Eiginfjárhlutfall – BÍL
Hvað er eiginfjárhlutfall - BÍL?
Eiginfjárhlutfall (CAR) er mælikvarði á tiltækt fé banka gefið upp sem hlutfall af áhættuvegnum útlánaáhættu banka. Eiginfjárhlutfall, einnig þekkt sem eiginfjárhlutfall á móti áhættuvegið eignahlutfall (CRAR), er notað til að vernda sparifjáreigendur og stuðla að stöðugleika og skilvirkni fjármálakerfa um allan heim. Tvær tegundir fjármagns eru mældar: A -hlutafjármagn sem getur tekið á sig tap án þess að banki þurfi að hætta viðskiptum og A -hlutafé sem getur tekið á sig tap við slitameðferð og gefur því minni vernd innstæðueigenda.
Reiknar BÍL
Eiginfjárhlutfall er reiknað með því að deila eigin fé banka með áhættuvegnum eignum hans. Fjármagninu sem notað er til að reikna út eiginfjárhlutfall er skipt í tvö þrep.
Tier-1 höfuðborg
Eiginfjárþáttur 1,. eða kjarnafé, samanstendur af eigin fé, venjulegu hlutafé, óefnislegum eignum og endurskoðuðum tekjuvarasjóði. Eiginfjárþáttur 1 er notaður til að taka á móti tapi og krefst þess ekki að banki hætti starfsemi. Eiginfjárþáttur 1 er það fjármagn sem er varanlega og auðveldlega tiltækt til að draga úr tapi sem banki verður fyrir án þess að hann þurfi að hætta rekstri. Gott dæmi um flokka-1 hlutafé banka er venjulegt hlutafé hans.
Tier-2 höfuðborg
Eiginfjárþáttur 2 samanstendur af óendurskoðuðu óráðstafað eigin fé, óendurskoðuðum varasjóði og almennum tapssjóði. Þetta fjármagn tekur til sín tap ef félag verður slitið eða slitið. Eiginfjárþáttur 2 er sá sem dregur úr tapi ef bankinn er að hætta, þannig að það veitir innstæðueigendum og kröfuhöfum minni vernd. Það er notað til að taka á móti tapi ef banki tapar öllu Tier-1 hlutafé sínu.
Eiginfjárþrepin tvö eru lögð saman og deilt með áhættuvegnum eignum til að reikna út eiginfjárhlutfall banka. Áhættuvegnar eignir eru reiknaðar út með því að skoða útlán banka, meta áhættuna og gefa síðan vægi. Við mat á útlánaáhættu er leiðrétt á verðmæti eigna sem skráðar eru í efnahagsreikningi lánveitanda.
Öll lán sem bankinn hefur gefið út eru vegin eftir útlánaáhættu. Sem dæmi má nefna að lán sem gefin eru út til hins opinbera eru vegin 0,0% en lán sem veitt eru til einstaklinga fá vegið stig upp á 100,0%.
Áhættuvegnar eignir
Áhættuvegnar eignir eru notaðar til að ákvarða lágmarksfjárhæð sem bankar og aðrar stofnanir þurfa að eiga til að draga úr hættu á gjaldþroti. Eiginfjárkrafan byggir á áhættumati fyrir hverja tegund bankaeigna. Sem dæmi má nefna að lán sem er tryggt með bréfi er talið áhættusamara og krefst meira fjármagns en veðlán sem er tryggt með veði.
Hvers vegna eiginfjárhlutfall skiptir máli
Ástæðan fyrir því að lágmarks eiginfjárhlutföll (CAR) eru mikilvæg er að tryggja að bankar hafi nægan púða til að taka á sig hæfilegt magn af tapi áður en þeir verða gjaldþrota og þar af leiðandi missa fé innstæðueigenda. Eiginfjárhlutföllin tryggja skilvirkni og stöðugleika fjármálakerfis þjóðar með því að draga úr hættu á að bankar verði gjaldþrota. Almennt er banki með hátt eiginfjárhlutfall talinn öruggur og líklegur til að standa við fjárhagslegar skuldbindingar sínar.
Í slitaferlinu eru fjármunir sem tilheyra innstæðueigendum settir í hærri forgang en eigið fé bankans, þannig að innstæðueigendur geta því aðeins tapað sparifé sínu ef banki skráir tap sem er umfram það fjármagn sem hann á. Því hærra sem eiginfjárhlutfall bankans er, því hærra er vernd eigna innstæðueigenda.
Samningar utan efnahags, svo sem gjaldeyrissamninga og ábyrgðir, hafa einnig útlánaáhættu. Slíkar áhættuskuldbindingar eru umreiknaðar í útlánaígildi þeirra og síðan vegnar á svipaðan hátt og útlánaskuldbindingar í efnahagsreikningi. Útlánaáhætta utan efnahags og innan efnahagsreiknings er síðan sett saman til að fá heildar áhættuvegna útlánaáhættu.
