Amerykański kwit depozytowy (ADR)
Co to jest amerykański kwit depozytowy (ADR)?
Termin amerykański kwit depozytowy (ADR) odnosi się do zbywalnego certyfikatu wystawionego przez amerykański bank depozytowy, reprezentującego określoną liczbę akcji – zwykle jedną akcję – akcji spółki zagranicznej. ADR jest przedmiotem obrotu na giełdach amerykańskich, tak jak w przypadku akcji krajowych. ADRy oferują amerykańskim inwestorom możliwość zakupu akcji zagranicznych spółek, które w innym przypadku nie byłyby dostępne. Zagraniczne firmy również odnoszą korzyści, ponieważ ADR-y umożliwiają im przyciąganie amerykańskich inwestorów i kapitału bez kłopotów i kosztów związanych z notowaniem na giełdach amerykańskich.
Jak działają amerykańskie kwity depozytowe (ADR)
Amerykańskie kwity depozytowe denominowane są w dolarach amerykańskich. Podstawowy papier wartościowy jest utrzymywany przez amerykańską instytucję finansową, często przez oddział zagraniczny. Posiadacze ADR nie muszą dokonywać transakcji w obcej walucie ani martwić się wymianą waluty na rynku forex. Te papiery wartościowe są wyceniane i sprzedawane w dolarach oraz rozliczane przez amerykańskie systemy rozliczeniowe.
Aby rozpocząć oferowanie ADR-ów, bank amerykański musi zakupić akcje w walucie obcej. Bank przechowuje zapasy jako zapasy i wystawia ADR w obrocie krajowym. ADRy są notowane na giełdzie nowojorskiej (NYSE) lub Nasdaq, ale są również sprzedawane bez recepty (OTC).
Banki amerykańskie wymagają od zagranicznych firm dostarczania im szczegółowych informacji finansowych. Wymóg ten ułatwia amerykańskim inwestorom ocenę kondycji finansowej firmy.
Rodzaje amerykańskich kwitów depozytowych
Amerykańskie kwity depozytowe dzielą się na dwie podstawowe kategorie:
Bank wystawia sponsorowany ADR w imieniu firmy zagranicznej. Bank i firma zawierają porozumienie prawne. Firma zagraniczna zazwyczaj pokrywa koszty wystawienia ADR i zachowuje nad nią kontrolę, podczas gdy bank obsługuje transakcje z inwestorami. Sponsorowane ADRy są podzielone na kategorie według stopnia, w jakim zagraniczna firma przestrzega przepisów Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz amerykańskich procedur księgowych.
Bank wystawia również niesponsorowane ADR. Jednak ten certyfikat nie ma bezpośredniego zaangażowania, udziału, ani nawet zezwolenia od zagranicznej firmy. Teoretycznie może istnieć kilka niesponsorowanych ADR-ów dla tej samej zagranicznej firmy, wyemitowanych przez różne amerykańskie banki. Te różne oferty mogą również oferować różne dywidendy. W przypadku programów sponsorowanych istnieje tylko jeden ADR wystawiony przez bank współpracujący z zagraniczną firmą.
Jedną z podstawowych różnic między tymi dwoma rodzajami ADR jest to, gdzie handlują. Wszystkie poza najniższym poziomem sponsorowanych ADRów rejestrują się w SEC i handlują na głównych giełdach amerykańskich. Niesponsorowane ADRy będą sprzedawane wyłącznie bez recepty. Niesponsorowane ADRy nigdy nie obejmują prawa głosu.
2000+
Liczba dostępnych ADR, które reprezentują firmy z ponad 70 różnych krajów.
Poziomy ADR
ADR-y są dodatkowo podzielone na trzy poziomy, w zależności od stopnia, w jakim firma zagraniczna uzyskała dostęp do rynków USA.
