Aset Tahap 3

Apakah Aset Tahap 3?

Aset Tahap 3 ialah aset dan liabiliti kewangan yang dianggap paling tidak cair dan paling sukar untuk dinilai. Mereka tidak didagangkan dengan kerap, jadi sukar untuk memberi mereka harga pasaran yang boleh dipercayai dan tepat.

Nilai saksama untuk aset ini tidak boleh ditentukan dengan menggunakan input atau ukuran yang mudah diperhatikan, seperti harga pasaran atau model. Sebaliknya, ia dikira menggunakan anggaran atau julat nilai terlaras risiko; kaedah terbuka kepada tafsiran.

Memahami Aset Tahap 3

Syarikat dagangan awam bertanggungjawab untuk menetapkan nilai saksama untuk aset yang mereka bawa dalam buku mereka. Menurut prinsip perakaunan yang diterima umum (GAAP), aset tertentu mesti direkodkan pada nilai semasanya,. bukan kos sejarah. Pelabur bergantung pada anggaran nilai saksama ini untuk menganalisis keadaan semasa firma dan prospek masa depan.

Pada tahun 2006, Lembaga Piawaian Perakaunan Kewangan AS (FASB) mengesahkan cara syarikat dikehendaki menandakan aset mereka untuk dipasarkan melalui piawaian perakaunan yang dikenali sebagai FASB 157 (No. 157, Pengukuran Nilai Saksama). Kini dinamakan Topik 820, FASB 157 memperkenalkan sistem klasifikasi yang bertujuan untuk memberikan kejelasan kepada aset kunci kira-kira syarikat .

Jenis Aset

Kategori FASB 157 untuk penilaian aset diberi kod Tahap 1,. Tahap 2 dan Tahap 3. Setiap tahap dibezakan dengan cara mudah aset boleh dinilai dengan tepat, dengan aset Tahap 1 adalah yang paling mudah.

Tahap 1

Aset tahap 1 ialah aset yang dinilai mengikut harga pasaran yang mudah dilihat. Aset ini boleh ditandakan ke pasaran dan termasuk Bil Perbendaharaan,. sekuriti boleh pasar,. mata wang asing dan jongkong emas.

Tahap 2

Aset dan liabiliti ini tidak mempunyai harga pasaran biasa tetapi boleh diberi nilai saksama berdasarkan harga disebut harga dalam pasaran tidak aktif, atau model yang mempunyai input yang boleh diperhatikan, seperti kadar faedah,. kadar lalai dan keluk hasil. Swap kadar faedah ialah contoh aset Tahap 2 .

Tahap 3

Tahap 3 adalah yang paling kurang ditandakan kepada pasaran bagi kategori, dengan nilai aset berdasarkan model dan input yang tidak boleh diperhatikan. Andaian daripada peserta pasaran digunakan apabila menetapkan harga aset atau liabiliti, memandangkan tiada maklumat pasaran tersedia mengenainya. Aset Tahap 3 tidak didagangkan secara aktif dan nilainya hanya boleh dianggarkan menggunakan gabungan harga pasaran yang kompleks, model matematik dan andaian subjektif.

Contoh aset Tahap 3 termasuk sekuriti bersandarkan gadai janji (MBS), saham ekuiti persendirian , derivatif kompleks , saham asing dan hutang bermasalah. Proses menganggar nilai aset Tahap 3 dikenali sebagai tanda kepada model.

Aset-aset ini mendapat penelitian berat semasa krisis kredit pada tahun 2007 apabila sekuriti bersandarkan gadai janji (MBS) mengalami kemungkiran besar-besaran dan penurunan nilai. Firma yang memilikinya selalunya tidak melaraskan nilai aset ke bawah walaupun pasaran kredit untuk sekuriti bersandarkan aset (ABS) telah kering, dan semua tanda menunjukkan penurunan dalam nilai saksama.

