Indeks Arbitraż

Co to jest arbitraż indeksowy?

Arbitraż indeksowy to strategia handlowa, która próbuje czerpać korzyści z różnic cenowych między dwoma lub więcej indeksami rynkowymi. Można to zrobić na wiele sposobów, w zależności od tego, skąd bierze się rozbieżność cenowa. Może to być arbitraż między tym samym indeksem notowanym na dwóch różnych giełdach lub może to być arbitraż między dwoma indeksami, które mają standardową wartość względną, która tymczasowo odbiegała od jej standardu. Może to być również arbitraż pomiędzy instrumentami śledzącymi indeks (np. indeksowymi ETF-ami lub opcjami), a składnikami tworzącymi indeks.

Zrozumienie arbitrażu indeksowego

Strategia arbitrażu indeksów jest realizowana poprzez kupowanie relatywnie tańszych papierów wartościowych i sprzedaż droższych papierów wartościowych z oczekiwaniem, że obie ceny w końcu znów się do siebie dopasują (lub będą równe).

Arbitraż indeksów jest sercem handlu programami,. w którym komputery monitorują milisekundowe zmiany między różnymi papierami wartościowymi i automatycznie wprowadzają zlecenia kupna lub sprzedaży, aby wykorzystać różnice, które (teoretycznie) nie powinny istnieć. Jest to szybki, elektroniczny proces handlu, który jest częściej stosowany przez duże instytucje finansowe, ponieważ możliwości są często ulotne i cienkie jak brzytwa.

Rola arbitrażu na rynkach

Wszystkie rynki działają, aby zbliżyć kupujących i sprzedających w celu ustalenia cen. To działanie jest znane jako odkrywanie cen. Arbitraż może kojarzyć się z niesmacznymi transakcjami wykorzystywanymi do wykorzystywania rynku, ale w rzeczywistości służy utrzymaniu rynku w zgodzie.

Na przykład, jeśli wiadomości stwarzają popyt na kontrakty terminowe, ale inwestorzy krótkoterminowi je wyprzedzają, indeks nie porusza się. W związku z tym kontrakt terminowy staje się przewartościowany. Arbitragerzy szybko sprzedają kontrakty terminowe i kupują gotówkę, aby przywrócić ich związek.

Arbitraż nie jest wyłączną działalnością rynków finansowych. Detaliści mogą również znaleźć wiele towarów oferowanych przez dostawcę po niskich cenach i odwrócić się, aby sprzedać je klientom. Tutaj dostawca może mieć nadmierne zapasy lub utratę powierzchni magazynowej, co wymaga sprzedaży z rabatem. Jednak termin „arbitraż” kojarzy się głównie z obrotem papierami wartościowymi i dotyczy aktywów.

Wartość godziwa indeksu

Na rynku terminowym wartość godziwa jest ceną równowagi dla kontraktu terminowego. Jest to równowartość ceny gotówkowej lub ceny spot,. po uwzględnieniu skumulowanych odsetek i dywidend utraconych, ponieważ inwestor jest właścicielem kontraktu futures, a nie samych akcji w określonym okresie.

Wartość godziwa kontraktu terminowego to kwota, po której należy obracać papierem wartościowym. Spread między tą wartością – zwaną spreadem bazowym lub spreadem bazowym – jest miejscem, w którym w grę wchodzi arbitraż indeksu.

Wartość godziwa może pokazać różnicę między ceną kontraktów terminowych a kosztem posiadania wszystkich akcji w określonym indeksie. Na przykład wzór na wartość godziwą kontraktu terminowego S&P to:

(Wartość godziwa = gotówka * {1+r(x/360)} – dywidendy)

Gdzie:

• Gotówka to aktualna wartość gotówkowa S&P.

• R to aktualna stopa procentowa,. jaka zostałaby zapłacona brokerowi, aby kupił wszystkie akcje z indeksu S&P 500.

• Dywidendy to suma dywidend wypłaconych do czasu wygaśnięcia kontraktu futures wyrażona w punktach na kontrakcie S&P.

Przykłady arbitrażu indeksowego

S&P 500

Jednym z bardziej znanych przykładów tej strategii handlowej jest próba uchwycenia różnicy między miejscem obrotu kontraktów terminowych S&P 500 a opublikowanymi cenami samego indeksu S&P 500. Arbitraż indeksu S&P 500 jest często nazywany obrotem bazowym. Podstawą jest rozpiętość między cenami rynkowymi gotówki a kontraktami terminowymi.

Teoretyczna cena tego indeksu powinna być dokładna, gdy zostanie zsumowana jako ważona kapitalizacją kalkulacja wszystkich 500 akcji w indeksie. Każda różnica między tą liczbą w czasie rzeczywistym a ceną kontraktów futures powinna stanowić okazję. Gdyby komponenty były tańsze, natychmiastowe wykonanie zlecenia kupna wszystkich 500 akcji i sprzedaż równoważnej ilości droższych kontraktów terminowych powinno dać transakcję wolną od ryzyka.

Oczywiście taka strategia wymagałaby znacznego kapitału, szybkiego handlu i niewielkich lub zerowych prowizji lub innych kosztów. Biorąc pod uwagę te czynniki, jest bardziej prawdopodobne, że taka strategia będzie opłacalna, gdy będzie realizowana przez duże operacje bankowe i maklerskie. Takie instytucje mogą wykonywać duże transakcje i nadal zarabiać na bardzo małych różnicach. Im więcej składników indeksu, tym większe prawdopodobieństwo, że niektóre z nich zostaną źle wycenione i tym większe możliwości arbitrażu. Dlatego arbitraż na indeksie zaledwie kilku akcji jest mniej prawdopodobny, aby zapewnić znaczące możliwości.

Fundusze giełdowe

Handlowcy mogą również w ten sam sposób korzystać ze strategii arbitrażowych na funduszach ETF. Ponieważ większość funduszy ETF nie jest przedmiotem obrotu tak aktywnie, jak kontrakty terminowe na główne indeksy giełdowe, szanse na arbitraż są duże. ETF-y są czasami przedmiotem poważnych dyslokacji na rynku, nawet jeśli ceny akcji bazowych komponentów pozostają stabilne.

Aktywność handlowa w dniu 24 sierpnia 2015 r. zaoferowała skrajny przypadek, w którym duży spadek na giełdzie spowodował nieregularne ceny kupna i sprzedaży wielu akcji, w tym komponentów ETF. Brak płynności i opóźnienia w rozpoczęciu obrotu tymi akcjami były problematyczne dla dokładnego obliczenia cen ETF. To opóźnienie stworzyło ekstremalne ruchy i możliwości arbitrażu.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Ten rodzaj arbitrażu jest najczęściej stosowany przez duże instytucje finansowe, które dysponują środkami niezbędnymi do uchwycenia wielu ulotnych dysproporcji.

• Rola tego arbitrażu polega na tym, że utrzymuje on synchronizację rynków pod względem ceny przez całą sesję handlową.

• Możliwościami arbitrażu mogą być milisekundowe różnice.

• Arbitraż indeksowy to strategia handlowa, której celem jest czerpanie korzyści z różnic między jedną lub kilkoma wersjami indeksu lub między indeksem a jego składnikami.