta działalność trwa do dziś – wraz z innymi dotowanymi działaniami, takimi jak dotacje i pożyczki, mające na celu zwiększenie przystępnych cen mieszkaniowych i rozwój gospodarczy.
Ustanowiła również ważny precedens, torując rządowi drogę do ustanowienia innych agencji – wraz z koncepcją federalnego nadzoru i interwencji w amerykańską gospodarkę i sprawy finansowe konsumentów. Koncepcja ta stała się kluczową zasadą Nowego Ładu w administracji prezydenta Franklina D. Roosevelta, następcy Hoovera.
Na przykład, w rok po uchwaleniu Federalnej Ustawy o Bankach Kredytowych, Roosevelt podpisał Ustawę Bankową z 1933 r. (znaną również jako Ustawa Glass-Steagall). W celu przywrócenia wiary w system bankowy utworzył Federal Deposit Ins urance Corp. (FDIC),. który ubezpieczał poszczególne depozyty bankowe na wypadek upadłości instytucji.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ustanowiła Federalną Radę Banków Pożyczek Mieszkaniowych (FHLBB) — obecnie zastąpioną przez Federalną Agencję Finansowania Mieszkalnictwa (FHFA) — oraz Federalne Banki Pożyczek Mieszkaniowych.
11 Federalnych Banków Pożyczkowych nadal działa do dziś, udzielając niskooprocentowanych pożyczek, dotacji i innych dotacji instytucjom finansowym.
Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych przyniosła stabilność i wiarygodność branży pożyczkowej, pobudziła przemysł mieszkaniowy i ustanowiła precedens dla federalnego nadzoru i regulacji spraw gospodarczych.
Ustawa Federal Home Loan Bank Act z 1932 r. została zaprojektowana w celu zachęcenia do posiadania domów poprzez zapewnienie źródła tanich funduszy dla banków członkowskich do wykorzystania w udzielaniu kredytów hipotecznych konsumentom.