Poziom I: Jest to najbardziej podstawowy rodzaj ADR, w którym zagraniczne firmy albo nie kwalifikują się, albo nie chcą, aby ich ADR były notowane na giełdzie. Ten rodzaj ADR może być wykorzystany do ustanowienia obecności handlowej, ale nie do pozyskania kapitału. ADRy poziomu I występujące wyłącznie na rynku pozagiełdowym mają najluźniejsze wymagania Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) i są zazwyczaj wysoce spekulacyjne. Chociaż są one bardziej ryzykowne dla inwestorów niż inne rodzaje ADR, są dla zagranicznej firmy łatwym i niedrogim sposobem oceny poziomu zainteresowania inwestorów amerykańskich swoimi papierami wartościowymi.
Poziom II: Podobnie jak w przypadku ADRów poziomu I, ADRy poziomu II mogą służyć do ustanowienia obecności na giełdzie i nie mogą służyć do pozyskiwania kapitału. ADRy Poziomu II mają nieco większe wymagania ze strony SEC niż ADRy Poziomu I, ale mają większą widoczność i wolumen obrotu.
Poziom III: ADRy poziomu III są najbardziej prestiżowe. Dzięki nim emitent wprowadza ofertę publiczną ADR na giełdę amerykańską. Można je wykorzystać do ustanowienia znaczącej obecności handlowej na amerykańskich rynkach finansowych i pozyskania kapitału dla zagranicznego emitenta. Emitenci podlegają pełnej sprawozdawczości do SEC.
Ceny i koszty amerykańskich kwitów depozytowych
ADR może reprezentować akcje bazowe w stosunku jeden do jednego, ułamek akcji lub wiele akcji spółki bazowej. Bank depozytariusz ustali stosunek ADR w USA na akcję kraju pochodzenia na poziomie, który ich zdaniem spodoba się inwestorom. Zbyt wysoka wartość ADR może zniechęcić niektórych inwestorów. I odwrotnie, jeśli jest zbyt niski, inwestorzy mogą pomyśleć, że bazowe papiery wartościowe przypominają bardziej ryzykowne akcje groszowe.
Z powodu arbitrażu cena ADR ściśle dopasowuje się do ceny akcji spółki na giełdzie krajowej. Pamiętaj, że arbitraż to kupowanie i sprzedawanie tych samych aktywów w tym samym czasie na różnych rynkach. Pozwala to handlowcom czerpać zyski z wszelkich różnic w cenie notowanej aktywów.
Posiadacze ADR-ów realizują wszelkie dywidendy i zyski kapitałowe w dolarach amerykańskich. Jednak wypłaty dywidendy są pomniejszone o koszty przewalutowania i podatki zagraniczne. Zazwyczaj bank automatycznie potrąca niezbędną kwotę na pokrycie wydatków i podatków zagranicznych. Ponieważ jest to praktyka, amerykańscy inwestorzy musieliby ubiegać się o kredyt w IRS lub o zwrot od urzędu podatkowego obcego rządu, aby uniknąć podwójnego opodatkowania wszelkich zrealizowanych zysków kapitałowych.
Osoby zainteresowane dodatkowymi informacjami na temat ADR i innych tematów finansowych mogą rozważyć zapisanie się na jeden z najlepszych obecnie dostępnych kursów inwestycyjnych.
Zalety i wady amerykańskich kwitów depozytowych
Jak w przypadku każdej inwestycji, inwestowanie w ADR ma swoje zalety i wady. Poniżej wymieniliśmy niektóre z głównych.
Zalety
Jak wspomniano powyżej, ADR-y są jak akcje. Oznacza to, że handlują na giełdzie lub bez recepty, dzięki czemu są dość łatwo dostępne i handlowane. Inwestorzy mogą również łatwo śledzić swoje wyniki, przeglądając dane rynkowe.
Kupowanie ADRów jest łatwe, ponieważ są one dostępne bezpośrednio u amerykańskich brokerów. Eliminuje to konieczność korzystania z zagranicznych kanałów w celu zakupu akcji firmy, którą możesz być zainteresowany. A ponieważ są one dostępne w kraju, akcje są denominowane w dolarach amerykańskich, co oznacza, że unikasz bezpośredniego ryzyka związanego z wahaniami kursów walut.
że zapewniają one inwestorom możliwość dywersyfikacji ich portfela. Inwestowanie w międzynarodowe papiery wartościowe pozwala otworzyć swój portfel inwestycyjny na większe korzyści (wraz z ryzykiem).
