Kredyt pochodny

Co to jest kredytowy instrument pochodny?

Kredytowy instrument pochodny to kontrakt finansowy, który pozwala stronom zminimalizować ich ekspozycję na ryzyko kredytowe. Kredytowe instrumenty pochodne składają się z prywatnej, negocjowanej umowy dwustronnej będącej przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (OTC) między dwiema stronami w relacji wierzyciel/dłużnik. Pozwalają one wierzycielowi na skuteczne przeniesienie części lub całości ryzyka niewykonania zobowiązania przez dłużnika na osobę trzecią. Ta osoba trzecia przejmuje w zamian za zapłatę ryzyko, zwane premią.

Istnieje kilka rodzajów kredytowych instrumentów pochodnych, w tym:

We wszystkich przypadkach cena kredytowego instrumentu pochodnego zależy od wiarygodności kredytowej zaangażowanej strony lub zaangażowanych stron. Kredytowy instrument pochodny jest często uruchamiany przez kwalifikujące się zdarzenie kredytowe,. takie jak niewykonanie zobowiązania, niespłacona płatność odsetek, obniżenie oceny kredytowej lub bankructwo.

Zrozumienie instrumentu pochodnego kredytu

Jak sama nazwa wskazuje, instrumenty pochodne wywodzą się z innych instrumentów finansowych. Produkty te to papiery wartościowe, których cena zależy od wartości aktywów bazowych,. takich jak cena akcji lub kupon obligacji. W przypadku kredytowego instrumentu pochodnego cena wynika z ryzyka kredytowego jednego lub większej liczby aktywów bazowych.

Długie kupno to prawo (choć nie obowiązek) do sprzedaży aktywów po ustalonej cenie, zwanej ceną wykonania, podczas gdy długa opcja kupna to prawo (choć nie obowiązek) do kupna aktywów bazowych po ustalonej cenie. Inwestorzy stosują długie opcje sprzedaży i wezwań, aby zabezpieczyć się lub zapewnić ubezpieczenie od aktywów poruszających się w niekorzystnym kierunku cenowym. Drugą stroną tego typu transakcji są krótkie opcje sprzedaży i kupna, w których osoba zajmująca krótką pozycję ma obowiązek zakupu aktywów w przypadku opcji sprzedaży lub sprzedaży aktywów w przypadku opcji kupna.

W zasadzie wszystkie produkty pochodne są produktami ubezpieczeniowymi, zwłaszcza kredytowymi instrumentami pochodnymi. Instrumenty pochodne są również wykorzystywane przez spekulantów do obstawiania kierunku aktywów bazowych.

Kredytowy instrument pochodny, będąc papierem wartościowym,. nie jest aktywem fizycznym. Zamiast tego jest to umowa. Umowa umożliwia przeniesienie ryzyka kredytowego związanego z podmiotem bazowym z jednej strony na drugą bez przenoszenia faktycznego podmiotu bazowego. Na przykład bank, którego dotyczy kredytobiorca, może nie być w stanie spłacić kredytu , może się zabezpieczyć, przenosząc ryzyko kredytowe na inną stronę, jednocześnie utrzymując kredyt w swoich księgach.

Przykład instrumentu pochodnego kredytu

Banki i inni pożyczkodawcy wykorzystują kredytowe instrumenty pochodne, aby usunąć ryzyko niewykonania zobowiązania z portfela kredytowego – w zamian za uiszczenie opłaty, zwanej premią.

Załóżmy, że firma ABC pożycza od banku 10 milionów dolarów. Firma ABC ma złą historię kredytową i jako warunek pożyczki musi kupić kredytowy instrument pochodny. Kredytowy instrument pochodny daje bankowi prawo do „przeniesienia” ryzyka niewykonania zobowiązania na osobę trzecią, tym samym przenosząc ryzyko na tę osobę trzecią.

Innymi słowy, strona trzecia obiecuje spłacić pożyczkę i wszelkie odsetki w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań przez spółkę ABC, w zamian za otrzymanie rocznej opłaty przez cały okres pożyczki. Jeżeli Spółka ABC nie naruszy zobowiązań, zysk strony trzeciej w postaci opłaty rocznej. Tymczasem firma ABC otrzymuje pożyczkę, a bank jest ubezpieczony w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań. Wszyscy są szczęśliwi.

