pasaran kewangan
Apakah Pasaran Kewangan?
Pasaran kewangan merujuk secara meluas kepada mana-mana pasaran tempat perdagangan sekuriti berlaku, termasuk pasaran saham, pasaran bon, pasaran forex dan pasaran derivatif, antara lain. Pasaran kewangan adalah penting untuk kelancaran operasi ekonomi kapitalis.
Memahami Pasaran Kewangan
Pasaran kewangan memainkan peranan penting dalam memudahkan operasi lancar ekonomi kapitalis dengan memperuntukkan sumber dan mewujudkan kecairan untuk perniagaan dan usahawan. Pasaran memudahkan pembeli dan penjual untuk berdagang pegangan kewangan mereka. Pasaran kewangan mencipta produk sekuriti yang memberikan pulangan bagi mereka yang mempunyai lebihan dana (Pelabur/peminjam) dan menyediakan dana ini kepada mereka yang memerlukan wang tambahan (peminjam).
Pasaran saham hanyalah satu jenis pasaran kewangan. Pasaran kewangan dibuat dengan membeli dan menjual pelbagai jenis instrumen kewangan termasuk ekuiti, bon, mata wang dan derivatif. Pasaran kewangan sangat bergantung pada ketelusan maklumat untuk memastikan bahawa pasaran menetapkan harga yang cekap dan sesuai. Harga pasaran sekuriti mungkin tidak menunjukkan nilai intrinsiknya kerana kuasa makroekonomi seperti cukai.
Sesetengah pasaran kewangan adalah kecil dengan aktiviti yang sedikit, dan yang lain, seperti Bursa Saham New York (NYSE),. memperdagangkan bertrilion dolar sekuriti setiap hari. Pasaran ekuiti (saham) ialah pasaran kewangan yang membolehkan pelabur membeli dan menjual saham syarikat dagangan awam. Pasaran saham utama ialah tempat terbitan saham baharu, yang dipanggil tawaran awam permulaan (IPO),. dijual. Sebarang dagangan saham yang berikutnya berlaku dalam pasaran sekunder, di mana pelabur membeli dan menjual sekuriti yang telah mereka miliki.
Harga sekuriti yang didagangkan dalam pasaran kewangan mungkin tidak semestinya mencerminkan nilai intrinsik sebenar mereka.
Jenis Pasaran Kewangan
###Pasaran Saham
Mungkin pasaran kewangan yang paling banyak terdapat di mana-mana ialah pasaran saham. Ini adalah tempat di mana syarikat menyenaraikan saham mereka dan mereka dibeli dan dijual oleh peniaga dan pelabur. Pasaran saham, atau pasaran ekuiti, digunakan oleh syarikat untuk mendapatkan modal melalui tawaran awam permulaan (IPO), dengan saham kemudiannya didagangkan di kalangan pelbagai pembeli dan penjual dalam apa yang dikenali sebagai pasaran sekunder.
Saham boleh didagangkan di bursa tersenarai, seperti Bursa Saham New York (NYSE) atau Nasdaq,. atau di kaunter lain (OTC). Kebanyakan perdagangan saham dilakukan melalui bursa terkawal, dan ini memainkan peranan penting dalam ekonomi sebagai pengukur kesihatan keseluruhan ekonomi serta menyediakan keuntungan modal dan pendapatan dividen kepada pelabur, termasuk mereka yang mempunyai akaun persaraan seperti IRA. dan pelan 401(k).
Peserta biasa dalam pasaran saham termasuk (kedua-dua runcit dan institusi) pelabur dan peniaga, serta pembuat pasaran (MM) dan pakar yang mengekalkan kecairan dan menyediakan pasaran dua belah. Broker adalah pihak ketiga yang memudahkan perdagangan antara pembeli dan penjual tetapi tidak mengambil kedudukan sebenar dalam stok.
Pasaran Tanpa Kaunter
Pasaran over-the-counter (OTC) ialah pasaran terdesentralisasiābermaksud ia tidak mempunyai lokasi fizikal dan perdagangan dijalankan secara elektronikādi mana peserta pasaran berdagang sekuriti secara langsung antara dua pihak tanpa broker. Walaupun OTC mungkin mengendalikan dagangan dalam pasaran tertentu (cth, syarikat yang lebih kecil atau berisiko yang tidak memenuhi kriteria penyenaraian bursa), kebanyakan perdagangan saham dilakukan melalui bursa. Pasaran derivatif tertentu, walau bagaimanapun, adalah OTC secara eksklusif, oleh itu ia membentuk segmen penting dalam pasaran kewangan. Secara umum, pasaran OTC dan urus niaga yang berlaku padanya adalah jauh kurang terkawal, kurang cair dan lebih legap.