Niedogodności
Główne problemy związane z ADR polegają na tym, że mogą one obejmować podwójne opodatkowanie – lokalnie i za granicą – oraz liczbę spółek notowanych na giełdzie. W przeciwieństwie do firm krajowych, istnieje ograniczona liczba podmiotów zagranicznych, których ADR-y są notowane na giełdzie.
Jak wspomniano powyżej, niektóre ADR-y mogą nie być zgodne z przepisami SEC. Są to tak zwane niesponsorowane ADRy, które nie są bezpośrednio zaangażowane przez firmę. W rzeczywistości niektóre firmy mogą nawet nie udzielić pozwolenia na notowanie swoich akcji w ten sposób.
Chociaż inwestorzy mogą uniknąć bezpośredniego ryzyka związanego z wymianą walut, mogą ponosić opłaty za przeliczenie waluty, gdy inwestują w ADRy. Opłaty te są ustalane w celu bezpośredniego powiązania papieru zagranicznego z papierem będącym przedmiotem obrotu na rynku krajowym.
TTT
Historia amerykańskich kwitów depozytowych
Zanim w latach dwudziestych wprowadzono amerykańskie kwity depozytowe, amerykańscy inwestorzy, którzy chcieli mieć udziały w spółce notowanej na giełdzie spoza USA, mogli to robić tylko na giełdach międzynarodowych – wówczas nierealistyczna opcja dla przeciętnego człowieka.
Chociaż kupowanie akcji na giełdach międzynarodowych jest łatwiejsze we współczesnej epoce cyfrowej, wciąż ma wady. Szczególnie zniechęcającą przeszkodą są kwestie związane z wymianą walut. Kolejną ważną wadą są różnice regulacyjne między giełdami amerykańskimi i zagranicznymi.
Przed zainwestowaniem w spółkę notowaną na rynku międzynarodowym inwestorzy amerykańscy muszą zapoznać się z regulacjami różnych organów finansowych, w przeciwnym razie mogą zaryzykować niezrozumienie ważnych informacji, takich jak dane finansowe firmy. Mogą również założyć konto zagraniczne, ponieważ nie wszyscy brokerzy krajowi mogą prowadzić handel międzynarodowy.
ADRy zostały opracowane ze względu na złożoność związaną z kupowaniem akcji za granicą oraz trudności związane z obrotem po różnych cenach i walutach. Poprzednik JP Morgana (JPM), firma Guaranty Trust, była pionierem koncepcji ADR. W 1927 roku stworzyła i uruchomiła pierwszy ADR, umożliwiając amerykańskim inwestorom kupowanie akcji słynnego brytyjskiego sprzedawcy Selfridges i pomagając luksusowemu sklepowi wejść na światowe rynki. ADR był notowany na New York Curb Exchange.
Kilka lat później, w 1931 roku, bank wprowadził pierwszy sponsorowany ADR dla brytyjskiej firmy muzycznej Electrical & Musical Industries (znanej również jako EMI), ostatecznej siedziby Beatlesów. Dziś JP Morgan i BNY Mellon, inny bank amerykański, nadal aktywnie angażują się w rynki ADR.
Przykłady ADR w świecie rzeczywistym
W latach 1988-2018 niemiecki producent samochodów Volkswagen AG sprzedawał OTC w USA jako sponsorowany ADR pod oznaczeniem VLKAY. W sierpniu 2018 roku Volkswagen zakończył program ADR. Następnego dnia JP Morgan ustanowił niesponsorowany ADR dla Volkswagena, obecnie notowanego pod oznaczeniem VWAGY.
Inwestorzy, którzy posiadali stare ADRy VLKAY, mieli możliwość wypłaty, wymiany ADR na rzeczywiste akcje Volkswagena – handlu na giełdach niemieckich – lub wymiany ich na nowe ADRy VWAGY.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Te certyfikaty są sprzedawane na amerykańskich giełdach papierów wartościowych.
Inwestycje te mogą narazić inwestorów na podwójne opodatkowanie, a liczba dostępnych opcji jest ograniczona.
