Ekspozycja brutto
Co to jest ekspozycja brutto?
Ekspozycja brutto odnosi się do bezwzględnego poziomu inwestycji funduszu. Uwzględnia wartość zarówno długich, jak i krótkich pozycji funduszu i może być wyrażona w dolarach lub procentach. Ekspozycja brutto to miara, która wskazuje całkowitą ekspozycję na rynki finansowe,. zapewniając w ten sposób wgląd w kwotę ryzyka,. którą podejmują inwestorzy. Im wyższa ekspozycja brutto, tym większa potencjalna strata (lub zysk).
Zrozumienie ekspozycji brutto
Ekspozycja brutto jest szczególnie istotną miarą w kontekście funduszy hedgingowych,. inwestorów instytucjonalnych i innych handlowców,. którzy mogą skracać i przedłużać aktywa oraz wykorzystywać dźwignię do zwiększania zysków. Tego typu inwestorzy są czasami bardziej wyrafinowani i dysponują większymi zasobami niż zwykli, długoterminowi inwestorzy.
Na przykład fundusz hedgingowy A ma kapitał w wysokości 200 milionów dolarów. Wdraża 150 milionów USD na długich pozycjach i 50 milionów USD na krótkie pozycje. Zaangażowanie brutto funduszu wynosi zatem: 150 mln USD + 50 mln USD = 200 mln USD.
Ponieważ ekspozycja brutto równa się w tym przypadku kapitałowi, ekspozycja brutto jako procent kapitału wynosi 100%. Jeśli ekspozycja brutto przekracza 100%, oznacza to, że fundusz korzysta z dźwigni — innymi słowy, pożycza pieniądze, aby zwiększyć zwroty. Alternatywnie, ekspozycja brutto poniżej 100% wskazuje, że część portfela jest inwestowana w gotówkę.
Ekspozycja brutto vs. Ekspozycja netto
Ekspozycja funduszu inwestycyjnego może być również mierzona w ujęciu netto. Ekspozycja netto jest równa wartości pozycji długich pomniejszonej o wartość pozycji krótkich.
Na przykład ekspozycja netto funduszu hedgingowego A wynosi 100 milionów dolarów. Oblicza się to, odejmując 50 mln USD, czyli kwotę kapitału związanego na krótkich pozycjach, od 150 mln USD długich pozycji.
Jeśli ekspozycja netto jest taka sama jak ekspozycja brutto, oznacza to, że fundusz ma tylko pozycje długie. Z drugiej strony, jeśli ekspozycja netto wynosi zero, oznacza to, że procent zainwestowany w pozycje długie jest równy inwestycji w pozycje krótkie, co jest znane również jako strategia neutralna rynkowo .
Fundusz ma długą ekspozycję netto, jeśli procentowa kwota zainwestowana w długie pozycje przekracza procentową kwotę zainwestowaną w krótkie pozycje. Podobnie ma krótką pozycję netto,. jeśli krótkie pozycje przekraczają długie pozycje.
Załóżmy, że fundusz hedgingowy B również ma kapitał w wysokości 200 milionów dolarów, ale korzysta ze znacznej dźwigni finansowej. W rezultacie ma 350 mln USD na długich pozycjach i 150 mln USD na krótkich pozycjach. Ekspozycja brutto w tym przypadku wynosi zatem 500 mln USD (tj. 350 mln USD + 150 mln USD), podczas gdy ekspozycja netto wynosi 200 mln USD (tj. 350 - 150 mln USD).
Ekspozycja brutto jako procent kapitału dla funduszu hedgingowego B = 500 mln $ ÷ 200 mln $ = 250%. Wyższa ekspozycja brutto funduszu B oznacza, że ma on do czynienia z większą kwotą na rynkach niż A. Wykorzystanie dźwigni finansowej przez fundusz B zwiększy zarówno straty, jak i zyski.
Uwagi specjalne
Ekspozycja brutto jest zwykle wykorzystywana jako podstawa do obliczania opłat za zarządzanie funduszem,. ponieważ uwzględnia całkowitą ekspozycję decyzji inwestycyjnych zarówno po długiej, jak i krótkiej stronie. Połączone decyzje menedżerów portfela będą miały bezpośredni wpływ na wyniki funduszu, a tym samym na dystrybucję wśród jego inwestorów.
Dodatkową metodą obliczania ekspozycji jest ekspozycja skorygowana o współczynnik beta,. stosowana również w przypadku funduszy inwestycyjnych lub portfeli. Jest to obliczane poprzez przyjęcie średniej ważonej ekspozycji portfela inwestycji, gdzie waga jest zdefiniowana jako beta każdego pojedynczego papieru wartościowego .
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ekspozycja brutto mierzy całkowitą ekspozycję funduszu inwestycyjnego na rynki finansowe, w tym pozycje długie i krótkie oraz wykorzystanie dźwigni.
Wyższa ekspozycja brutto oznacza, że fundusz ma większą stawkę na rynkach.
Ekspozycja brutto jest szczególnie istotną miarą w kontekście funduszy hedgingowych, inwestorów instytucjonalnych i innych handlowców, którzy mogą skracać i przedłużać aktywa oraz wykorzystywać dźwignię do zwiększania zysków.