Pasaran Bon
Bon ialah sekuriti di mana pelabur meminjamkan wang untuk tempoh tertentu pada kadar faedah yang telah ditetapkan. Anda mungkin menganggap bon sebagai perjanjian antara pemberi pinjaman dan peminjam yang mengandungi butiran pinjaman dan pembayarannya. Bon dikeluarkan oleh syarikat serta oleh majlis perbandaran, negeri dan kerajaan berdaulat untuk membiayai projek dan operasi. Pasaran bon menjual sekuriti seperti nota dan bil yang dikeluarkan oleh Perbendaharaan Amerika Syarikat, sebagai contoh. Pasaran bon juga dipanggil pasaran hutang, kredit, atau pendapatan tetap.
Pasaran Wang
Biasanya pasaran wang berdagang dalam produk dengan tempoh matang jangka pendek yang sangat cair (kurang daripada satu tahun) dan dicirikan oleh tahap keselamatan yang tinggi dan pulangan faedah yang agak rendah. Di peringkat borong, pasaran wang melibatkan perdagangan volum besar antara institusi dan peniaga. Di peringkat runcit, ia termasuk dana bersama pasaran wang yang dibeli oleh pelabur individu dan akaun pasaran wang yang dibuka oleh pelanggan bank. Individu juga boleh melabur dalam pasaran wang dengan membeli sijil deposit (CD) jangka pendek,. nota perbandaran atau bil Perbendaharaan AS, antara contoh lain.
Pasaran Derivatif
Derivatif ialah kontrak antara dua atau lebih pihak yang nilainya berdasarkan aset kewangan asas yang dipersetujui (seperti sekuriti) atau set aset (seperti indeks). Derivatif ialah sekuriti sekunder yang nilainya semata-mata diperoleh daripada nilai sekuriti utama yang dikaitkan dengannya. Dengan sendirinya derivatif tidak bernilai. Daripada berdagang saham secara langsung, pasaran derivatif berdagang dalam kontrak niaga hadapan dan opsyen,. dan produk kewangan maju lain, yang memperoleh nilainya daripada instrumen asas seperti bon, komoditi, mata wang, kadar faedah, indeks pasaran dan saham.
Pasaran niaga hadapan ialah tempat kontrak niaga hadapan disenaraikan dan didagangkan. Tidak seperti hadapan, yang berdagang OTC, pasaran niaga hadapan menggunakan spesifikasi kontrak piawai, dikawal dengan baik, dan menggunakan pusat penjelasan untuk menyelesaikan dan mengesahkan dagangan. Pasaran pilihan, seperti Chicago Board Options Exchange (CBOE),. menyenaraikan dan mengawal selia kontrak opsyen yang sama. Kedua-dua bursa niaga hadapan dan opsyen boleh menyenaraikan kontrak pada pelbagai kelas aset, seperti ekuiti, sekuriti pendapatan tetap, komoditi dan sebagainya.
Pasaran forex
Pasaran forex (tukaran asing) ialah pasaran di mana peserta boleh membeli, menjual, melindung nilai dan membuat spekulasi mengenai kadar pertukaran antara pasangan mata wang. Pasaran forex adalah pasaran paling cair di dunia, kerana tunai adalah aset yang paling cair. Pasaran mata wang mengendalikan lebih daripada $6.6 trilion dalam urus niaga harian, iaitu lebih daripada gabungan pasaran niaga hadapan dan ekuiti.
Seperti pasaran OTC, pasaran forex juga tidak berpusat dan terdiri daripada rangkaian global komputer dan broker dari seluruh dunia. Pasaran forex terdiri daripada bank, syarikat komersial, bank pusat, firma pengurusan pelaburan, dana lindung nilai, dan broker forex runcit dan pelabur.
Pasaran Komoditi
Komoditi ialah tempat di mana pengeluar dan pengguna bertemu untuk menukar komoditi fizikal seperti produk pertanian (cth, jagung, ternakan, kacang soya), pasaran tenaga (minyak, gas, kredit karbon), logam berharga (emas, perak, platinum), atau "lembut" . " komoditi (seperti kapas, kopi, dan gula). Ini dikenali sebagai pasaran komoditi spot,. di mana barangan fizikal ditukar dengan wang.
