Handel gotówkowy
Co to jest transakcja typu cash-and-carry?
Transakcja typu cash-and-carry to strategia arbitrażowa, która wykorzystuje błędną wycenę między aktywem bazowym a odpowiadającym mu instrumentem pochodnym. Kluczem do czerpania korzyści z tej strategii jest ewentualna korekta błędnej wyceny.
typu cash-and-carry nie należy mylić z transakcją typu carry w kontekście handlu forex; taki carry trade szuka różnic w stopach procentowych między krajami.
Zrozumienie transakcji typu cash-and-carry
Handel typu cash-and-carry to strategia handlowa, którą inwestor może wykorzystać w celu skorzystania z rozbieżności cen rynkowych. Zwykle wiąże się to z zajęciem długiej pozycji na papierze wartościowym lub towarze przy jednoczesnej sprzedaży powiązanego instrumentu pochodnego, w szczególności poprzez zwarcie kontraktu futures lub opcji.
Zakupiony papier wartościowy lub towar utrzymywany jest do dnia dostawy kontraktu i służy do pokrycia zobowiązania pozycji krótkiej. Sprzedając kontrakt futures inwestor zajmuje krótką pozycję. Inwestor wie, ile zarobi w dniu dostawy i jaki będzie koszt zabezpieczenia ze względu na składnik długiej pozycji w handlu cash-and-carry.
Na przykład, w przypadku obligacji,. inwestor otrzymuje płatności kuponowe od kupionej przez siebie obligacji oraz wszelkie dochody z inwestycji uzyskane dzięki zainwestowaniu kuponów,. a także ustaloną z góry przyszłą cenę w dniu przyszłej dostawy.
Jak działa handel gotówkowy
Koncepcja handlu cash-and-carry jest dość prosta:
Inwestor identyfikuje dwa papiery wartościowe, które są błędnie wycenione w stosunku do siebie; na przykład cena spot ropy naftowej i cena kontraktów futures na ropę, co daje możliwość arbitrażu.
Inwestor musi najpierw zakupić ropę spot i sprzedać kontrakt futures na ropę. Następnie przechowują (lub „przenoszą”) ropę spot do czasu wygaśnięcia kontraktu futures na ropę, kiedy to inwestor dostarcza ropę spot.
Niezależnie od ceny dostawy zysk jest zapewniony tylko wtedy, gdy cena zakupu ropy spot plus koszt przewozu jest niższa niż cena, po której pierwotnie sprzedano kontrakt futures na ropę.
Transakcje typu cash-and-carry na rynku kredytowych instrumentów pochodnych
Strategia ta jest powszechnie znana jako handel bazowy. Często transakcje carry są wykonywane w celu skorzystania z domniemanych stóp procentowych generowanych z pozycji, ponieważ mogą one okazać się korzystniejsze niż pożyczki lub pożyczki za pośrednictwem tradycyjnych kanałów.
Strategia ta ma również zastosowanie na rynku kredytowych instrumentów pochodnych,. gdzie podstawa (różnica między natychmiastową ceną gotówkową towaru a jego ceną futures) reprezentuje różnicę w spreadzie między swapami na zwłokę w spłacie kredytu (CDS) a obligacjami tego samego emitenta długu (i przy podobne — jeśli nie dokładnie takie same — terminy zapadalności).
Tutaj strategia nazywana jest ujemnym handlem bazowym . (Na rynku kredytowych instrumentów pochodnych podstawa może być dodatnia lub ujemna ; podstawa ujemna oznacza, że spread CDS jest mniejszy niż spread obligacji). -nazwa CDS (w przeciwieństwie do indeksu CDS) o terminie zapadalności obligacji.
Transakcje typu cash-and-carry na rynku opcji
Na rynku opcji przykładem transakcji typu carry trade jest spread box. Spready pudełkowe są używane do pożyczania lub pożyczania po domniemanych stopach, które są korzystniejsze niż trader udający się do swojego prime brokera, firmy rozliczeniowej lub banku. Ponieważ cena pudełka w momencie jego wygaśnięcia zawsze będzie odległością między poszczególnymi przekreśleniami (np. pudełko o wartości 100 punktów może wykorzystywać 25 i 125 przekreśleń i będzie warte 100 USD w momencie wygaśnięcia), można uznać, że cena zapłacona za dzisiejszą jak obligacja zerokuponowa. Im niższy początkowy koszt pudełka, tym wyższa implikowana stopa procentowa. Ta koncepcja jest znana jako pożyczka syntetyczna. Zatem różnica w cenie spreadu boxa od różnicy między cenami wykonania jest przeniesieniem.
Na przykład, jeśli trader wykonuje transakcję carry trade, używając spreadu box w S&P 500, używając 1000 i 2000 strajków, spread będzie wart 1000 $ w momencie wygaśnięcia (tj. odległość między strajkami). Jeśli spread kosztuje 1050 USD na rynku, te 50 USD reprezentuje domniemaną stopę procentową związaną z kosztem przeniesienia.
Przykład transakcji typu cash-and-carry
Załóżmy, że aktywa są obecnie sprzedawane po 100 USD, podczas gdy miesięczny kontrakt futures jest wyceniony na 104 USD. Ponadto miesięczne koszty prowadzenia — takie jak przechowywanie, ubezpieczenie i finansowanie — dla tego składnika aktywów wynoszą 2 USD. W takim przypadku przedsiębiorca kupiłby aktywa (otworzył długą pozycję) za 100 USD i jednocześnie sprzedałby miesięczny kontrakt futures (zainicjował krótką pozycję) za 104 USD.
Koszt zakupu i utrzymania aktywów wynosi 102 USD, ale inwestor już zablokował sprzedaż na 104 USD. Handlowiec przeniósłby następnie aktywa do daty wygaśnięcia kontraktu futures i dostarczyłby go w zamian za kontrakt, zapewniając w ten sposób zysk z arbitrażu w wysokości 2 USD.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Transakcja typu cash-and-carry to strategia arbitrażowa, która czerpie zyski z błędnej wyceny między aktywem bazowym a odpowiadającym mu instrumentem pochodnym.
Transakcja cash-and-carry jest zwykle realizowana poprzez zajęcie długiej pozycji w aktywach przy jednoczesnej sprzedaży powiązanego instrumentu pochodnego.
W szczególności odbywa się to poprzez krótkie pozycje na rynku za pomocą kontraktu futures lub opcji.
