Aktywa poziomu 3

Czym są aktywa poziomu 3?

Aktywa poziomu 3 to aktywa i zobowiązania finansowe uważane za najbardziej niepłynne i najtrudniejsze do wyceny. Nie są one często przedmiotem obrotu, dlatego trudno jest podać im wiarygodną i dokładną cenę rynkową.

Wartości godziwej tych aktywów nie można ustalić przy użyciu łatwo obserwowalnych danych wejściowych lub miar, takich jak ceny lub modele rynkowe. Zamiast tego są obliczane przy użyciu szacunków lub zakresów wartości skorygowanych o ryzyko; metody otwarte na interpretację.

Zrozumienie aktywów poziomu 3

Spółki notowane na giełdzie są zobowiązane do ustalenia wartości godziwej aktywów, które noszą w swoich księgach. Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP) niektóre aktywa muszą być ewidencjonowane według ich wartości bieżącej,. a nie kosztu historycznego. Inwestorzy polegają na tych szacunkach wartości godziwej, aby przeanalizować obecny stan firmy i perspektywy na przyszłość.

W 2006 r. amerykańska Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) zweryfikowała, w jaki sposób firmy muszą wyceniać swoje aktywa na rynek za pomocą standardu rachunkowości znanego jako FASB 157 (nr 157, Pomiary wartości godziwej). Obecnie nazwany Tematem 820, FASB 157 wprowadził system klasyfikacji, który ma na celu zapewnienie przejrzystości aktywów bilansowych przedsiębiorstw.

Rodzaje aktywów

Kategorie wyceny aktywów FASB 157 otrzymały kody Poziom 1,. Poziom 2 i Poziom 3. Każdy poziom wyróżnia łatwość dokładnej wyceny aktywów, przy czym aktywa poziomu 1 są najłatwiejsze.

Poziom 1

Aktywa poziomu 1 to te, które są wyceniane według łatwo obserwowalnych cen rynkowych. Aktywa te mogą być wyceniane według wartości rynkowej i obejmują bony skarbowe,. papiery wartościowe zbywalne,. waluty obce i złoto kruszcowe.

Poziom 2

Te aktywa i pasywa nie mają regularnej wyceny rynkowej, ale można im nadać wartość godziwą w oparciu o ceny notowane na nieaktywnych rynkach lub modele, które mają obserwowalne dane wejściowe, takie jak stopy procentowe,. stopy niewykonania zobowiązania i krzywe dochodowości. Swap stóp procentowych jest przykładem aktywa poziomu 2.

Poziom 3

Poziom 3 jest najmniej widoczny dla rynku z kategorii, z wartościami aktywów opartymi na modelach i nieobserwowalnych danych wejściowych. Przy wycenie składnika aktywów lub zobowiązania stosuje się założenia uczestników rynku, ponieważ nie ma na ich temat łatwo dostępnych informacji rynkowych. Aktywa poziomu 3 nie są przedmiotem aktywnego obrotu, a ich wartości można oszacować jedynie za pomocą kombinacji złożonych cen rynkowych, modeli matematycznych i subiektywnych założeń.

Przykłady aktywów poziomu 3 obejmują papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS), akcje private equity,. złożone instrumenty pochodne,. akcje zagraniczne i dług zagrożony. Proces szacowania wartości aktywów poziomu 3 jest znany jako „ mark to model ”.

Aktywa te znalazły się pod ścisłą kontrolą podczas kryzysu kredytowego w 2007 r., kiedy papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) doznały ogromnych niewypłacalności i odpisów wartości. Firmy, które były ich właścicielami, często nie korygowały wartości aktywów w dół, mimo że rynki kredytowe papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami (ABS) wyschły, a wszystkie oznaki wskazywały na spadek wartości godziwej.

Nagrywanie zasobów poziomu 3

Wcześniejsze błędne oceny wartości aktywów poziomu 3 skłoniły do podjęcia bardziej rygorystycznych środków regulacyjnych. Temat 820, wprowadzony w 2009 r., nakazał firmom nie tylko podać wartość ich aktywów poziomu 3, ale także nakreślić, w jaki sposób zastosowanie wielu technik wyceny mogło wpłynąć na te wartości.

Następnie w 2011 r. FASB zaostrzyła się, domagając się uzgodnienia sald początkowych i końcowych dla aktywów poziomu 3, ze szczególnym uwzględnieniem zmian wartości istniejących aktywów, a także szczegółów dotyczących przeniesienia nowych aktywów do lub z poziomu 3 stan.

Zapewniono również większą jasność co do tego, jakie informacje muszą ujawniać firmy, gdy mają do czynienia z aktywami poziomu 3, w tym wymogi dotyczące „ informacji ilościowych o nieobserwowalnych danych wejściowych” wykorzystywanych do analizy wyceny, w ramach szerszego podziału procesów wyceny. Kolejnym dodatkiem była analiza wrażliwości,. aby pomóc inwestorom lepiej poradzić sobie z ryzykiem, że prace związane z wyceną aktywów poziomu 3 okażą się nieprawidłowe.

W sierpniu 2018 r. FASB wydała aktualizację tematu 820 zatytułowaną Accounting Standards Update 2018-13. W niniejszych wytycznych, obowiązujących w przypadku sprawozdań finansowych, których lata obrotowe rozpoczynają się 15 grudnia 2019 r. lub później, niektóre z wcześniejszych zasad zostały zmodyfikowane.

Firmy zostały poproszone o ujawnienie zakresu i średniej ważonej „znaczących nieobserwowalnych danych wejściowych” oraz sposobu ich obliczania. FASB zamówiła również opis opisowy, aby skoncentrować się na niepewności wyceny konta na dzień sprawozdawczy, a nie na wrażliwości na przyszłe zmiany.

To nowe podejście ma na celu dalsze zwiększenie przejrzystości i porównywalności, chociaż firmy nadal mają znaczną swobodę w decydowaniu, które informacje są istotne i możliwe do ujawnienia.

Uwagi specjalne

Ponieważ aktywa poziomu 3 są notorycznie trudne do wyceny, deklarowana wartość, jaką są one podawane do celów księgowych, nie zawsze powinna być przyjmowana przez inwestorów według wartości nominalnej. Wyceny podlegają interpretacji, dlatego należy uwzględnić margines bezpieczeństwa,. aby uwzględnić wszelkie błędy w wykorzystaniu danych wejściowych poziomu 3 do wyceny aktywów.

Często aktywa poziomu 3 stanowią tylko niewielką część bilansu firmy. Jednak w niektórych branżach, takich jak duże sklepy inwestycyjne i banki komercyjne,. są one bardziej rozpowszechnione.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Aktywa poziomu 3 to aktywa i zobowiązania finansowe uważane za najbardziej niepłynne i najtrudniejsze do wyceny.

• Proces szacowania wartości aktywów poziomu 3 jest znany jako „mark to model”.

• Przykłady aktywów poziomu 3 obejmują papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS), akcje private equity, złożone instrumenty pochodne, akcje zagraniczne i dług zagrożony.

• Firmy są zobowiązane do rejestrowania niektórych aktywów według ich bieżącej wartości, a nie kosztu historycznego, i klasyfikowania ich jako aktywa poziomu 1, 2 lub 3, w zależności od tego, jak łatwo można je wycenić.

• Ich wartości można oszacować jedynie za pomocą kombinacji złożonych cen rynkowych, modeli matematycznych i subiektywnych założeń.