ADRy stanowią łatwy i płynny sposób dla amerykańskich inwestorów na posiadanie zagranicznych akcji.
ADRy i ich dywidendy są wyceniane w dolarach amerykańskich.
Amerykański kwit depozytowy to certyfikat wystawiony przez bank amerykański, który reprezentuje udziały w zagranicznych akcjach.
##FAQ
Jeśli jestem właścicielem ADR, czy jest to to samo, co posiadanie akcji w firmie?
Nie dokładnie. ADRy to certyfikaty denominowane w dolarach amerykańskich, które są przedmiotem obrotu na amerykańskich giełdach i śledzą cenę krajowych akcji zagranicznej firmy. ADR-y reprezentują ceny tych akcji, ale w rzeczywistości nie przyznają Ci praw własności, jak to zwykle ma miejsce w przypadku akcji zwykłych. Niektóre ADRy wypłacają dywidendy i mogą być emitowane w różnych proporcjach. Najpopularniejszym stosunkiem jest 1:1, gdzie każdy ADR reprezentuje jedną wspólną akcję spółki. Jeśli ADR jest notowany na giełdzie, możesz go kupić i sprzedać za pośrednictwem swojego brokera, jak każdą inną akcję. Z tego powodu, a także ponieważ są one wyceniane w dolarach amerykańskich, ADRy umożliwiają amerykańskim inwestorom geograficzną dywersyfikację portfela bez konieczności otwierania rachunków zagranicznych lub zajmowania się wymianą walut i podatkami.
Dlaczego firmy zagraniczne wystawiają ADR-y?
Zagraniczne firmy często starają się, aby ich akcje były przedmiotem obrotu na giełdach amerykańskich za pośrednictwem ADR-ów, aby uzyskać większą widoczność na rynku międzynarodowym, dostęp do większej puli inwestorów i pokrycie większym kapitałem analityków. Firmy, które emitują ADR-y, mogą również łatwiej pozyskać pieniądze na rynkach międzynarodowych, gdy ich ADR-y są notowane na rynkach amerykańskich.
Co to jest sponsorowany vs. niesponsorowane ADR?
Wszystkie ADR-y muszą mieć amerykański bank inwestycyjny pełniący rolę banku depozytariusza. Bank depozytariusz jest instytucją, która emituje ADR-y, prowadzi rejestr posiadaczy ADR-ów, rejestruje przeprowadzone transakcje i wypłaca posiadaczom ADR dywidendy lub odsetki od wpłat z tytułu kapitału własnego udziałowca w dolarach. W sponsorowanym ADR-ie bank depozytariusz współpracuje z zagraniczną firmą i jej bankiem powierniczym w ich kraju ojczystym w celu rejestracji i wystawiania ADR-ów. Zamiast tego niesponsorowany ADR jest emitowany przez bank depozytariusza bez zaangażowania, udziału, a nawet zgody spółki zagranicznej, której jest właścicielem. Niesponsorowane ADRy są zwykle emitowane przez brokerów-dealerów, którzy posiadają akcje zwykłe zagranicznej firmy i prowadzą obrót pozagiełdowy. Sponsorowane ADRy są częściej spotykane na giełdach.
Czy ADR to to samo co amerykańska akcja depozytowa (ADS)?
Amerykańskie akcje depozytowe (ADS) są rzeczywistymi akcjami bazowymi, które reprezentuje ADR. Innymi słowy, ADS to rzeczywista akcja dostępna do obrotu, podczas gdy ADR reprezentuje cały pakiet wyemitowanych ADS.
Jaka jest różnica między ADR a NRD?
ADRy zapewniają notowanie akcji zagranicznych na jednym rynku. Z kolei amerykańskie globalne kwity depozytowe (GDR) dają dostęp do dwóch lub więcej rynków (najczęściej do rynków USA i euro) z jednym wymiennym papierem wartościowym. GDR-y są najczęściej stosowane, gdy emitent pozyskuje kapitał na rynku lokalnym, a także na rynkach międzynarodowych i amerykańskich. Można to zrobić poprzez oferty prywatne lub oferty publiczne.