Parytet ryzyka

Co to jest parytet ryzyka?

Parytet ryzyka to strategia alokacji portfela, która wykorzystuje ryzyko do określenia alokacji na różne składniki portfela inwestycyjnego. Strategia parytetu ryzyka modyfikuje podejście nowoczesnej teorii portfela (MPT) do inwestowania poprzez wykorzystanie dźwigni.

MPT dąży do dywersyfikacji portfela inwestycyjnego pomiędzy określone aktywa, aby zoptymalizować zwroty przy jednoczesnym przestrzeganiu parametrów ryzyka rynkowego,. analizując ryzyko i zwroty dla całego portfela, ale wykorzystując wyłącznie długie i bezmarżowe pozycje. Dzięki strategiom parytetu ryzyka zarządzający portfelem mogą określić dokładne proporcje wkładu kapitałowego klas aktywów w portfelu, aby osiągnąć zoptymalizowaną dywersyfikację dla szeregu celów i preferencji inwestorów.

• Podejście oparte na parytecie ryzyka w konstrukcji portfela ma na celu alokację kapitału inwestycyjnego na podstawie ważonej ryzykiem w celu optymalnej dywersyfikacji inwestycji, postrzegając ryzyko i zwrot całego portfela jako jedność.

• Podejście oparte na parytecie ryzyka opiera się na nowoczesnej teorii portfela (MPT), ale pozwala na stosowanie dźwigni i krótkiej sprzedaży.

• Parytet ryzyka wymaga wielu obliczeń ilościowych, co sprawia, że jego alokacje są bardziej zaawansowane niż uproszczone strategie alokacji.

Zrozumienie parytetu ryzyka

Parytet ryzyka to zaawansowana technika portfelowa często stosowana przez fundusze hedgingowe i doświadczonych inwestorów. Wymaga złożonej metodologii ilościowej,. co sprawia, że jej alokacje są bardziej zaawansowane niż uproszczone strategie alokacji. Celem inwestowania z parytetem ryzyka jest osiągnięcie optymalnego poziomu zwrotu na docelowym poziomie ryzyka.

Uproszczone strategie alokacji, takie jak portfel akcji i obligacji 60%/40%, wykorzystują MPT. MPT zapewnia standard dywersyfikacji w ramach własnego portfela inwestycyjnego, który maksymalizuje oczekiwany zwrot przy danym poziomie ryzyka. W uproszczonych strategiach MPT wykorzystujących tylko akcje i obligacje, alokacje są zwykle bardziej ważone w stosunku do akcji dla inwestorów, którzy chcą podjąć większe ryzyko. Inwestorzy niechętni ryzyku będą zamiast tego mieli większą wagę w obligacjach w celu zachowania kapitału.

Strategie oparte na parytecie ryzyka umożliwiają zarówno lewarowanie, jak i alternatywną dywersyfikację, a także krótką sprzedaż w portfelach i funduszach. Zgodnie z tym podejściem menedżerowie portfeli mogą korzystać z dowolnej kombinacji aktywów, którą wybiorą. Jednak zamiast generować alokacje do różnych klas aktywów w celu osiągnięcia optymalnego celu ryzyka, strategie parytetu ryzyka wykorzystują optymalny poziom docelowy ryzyka jako podstawę do inwestowania. Cel ten jest często osiągany poprzez zastosowanie dźwigni do równego ważenia ryzyka pomiędzy różnymi klasami aktywów przy użyciu optymalnego docelowego poziomu ryzyka.

Metody parytetu ryzyka

W przypadku strategii opartej na parytecie ryzyka portfel inwestycyjny często zawiera akcje i obligacje. Jednak zamiast stosowania z góry określonej proporcji dywersyfikacji aktywów,. takiej jak 60/40, proporcje klasy inwestycji są określane przez docelowy poziom ryzyka i zwrotu. Strategie oparte na parytecie ryzyka generalnie ewoluowały i rozwinęły się z inwestycji MPT. Pozwalają inwestorom na określenie określonych poziomów ryzyka i podział ryzyka na cały portfel inwestycyjny, aby osiągnąć zoptymalizowaną dywersyfikację portfela.

Linia rynku bezpieczeństwa (SML) to kolejna część podejścia opartego na parytecie ryzyka. SML jest graficzną reprezentacją relacji między ryzykiem a zwrotem z aktywów i jest używany w modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM). Nachylenie linii zależy od wersji beta rynku. Linia opada w górę. Im większa możliwość zwrotu zasobu, tym wyższe ryzyko związane z tym zasobem.

Istnieje wbudowane założenie, że nachylenie SML jest stałe. Jednak założenie o stałym nachyleniu może nie być realistyczne. W przypadku tradycyjnej alokacji 60/40 inwestorzy muszą podejmować większe ryzyko, aby osiągnąć akceptowalny zwrot, a korzyści z dywersyfikacji są ograniczone, ponieważ do portfela dodawanych jest więcej i bardziej ryzykownych akcji . Parytet ryzyka rozwiązuje ten problem, wykorzystując dźwignię do wyrównania kwoty zmienności i ryzyka w różnych aktywach w portfelu.

Przykłady parytetu ryzyka w świecie rzeczywistym

Fundusz AQR Risk Parity Fund inwestuje na całym świecie w akcje, obligacje, waluty i towary oraz dąży do osiągnięcia optymalnego zwrotu poprzez inwestycje oparte na zrównoważonym parytecie ryzyka.

Fundusz ETF Global Risk Parity ETF wykorzystuje również strategię parytetu ryzyka w swoich inwestycjach. Fundusz ETF (ang. Exchange Traded Fund ) stosuje równy rozkład zmienności ważony ryzykiem w celu określenia wielkości udziału kapitałowego.