Sebahagian besar dagangan dalam komoditi ini, bagaimanapun, berlaku di pasaran derivatif yang menggunakan komoditi spot sebagai aset asas. Hadapan, niaga hadapan dan opsyen pada komoditi ditukar OTC dan di bursa tersenarai di seluruh dunia seperti Chicago Mercantile Exchange (CME) dan Intercontinental Exchange (ICE).
###Pasaran Mata Wang Kripto
Beberapa tahun yang lalu telah menyaksikan pengenalan dan kebangkitan mata wang kripto seperti Bitcoin dan Ethereum,. aset digital terdesentralisasi yang berasaskan teknologi blockchain . Hari ini, beribu-ribu token mata wang kripto tersedia dan berdagang secara global merentasi tampalan pertukaran kripto dalam talian bebas. Pertukaran ini menganjurkan dompet digital untuk pedagang menukar satu mata wang kripto dengan yang lain, atau untuk wang fiat seperti dolar atau euro.
Oleh kerana majoriti pertukaran kripto adalah platform terpusat, pengguna terdedah kepada penggodaman atau penipuan. Pertukaran terdesentralisasi juga tersedia yang beroperasi tanpa sebarang pihak berkuasa pusat. Pertukaran ini membenarkan perdagangan mata wang digital secara langsung rakan ke rakan (P2P) tanpa memerlukan pihak berkuasa pertukaran sebenar untuk memudahkan transaksi. Dagangan hadapan dan opsyen juga tersedia pada mata wang kripto utama.
Contoh Pasaran Kewangan
Bahagian di atas menjelaskan bahawa "pasaran kewangan" adalah luas dalam skop dan skala. Untuk memberikan dua lagi contoh konkrit, kami akan mempertimbangkan peranan pasaran saham dalam membawa syarikat ke IPO, dan peranan pasaran derivatif OTC dalam krisis kewangan 2008-09.
###Pasaran Saham dan IPO
Apabila syarikat menubuhkan dirinya, ia memerlukan akses kepada modal daripada pelabur. Apabila syarikat berkembang, ia sering mendapati dirinya memerlukan akses kepada jumlah modal yang jauh lebih besar daripada yang boleh diperoleh daripada operasi berterusan atau pinjaman bank tradisional. Firma boleh meningkatkan saiz modal ini dengan menjual saham kepada orang ramai melalui tawaran awam permulaan (IPO). Ini menukar status syarikat daripada firma "swasta" yang sahamnya dipegang oleh beberapa pemegang saham kepada syarikat dagangan awam yang sahamnya akan dipegang oleh ramai orang awam.
IPO juga menawarkan pelabur awal dalam syarikat itu peluang untuk mengeluarkan sebahagian daripada pegangan mereka, selalunya mendapat ganjaran yang sangat baik dalam proses itu. Pada mulanya, harga IPO biasanya ditetapkan oleh penaja jamin melalui proses pra-pemasaran mereka.
Sebaik sahaja saham syarikat disenaraikan di bursa saham dan perdagangan di dalamnya bermula, harga saham ini akan turun naik apabila pelabur dan peniaga menilai dan menilai semula nilai intrinsik mereka dan penawaran dan permintaan untuk saham tersebut pada bila-bila masa.
Derivatif OTC dan Krisis Kewangan 2008: MBS dan CDO
Walaupun krisis kewangan 2008-09 disebabkan dan diburukkan oleh beberapa faktor, satu faktor yang telah dikenal pasti secara meluas ialah pasaran bagi sekuriti bersandarkan gadai janji (MBS). Ini adalah jenis derivatif OTC di mana aliran tunai daripada gadai janji individu digabungkan, dihiris dan dijual kepada pelabur. Krisis itu adalah hasil daripada urutan peristiwa, masing-masing dengan pencetusnya sendiri dan memuncak dalam hampir keruntuhan sistem perbankan. Telah dihujahkan bahawa benih krisis telah disemai sejak tahun 1970-an dengan Akta Pembangunan Masyarakat, yang memerlukan bank melonggarkan keperluan kredit mereka untuk pengguna berpendapatan rendah, mewujudkan pasaran untuk gadai janji subprima.
Jumlah hutang gadai janji subprima, yang dijamin oleh Freddie Mac dan Fannie Mae, terus berkembang pada awal 2000-an, apabila Lembaga Rizab Persekutuan mula mengurangkan kadar faedah secara drastik untuk mengelakkan kemelesetan. Gabungan keperluan kredit yang longgar dan wang murah mendorong ledakan perumahan, yang mendorong spekulasi, menaikkan harga perumahan dan mewujudkan gelembung hartanah. Dalam pada itu, bank-bank pelaburan, mencari keuntungan mudah berikutan kemelesetan dotcom dan kemelesetan ekonomi 2001, mencipta jenis MBS yang dipanggil obligasi hutang bercagar (CDO) daripada gadai janji yang dibeli di pasaran sekunder.