Þegar öllu er á botninn hvolft er litið á banki með hátt eiginfjárhlutfall (CAR) sem heilbrigðan og í góðu standi til að standa við fjárhagslegar skuldbindingar sínar.
Dæmi um notkun BÍL
Sem stendur er lágmarkshlutfall eiginfjár af áhættuvegnum eignum 8% samkvæmt Basel II og 10,5% samkvæmt Basel III. Hátt eiginfjárhlutfall er yfir lágmarkskröfum Basel II og Basel III.
Lágmarkshlutfall eiginfjár er mikilvægt til að tryggja að bankar hafi nægan púða til að taka á sig hæfilega mikið tap áður en þeir verða gjaldþrota og þar af leiðandi missa fé innstæðueigenda.
Segjum sem svo að bankinn ABC eigi 10 milljónir dala í flokka-1 hlutafé og 5 milljónir dala í flokki tvö. Það hefur lán sem hafa verið vegin og reiknuð sem $50 milljónir. Eiginfjárhlutfall banka ABC er 30% ($10 milljónir + $5 milljónir) / $50 milljónir). Þess vegna er þessi banki með hátt eiginfjárhlutfall og er talinn vera öruggari. Þar af leiðandi eru minni líkur á að Bank ABC verði gjaldþrota ef óvænt tap verður.
BÍL á móti gjaldþolshlutfallinu
Bæði eiginfjárhlutfall og gjaldþolshlutfall veita leiðir til að meta skuldir fyrirtækis á móti tekjustöðu þess. Hins vegar er eiginfjárhlutfallið venjulega notað sérstaklega til að meta banka, en hægt er að nota gjaldþolshlutfallið til að meta hvers kyns fyrirtæki.
Gjaldþolshlutfallið er skuldamatsmælikvarði sem hægt er að nota á hvers konar fyrirtæki til að meta hversu vel það getur staðið undir bæði skammtíma- og langtímaskuldbindingum sínum. Gjaldþolshlutföll undir 20% gefa til kynna auknar líkur á vanskilum.
Sérfræðingar eru oft hlynntir gjaldþolshlutfallinu til að veita yfirgripsmikið mat á fjárhagsstöðu fyrirtækis, vegna þess að það mælir raunverulegt sjóðstreymi frekar en hreinar tekjur, sem ekki eru allar tiltækar fyrir fyrirtæki til að standa við skuldbindingar. Gjaldþolshlutfallið nýtist best í samanburði við sambærileg fyrirtæki innan sömu atvinnugreinar, þar sem ákveðnar atvinnugreinar hafa tilhneigingu til að vera mun skuldameiri en aðrar.
BÍL á móti Tier-1 skuldsetningarhlutfalli
Tengt eiginfjárhlutfall sem stundum er talið er skuldsetningarhlutfall flokks 1. Skorunarhlutfall flokks 1 er sambandið milli grunnfjár banka og heildareigna hans. Það er reiknað með því að deila A-eigin með meðaltali heildareigna samstæðu banka og ákveðnum áhættuskuldbindingum utan efnahagsreiknings. Því hærra sem skuldsetningarhlutfallið er, því líklegra er að banki standist neikvæð áföll í efnahagsreikningi sínum.
Takmarkanir á notkun BÍL
Ein takmörkun á CAR er að hann gerir ekki grein fyrir væntanlegu tapi á meðan á bankaáhlaupi stendur eða fjármálakreppu sem getur raskað eigin fé og fjármagnskostnaði banka.
Margir greiningaraðilar og bankastjórnendur telja efnahagsfjármagnsmælinguna vera nákvæmara og áreiðanlegra mat á fjárhagslegu trausti og áhættuáhættu banka en eiginfjárhlutfall.
Útreikningur á efnahagslegu fjármagni, sem metur það fjármagn sem banki þarf að hafa fyrir hendi til að tryggja getu sína til að takast á við núverandi áhættu sína,. byggir á fjárhagslegri heilsu bankans, lánshæfismati, væntanlegu tapi og trausti á greiðslugetu. Með því að taka með slíkan efnahagslegan veruleika eins og væntanlegt tap er talið að þessi mæling tákni raunhæfara mat á raunverulegri fjárhagslegri heilsu og áhættustigi banka.
Hápunktar
CAR er notað af eftirlitsaðilum til að ákvarða eiginfjárhlutfall banka og til að keyra álagspróf.
Tvær tegundir fjármagns eru mældar með CAR. Eiginfjárþáttur 1 getur tekið á sig hæfilegt magn af tapi án þess að neyða bankann til að hætta viðskiptum sínum, á meðan flokkur 2 hlutafé getur orðið fyrir tapi ef það verður slit.
CAR er mikilvægt til að tryggja að bankar hafi nægan púða til að taka á sig hæfilega mikið tap áður en þeir verða gjaldþrota.
Gallinn við að nota CAR er að hann gerir ekki grein fyrir hættunni á hugsanlegu áhlaupi á bankann, eða hvað myndi gerast í fjármálakreppu.