Wycena instrumentów pochodnych

Wartość kredytowego instrumentu pochodnego zależy zarówno od jakości kredytowej kredytobiorcy, jak i jakości kredytowej strony trzeciej, zwanej kontrahentem.

Przy ustalaniu wartości kredytowego instrumentu pochodnego ważniejsza jest jakość kredytowa kontrahenta niż kredytobiorcy. W przypadku, gdy kontrahent popadnie w niewypłacalność lub w jakiś sposób nie będzie mógł honorować kontraktu dotyczącego instrumentów pochodnych – spłacić pożyczkę bazową – pożyczkodawca ponosi stratę. Nie otrzymaliby zwrotu swojego kapitału i straciliby opłaty uiszczane na rzecz osoby trzeciej.

Z drugiej strony, jeśli kontrahent ma lepszą zdolność kredytową niż pożyczkobiorca, podnosi to ogólną jakość długu.

Kredytowe instrumenty pochodne są przedmiotem obrotu pozagiełdowego (OTC). W 2010 roku Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act podzielił regulację rynku swapów OTC między Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) a Komisję ds. Obrotu Towarowymi Kontraktami Terminowymi (CFTC).

Wcześniej brak regulacji i nadzoru prowadził do wielu spekulacyjnych transakcji na tym produkcie. Co więcej, łańcuch posiadania instrumentu był bardzo zawiły, a szczegóły warunków były niejasne. Niewłaściwe wykorzystanie kredytowych instrumentów pochodnych odegrało kluczową rolę w kryzysie finansowym lat 2007-2008.

Urząd Kontrolera Waluty (OCC) wydaje kwartalny raport dotyczący kredytowych instrumentów pochodnych. W czwartym kwartale 2020 r. rynek kredytowych instrumentów pochodnych oszacowano na 3 biliony dolarów. Swapy na zwłokę w spłacie kredytu stanowiły 2,6 biliona dolarów, czyli około 86,5% rynku.

Kredytowe wskaźniki porównawcze instrumentów pochodnych

Chociaż kredytowe instrumenty pochodne zwykle są przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, obecnie istnieją różne indeksy kredytowych instrumentów pochodnych,. które inwestorzy mogą wykorzystać jako punkt odniesienia do wyceny wyników swoich aktywów. Większość z tych indeksów śledzi i mierzy całkowite zwroty dla różnych segmentów rynku emitentów obligacji,. koncentrując się na CDS.

Na przykład indeks swapów ryzyka kredytowego (CDX), dawniej Dow Jones CDX, jest referencyjnym instrumentem finansowym składającym się z CDS, które zostały wyemitowane przez firmy z Ameryki Północnej lub rynków wschodzących. CDX był pierwszym indeksem CDS, który powstał na początku 2000 roku i był oparty na koszyku CDS jednego emitenta.

CDX sam w sobie jest zbywalnym papierem wartościowym: instrumentem pochodnym rynku kredytowego . Ale indeks CDX działa również jako powłoka lub pojemnik, ponieważ składa się ze zbioru innych kredytowych instrumentów pochodnych: swapów ryzyka kredytowego (CDS).

Przegląd najważniejszych wydarzeń

Kredytowy instrument pochodny umożliwia wierzycielom przeniesienie na osobę trzecią potencjalnego ryzyka niewykonania zobowiązania przez dłużnika w zamian za uiszczenie opłaty zwanej premią.
Kredytowe instrumenty pochodne obejmują swapy na zwłokę w spłacie kredytu, zabezpieczone zobowiązania dłużne, swapy przychodu całkowitego, opcje swapu na zwłokę w spłacie kredytu oraz forwardy na spread kredytowy.
Kredytowy instrument pochodny to umowa, której wartość zależy od zdolności kredytowej lub zdarzenia kredytowego, którego doświadczył podmiot, o którym mowa w umowie.