Oleh kerana gadai janji subprima telah digabungkan dengan gadai janji utama, tidak ada cara untuk pelabur memahami risiko yang berkaitan dengan produk tersebut. Apabila pasaran untuk CDO mula panas, gelembung perumahan yang telah dibina selama beberapa tahun akhirnya pecah. Apabila harga rumah jatuh, peminjam subprima mula ingkar pada pinjaman yang bernilai lebih daripada rumah mereka, mempercepatkan penurunan harga.
Apabila pelabur menyedari MBS dan CDO tidak bernilai kerana hutang toksik yang mereka wakili, mereka cuba memunggah obligasi. Walau bagaimanapun, tiada pasaran untuk CDO. Rentetan kegagalan pemberi pinjaman subprima seterusnya mewujudkan penularan kecairan yang mencapai peringkat atas sistem perbankan. Dua bank pelaburan utama, Lehman Brothers dan Bear Stearns, runtuh di bawah berat pendedahan mereka kepada hutang subprima, dan lebih daripada 450 bank gagal dalam tempoh lima tahun akan datang. Beberapa bank utama berada di ambang kegagalan dan diselamatkan oleh penyelamat yang dibiayai oleh pembayar cukai.
Soalan Lazim Pasaran Kewangan
##Sorotan
Terdapat banyak jenis pasaran kewangan, termasuk (tetapi tidak terhad kepada) pasaran forex, wang, saham dan bon.
Pasaran ini mungkin termasuk aset atau sekuriti yang sama ada disenaraikan di bursa terkawal atau berdagang di kaunter (OTC).
Apabila kewangan gagal, gangguan ekonomi termasuk kemelesetan dan pasaran pengangguran boleh berlaku.
Kewangan merujuk secara meluas kepada mana-mana pasaran di mana perdagangan pasaran sekuriti berlaku.
Pasaran kewangan berdagang dalam semua jenis sekuriti dan penting untuk kelancaran operasi masyarakat kapitalis.
##Soalan Lazim
Mengapa Pasaran Kewangan Penting?
Tanpa pasaran kewangan, modal tidak dapat diperuntukkan dengan cekap, dan aktiviti ekonomi seperti perdagangan dan perdagangan, pelaburan, dan peluang pertumbuhan akan berkurangan.
Siapakah Peserta Utama dalam Pasaran Kewangan?
Firma menggunakan pasaran saham dan bon untuk mendapatkan modal daripada pelabur. Spekulator melihat kepada pelbagai kelas aset untuk membuat pertaruhan berarah pada harga masa hadapan, manakala lindung nilai menggunakan pasaran derivatif untuk mengurangkan pelbagai risiko, dan penimbang tara berusaha untuk mengambil kesempatan daripada salah harga atau anomali yang diperhatikan merentas pelbagai pasaran. Broker sering bertindak sebagai pengantara yang membawa pembeli dan penjual bersama-sama, memperoleh komisen atau bayaran untuk perkhidmatan mereka.
Apakah Pelbagai Jenis Pasaran Kewangan?
Beberapa contoh pasaran kewangan dan peranannya termasuk pasaran saham, pasaran bon, forex, komoditi dan pasaran hartanah, antara beberapa yang lain. Pasaran kewangan juga boleh dipecahkan kepada pasaran modal, pasaran wang, utama lwn. pasaran sekunder, dan disenaraikan berbanding pasaran OTC.
Apakah Fungsi Utama Pasaran Kewangan?
Pasaran kewangan wujud atas beberapa sebab, tetapi fungsi yang paling asas adalah untuk membolehkan pengagihan modal dan aset yang cekap dalam ekonomi kewangan. Dengan membenarkan pasaran bebas untuk aliran modal, kewajipan kewangan dan wang, pasaran kewangan menjadikan ekonomi global berjalan dengan lebih lancar di samping membenarkan pelabur mengambil bahagian dalam keuntungan modal dari semasa ke semasa.
Bagaimana Pasaran Kewangan Berfungsi?
Walaupun meliputi banyak kelas aset yang berbeza dan mempunyai pelbagai struktur dan peraturan, semua pasaran kewangan berfungsi pada asasnya dengan mengumpulkan pembeli dan penjual dalam beberapa aset atau kontrak dan membenarkan mereka berdagang antara satu sama lain. Ini sering dilakukan melalui mekanisme lelongan atau penemuan harga .
