Więź dwulufowa
Co to jest więź dwulufowa?
Obligacja dwulufowa to obligacja komunalna, w której spłaty odsetek i kapitału są zastawione przez dwa różne podmioty — dochód z określonego projektu oraz emitenta i jego siłę podatkową. W przypadku niewystarczających przepływów pieniężnych z projektu emitent pokrywa płatności obiecane pożyczkodawcom i inwestorom obligacji muni. Wiązania dwuczłonowe są czasami określane jako wiązania kombinowane.
Jak działają wiązania dwulufowe
Obligacja to instrument dłużny emitowany przez korporację lub rząd w celu pozyskiwania funduszy . Obligacje są kupowane przez inwestorów, ponieważ zazwyczaj oferują dochód lub oprocentowanie, które należy zapłacić w dniu wygaśnięcia obligacji – zwanym terminem zapadalności. Oprocentowanie, jakie płacą obligacje, nazywa się stopą kuponu.
Obligacje są sprzedawane po cenie zakupu – zwanej wartością nominalną – iw terminie wykupu inwestor wykupuje obligację za pierwotną kwotę inwestycji, przy czym dowolna kwota powyżej wartości nominalnej jest zyskiem z odsetek. Niektóre obligacje oferują zmienne lub stałe płatności odsetkowe dokonywane przez emitenta, przy czym odsetki są płacone w różnym czasie w ciągu roku.
Należy zauważyć, że kwota główna — pierwotna kwota zakupu — jest zwracana tylko wtedy, gdy obligacja jest utrzymywana do terminu zapadalności. Jeżeli obligacja zostanie sprzedana przed terminem wykupu na rynku wtórnym obligacji,. inwestor może odnieść zysk lub stratę w zależności od pierwotnej ceny zakupu (wartości nominalnej) i ceny sprzedaży.
Obligacje komunalne
Zarówno rządy federalne, jak i stanowe emitują obligacje w celu pożyczenia pieniędzy. Obligacje komunalne są emitowane przez stan, gminę lub hrabstwo, aby zebrać pieniądze na projekty kapitałowe, takie jak rozwój infrastruktury, szkoły i budynki użyteczności publicznej. Inwestorzy oczekują terminowego i okresowego strumienia dochodów z odsetek od tych obligacji oraz spłaty kapitału lub pierwotnie zainwestowanej kwoty w terminie zapadalności. Płatności odsetek i spłaty kapitału mogą być dokonywane od emitenta (obligacja generalna) lub z jednego źródła przychodów (obligacja przychodowa).
Obligacje komunalne są zasadniczo pożyczkami od inwestorów dla samorządu lokalnego i są zazwyczaj zwolnione z podatków federalnych, a także większości podatków stanowych.
Obligacja ogólna
Obligacja obligacyjna ma swoje zobowiązania dłużne z funduszy ogólnych emitenta komunalnego. Obligacje te są zabezpieczone pełną wiarą i kredytem emitenta i mogą mieć pełne prawo do zwiększania podatków w celu wywiązania się ze swoich zobowiązań płatniczych.
Obligacja przychodowa
Obligacja przychodowa to obligacja muni, która jest zabezpieczona przychodami wygenerowanymi z określonego projektu lub źródła. Zazwyczaj w przypadku emisji obligacji przychodowych w celu sfinansowania projektu gmina nie musi płacić inwestorom, jeśli dochody z projektu nie pokrywają płatności lub zobowiązań z tytułu obligacji. Jeśli gminy emitują dług w imieniu organizacji prywatnych lub organizacji non-profit za pomocą obligacji, takich jak obligacje na rzecz działalności prywatnej (PAB) lub obligacje pośredniczące , pożyczkobiorcy bazowi zgadzają się na spłatę emitenta. Emitent z kolei płaci odsetki i kapitał od papierów wartościowych wyłącznie ze strumienia przychodów z projektów planowanych przez kredytobiorców.
Więź dwulufowa
Gdy spłaty odsetek i kapitału są dokonywane z połączenia dochodu i ogólnego zobowiązania, obligacja jest określana jako obligacja podwójnej beczki. Obligacja dwulufowa, jak określono w umowie powierniczej,. jest obligacją komunalną zabezpieczoną zarówno określonym źródłem dochodu, jak i pełną wiarą i władzą kredytową lub podatkową organu rządowego. W efekcie ta łączona obligacja niesie za sobą zarówno zastaw przychodowy, jak i ogólne zobowiązanie. Jeżeli projekt nie generuje wystarczających dochodów, aby uregulować wypłaty odsetek na rzecz inwestorów, gmina dokona płatności zamiast ze swoich ogólnych środków.
Korzyści z obligacji dwulufowych
Obligacja o podwójnej baryłce pomaga posiadaczom obligacji, zmniejszając ich ryzyko niewywiązania się z obligacji. Niewykonanie zobowiązania ma miejsce, gdy emitent nie może spłacać odsetek lub kwoty głównej. Ponieważ wypłaty obligacji są wspierane przez źródło dochodów i gwarantowane przez samorząd, posiadacze obligacji mogą zmniejszyć ryzyko utraty inwestycji.
Jednak to bezpieczeństwo może mieć swoją cenę w postaci niższego oprocentowania. Gwarantowana płatność z dwóch źródeł pomaga miejskiemu emitentowi obniżyć koszty kredytu poprzez oferowanie niższych stóp procentowych. Zazwyczaj, jeśli istnieje mniejsze ryzyko posiadania obligacji, inwestorzy są skłonni zaakceptować niższą rentowność w porównaniu z innymi obligacjami zabezpieczonymi tylko przez jedno źródło.
Przykład wiązania dwulufowego
Załóżmy, że lokalne miasto emituje podwójną kaucję muni, aby zebrać fundusze na nową obwodnicę płatnej drogi. W przypadku, gdyby przepływy pieniężne z opłat nie były w stanie pokryć spłat odsetek i kapitału ( obsługa zadłużenia ), niedobór pokryje miasto emitujące ze swojego funduszu ogólnego. Obligacje te są zatem płatne ze strumienia przychodów z opłat drogowych, który jest pierwszym poziomem zabezpieczenia i gwarantowany przez pełną wiarę i kredyt emitującego miasta, co stanowi drugi poziom zabezpieczenia.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Obligacja o podwójnej baryłce pomaga posiadaczom obligacji zmniejszyć ryzyko niewypłacalności obligacji, ale to bezpieczeństwo ma swoją cenę w postaci niższego oprocentowania.
Obligacja podwójna to obligacja komunalna, w której spłaty odsetek i kapitału są zastawione lub zabezpieczone przez dwa odrębne podmioty.
Jeżeli przepływy pieniężne z projektu są niewystarczające, emitent pokrywa płatności obiecane pożyczkodawcom i inwestorom obligacji muni.
Podwójna obligacja jest zabezpieczona przychodami wygenerowanymi z projektu, który finansuje obligacja, a także samorządu lokalnego.