Merekod Aset Tahap 3

Salah menilai nilai aset Tahap 3 yang lalu mendorong langkah pengawalseliaan yang lebih ketat. Topik 820, yang diperkenalkan pada tahun 2009, mengarahkan firma bukan sahaja untuk menyatakan nilai aset Tahap 3 mereka, tetapi juga untuk menggariskan cara menggunakan pelbagai teknik penilaian mungkin telah menjejaskan nilai tersebut.

Kemudian pada tahun 2011, FASB menjadi lebih ketat, menuntut penyelarasan baki permulaan dan akhir untuk aset Tahap 3, dengan perhatian khusus diberikan kepada perubahan dalam nilai aset sedia ada serta butiran mengenai pemindahan aset baharu ke dalam atau keluar daripada Tahap 3 status.

Kejelasan lebih lanjut tentang pendedahan yang mesti dibuat oleh syarikat apabila berurusan dengan aset Tahap 3 turut disediakan, termasuk keperluan untuk " maklumat kuantitatif tentang input tidak boleh diperhatikan" yang digunakan untuk analisis penilaian, sebagai sebahagian daripada pecahan proses penilaian yang lebih luas. Tambahan lain ialah analisis sensitiviti untuk membantu pelabur mendapatkan pengendalian yang lebih baik tentang risiko bahawa kerja penilaian pada aset Tahap 3 akhirnya menjadi tidak betul.

Pada Ogos 2018, FASB mengeluarkan kemas kini kepada topik 820, bertajuk Kemas Kini Piawaian Perakaunan 2018-13. Dalam panduan ini, berkuat kuasa untuk penyata kewangan dengan tahun fiskal bermula pada atau selepas 15 Dis. 2019, beberapa peraturan terdahulunya telah diubah suai.

Syarikat telah diminta untuk mendedahkan julat dan purata wajaran "input tidak boleh diperhatikan yang ketara" dan cara ia dikira. FASB juga mengarahkan perihalan naratif untuk menumpukan pada ketidakpastian pengukuran akaun pada tarikh pelaporan, bukan sensitiviti kepada perubahan masa depan.

Pendekatan baharu ini direka untuk meningkatkan ketelusan dan kebolehbandingan dengan lebih jauh lagi, walaupun syarikat masih mempunyai kebebasan yang besar apabila memutuskan maklumat yang relevan dan boleh didedahkan.

Pertimbangan Khas

Oleh kerana aset Tahap 3 terkenal sukar untuk dinilai, nilai yang dinyatakan yang diberikan untuk tujuan perakaunan tidak harus selalu diambil pada nilai muka oleh pelabur. Penilaian tertakluk kepada tafsiran, jadi margin keselamatan perlu diambil kira untuk mengambil kira sebarang ralat dalam menggunakan input Tahap 3 untuk menilai aset.

Selalunya, aset Tahap 3 hanya membentuk sebahagian kecil daripada kunci kira-kira syarikat. Walau bagaimanapun, dalam sesetengah industri, seperti kedai pelaburan besar dan bank perdagangan,. ia lebih meluas.

Sorotan

Aset Tahap 3 ialah aset dan liabiliti kewangan yang dianggap paling tidak cair dan paling sukar untuk dinilai.
Proses menganggar nilai aset Tahap 3 dikenali sebagai tanda kepada model.
Contoh aset Tahap 3 termasuk sekuriti bersandarkan gadai janji (MBS), saham ekuiti persendirian, derivatif kompleks, saham asing dan hutang bermasalah.
Syarikat dikehendaki merekodkan aset tertentu pada nilai semasa mereka, bukannya kos sejarah dan mengklasifikasikannya sebagai sama ada aset tahap 1, 2 atau 3, bergantung pada betapa mudahnya aset tersebut boleh dinilai.
Nilai mereka hanya boleh dianggarkan menggunakan gabungan harga pasaran yang kompleks, model matematik dan andaian subjektif.