Deflasi Hutang
Apakah Deflasi Hutang?
Deflasi hutang ialah teori ekonomi yang mencadangkan bahawa kemelesetan umum dalam ekonomi boleh berlaku apabila harga jatuh dan nilai mata wang meningkat, menyebabkan peningkatan dalam nilai sebenar hutang. Teori ini berasal dari ahli ekonomi abad ke-20 Irving Fisher.
Intipati deflasi hutang ialah apabila harga dan upah jatuh dengan paras harga, tetapi saiz nominal hutang dan pembayaran faedah adalah tetap, maka peminjam menghadapi tekanan yang semakin meningkat terhadap keupayaan mereka untuk membayar balik. Ini seterusnya membawa kepada lonjakan kemungkiran pinjaman,. yang seterusnya boleh menyebabkan insolvensi bank. Bahaya deflasi hutang yang lazimnya diandaikan ialah ia boleh membawa kepada lingkaran deflasi, kerana hutang yang mungkir membawa kepada penurunan nilai oleh bank dan pemiutang lain, yang merupakan pengurangan dalam jumlah keseluruhan wang dan kredit dalam ekonomi, yang memacu lagi. harga dan deflasi hutang dalam kitaran ganas.
Bagaimana Deflasi Hutang Berfungsi?
Berbeza dengan inflasi,. yang merupakan tempoh kenaikan harga, deflasi dicirikan sebagai tempoh kejatuhan harga. Akibatnya, kuasa beli wang meningkat dari semasa ke semasa. Pada pandangannya, deflasi memberi manfaat kepada pengguna kerana mereka boleh membeli lebih banyak barangan dan perkhidmatan dengan pendapatan nominal yang sama dari semasa ke semasa.
Deflasi terutamanya boleh membahayakan peminjam, yang boleh terikat untuk membayar hutang mereka dalam wang yang bernilai lebih daripada wang yang mereka pinjam.
Deflasi hutang berlaku apabila kejatuhan harga meningkatkan tekanan pembayaran hutang ke atas perniagaan dan pengguna yang telah meminjam wang untuk membiayai operasi perniagaan, pembelian modal, rumah dan harta peribadi mereka. Dalam deflasi, harga yang boleh dikenakan oleh perniagaan untuk produk mereka jatuh dan nilai pasaran aset mereka mungkin menurun, tetapi bayaran pokok dan faedah ke atas hutang tetap mereka tidak.
Begitu juga, pekerja juga mungkin melihat pemotongan gaji dan jam dalam deflasi, tetapi bayaran pokok dan faedah gadai janji rumah mereka dan hutang peribadi lain selalunya ditetapkan. Ini mewujudkan tekanan yang kuat pada belanjawan kedua-dua perniagaan dan isi rumah dan meningkatkan kadar lalai serta bilangan kebankrapan dan perampasan akibatnya.
Akibat Deflasi Hutang
Sesetengah ahli ekonomi dan penganalisis merasakan bahawa deflasi hutang mewakili tidak lebih daripada pengagihan semula dana daripada satu kumpulan ( penghutang ) kepada kumpulan yang lain ( pemiutang ). “Perbezaan besar yang tidak munasabah dalam kecenderungan berbelanja marginal di kalangan kumpulan…pengagihan semula tulen seharusnya tidak mempunyai kesan makroekonomi yang ketara,” seperti yang dirumuskan oleh Ben Bernanke pandangan ini dalam artikel Jurnal Wang, Kredit dan Perbankan 1995.
Walau bagaimanapun, satu lagi aliran pemikiran ekonomi melihat akibat yang lebih buruk kepada deflasi hutang. Mereka berhujah bahawa ia meningkatkan risiko kemelesetan seluruh ekonomi jika ia mewujudkan gelung maklum balas positif secara lalai melalui proses yang dikenali sebagai lingkaran deflasi. Dalam kes ini, kerana pembubaran hutang perniagaan dan pengguna yang mungkir melibatkan pemberi pinjaman mencatat pinjaman dan menghapuskan liabiliti yang sepadan (deposit bank) daripada buku mereka, jumlah volum kredit dalam ekonomi menguncup. Penguncupan dalam jumlah kredit dalam ekonomi ini kemudiannya memberi kesan kepada tekanan yang lebih rendah pada harga dan gaji, yang meletakkan lebih banyak peminjam dalam kesusahan, memperbaharui kitaran.
