Rozprzestrzenianie się jelit
Co to jest rozrzut jelit?
Spread gut lub „guts” to strategia opcyjna stworzona przez kupno lub sprzedaż pozycji in-the-money (ITM) w tym samym czasie, co wywołanie ITM. Spready typu long gut są używane przez traderów opcji, gdy wierzą, że akcje bazowe znacznie się zmienią, ale nie są pewni, czy będą one rosnąć, czy spadać. W przeciwieństwie do tego, krótki spread gut jest używany, gdy nie oczekuje się, że akcje bazowe będą miały znaczący ruch.
Spread gut różni się od spreadu opcji waniliowych tym, że ten ostatni wykorzystuje opcje out-of- the-money (OTM).
Zrozumienie rozprzestrzeniania się jelit
Spread jelitowy jest w rzeczywistości taki sam jak typowy spread opcji, ale różni się tym, że spread jelitowy wykorzystuje droższe opcje in-the-money (ITM) w obu uderzających cenach. Te opcje ITM są określane jako „bebechy”, ponieważ są bardziej mięsiste pod względem wartości wewnętrznej niż ich odpowiedniki OTM.
Jeśli cena znacząco się zmieni, call lub put będą warte swojej ceny, podczas gdy druga opcja poniesie stratę. Strata na przegranej nodze jest ograniczona do kwoty zapłaconej za opcję. Strategia długa spowoduje stratę, jeśli cena nie zmieni się znacząco lub pozostanie taka sama, ponieważ zewnętrzna wartość opcji zostanie utracona. Strata może być tylko częściową stratą, ponieważ jedna lub obie opcje mogą nadal być w pieniądzu, a zatem mieć pewną wartość.
Sprzedaż ITM call i put ma odwrotny skutek. Sprzedawca lub pisarz oczekuje, że cena nie zmieni się zbytnio. Sprzedaż wywołania ITM i opcji sprzedaży ma wyższą premię niż sprzedaż wywołań i opcji sprzedaży OTM. Jeśli cena instrumentu bazowego znacznie się zmieni, call lub put spowoduje utratę pieniędzy. Strata może być bardzo duża, w zależności od tego, jak daleko porusza się bazowy. Strata jest kompensowana otrzymaną premią. Możliwe, że jedna lub obie opcje wygasną ITM, dlatego maksymalny zysk to zewnętrzna wartość sprzedanych opcji.
Staddles strategicznie łączą dwie opcje at-the-money (ATM).
Prawdziwy przykład rozrzutu jelit w magazynie
Załóżmy, że inwestor wierzy, że cena akcji Apple Inc. (APPL) będzie miała duży ruch w ciągu najbliższych pięciu tygodni z powodu ogłoszenia o zarobkach. Decydują się na zakup opcji call i put ITM, tworząc gut spread na opcje, które wygasają za sześć tygodni. Ten wygaśnięcie pozwala przedsiębiorcy na wstrzymanie uwolnienia zarobków.
Apple kosztuje obecnie 225 USD.
Trader kupuje połączenie ITM z podbiciem 220 USD za 12,85 USD za kontrakt. Ponieważ każdy kontrakt kontroluje 100 udziałów, koszt połączenia wynosi 1285 USD plus prowizja.
Trader kupuje opcję sprzedaży ITM z strajkiem w wysokości 230 USD za 10,40 USD. Put kosztuje łącznie 1040 USD plus prowizje.
Całkowity koszt transakcji wynosi 2 325 USD.
Jeśli cena instrumentu bazowego wzrośnie do 240 USD w momencie wygaśnięcia opcji, trader nadal straci 325 USD. Dzieje się tak, ponieważ wezwanie jest warte 20 USD za akcję, czyli 2000 USD. Wkład jest nic nie warty. Wydali na transakcję 2 325 USD, ale mają tylko opcję o wartości 2000 USD.
Jeśli po wygaśnięciu opcji cena wzrośnie do 260 USD, przedsiębiorca osiągnie zysk w wysokości 1675 USD. Dzieje się tak, ponieważ wezwanie jest warte 40 USD za akcję, czyli 4000 USD. Wkład jest nic nie warty. Wydali na handel 2325 dolarów.
Jeśli w momencie wygaśnięcia cena jest bliska 225 USD, wezwanie jest warte 5 USD za kontrakt, a opcja put jest warta 5 USD dla kontraktu, co daje w sumie 1000 USD za 100 akcji każdy. Tracą 1325 dolarów.
Jeśli cena Apple spadnie do 200 USD, opcja sprzedaży jest warta 30 USD, czyli 3000 USD za 100 akcji. Po odliczeniu tego, co zapłacili od zysku, zarabiają 675 USD.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Długi gut spread przynosi zyski, jeśli cena instrumentu bazowego znacznie się zmieni przed wygaśnięciem opcji, natomiast krótki gut spread zyska, jeśli cena instrumentu bazowego nie zmieni się znacznie przed wygaśnięciem opcji.
Spread gut obejmuje jednoczesne kupowanie i sprzedawanie opcji in-the-money po różnych cenach wykonania dla tego samego instrumentu bazowego.
Różni się to od zwykłego spreadu, który zamiast tego wykorzystywałby dwa kontrakty na opcje poza ceną (OTM).