Hasil ekonomi boleh menjadi penurunan dalam perbelanjaan pengguna dan perniagaan, peningkatan pengangguran (semasa syarikat cuba mengurangkan kos), dan peningkatan kadar faedah. Kesemua faktor ini boleh membawa kepada negara terjerumus ke dalam kemelesetan atau kemelesetan.
Rumusan Fisher tentang Deflasi Hutang
Senario ekonomi-bencana adalah akibat ekonomi daripada deflasi hutang yang dibayangkan oleh ahli ekonomi Irving Fisher yang disebutkan di atas. Fisher mengembangkan konsep deflasi hutang pada tahun 1933, sebagai penjelasan tentang Kemelesetan Besar yang dialami oleh Amerika Syarikat dan kebanyakan Eropah pada masa itu.
Malah, Fisher pada asalnya menggelarkan konsepnya sebagai "teori deflasi hutang tentang kemelesetan besar."
Teori Fisher bermula dengan penyambungan kredit yang berlebihan di tempat pertama, yang membawa kepada pengumpulan hutang yang tidak mampan dalam beberapa pasaran atau beberapa pasaran. "Keadaan terlalu terhutang ini...akan membawa kepada pembubaran, melalui penggera sama ada penghutang atau pemiutang atau kedua-duanya," tulis ahli ekonomi itu. Memastikan kerugian, penurunan nilai dan juga kemungkiran mencetuskan deflasi hutang dalam proses sembilan langkah yang berlaku seperti ini:
Pembubaran hutang membawa kepada penjualan distres dan kepada
Penguncupan mata wang deposit, kerana pinjaman bank dilunaskan, dan kepada kelajuan peredaran yang perlahan. Penguncupan deposit dan halajunya, yang dicetuskan oleh penjualan distres, menyebabkan
Kejatuhan dalam paras harga—dengan kata lain, pembengkakan dolar. Dengan mengandaikan, seperti yang dinyatakan di atas, bahawa kejatuhan harga ini tidak diganggu oleh reflasi atau sebaliknya, mesti ada
Kejatuhan yang lebih besar dalam nilai bersih perniagaan, mencetuskan kebankrapan, dan
Kejatuhan yang serupa dalam keuntungan, yang dalam "kapitalistik"—iaitu, masyarakat untung swasta, membawa kebimbangan yang sedang merugikan
Pengurangan dalam keluaran, dalam perdagangan, dan guna tenaga buruh. Kerugian, kebankrapan, dan pengangguran ini membawa kepada
Pesimisme dan hilang keyakinan, yang seterusnya membawa kepada
Menyorok dan memperlahankan lagi halaju peredaran. Lapan perubahan ini menyebabkan
Gangguan rumit dalam kadar faedah—khususnya, kejatuhan dalam nominal, atau wang, kadar dan kenaikan dalam kadar faedah sebenar, atau komoditi.
kejutan ekonomi sebenar yang negatif atau peningkatan mendadak dalam pesimisme pasaran boleh mencetuskan deflasi hutang juga, walaupun apabila lanjutan awal hutang adalah kukuh memandangkan asas pasaran pada masa itu.
Bagaimana Deflasi Hutang Mempengaruhi Gadai Janji
Pasaran gadai janji adalah satu kawasan yang sangat terdedah kepada deflasi hutang, kerana ia merangkumi sebahagian besar daripada jumlah hutang tertunggak. Dalam kitaran deflasi hutang, peminjam boleh bergelut dengan membayar hutang gadai janji mereka dan melihat penurunan dalam nilai harta cagaran yang digunakan untuk menjamin hutang mereka dalam pinjaman gadai janji.
Nilai cagaran yang lebih rendah, seterusnya, boleh menyebabkan gadai janji dalam air,. kerugian dalam nilai bersih dan had kepada kredit yang tersedia. Ini semua boleh menjadi masalah bagi peminjam dengan aktiviti yang berkaitan dengan cagaran hartanah mereka.
Dalam gadai janji bawah air, sebagai contoh, baki pinjaman peminjam adalah lebih tinggi daripada nilai harta bercagar, yang memerlukan mereka untuk tinggal di rumah sehingga baki boleh dibayar cukup untuk sepadan dengan nilai harta itu. Ini juga memberikan pemilik rumah tiada ekuiti di rumah mereka untuk mendapatkan pinjaman ekuiti rumah atau produk kredit lain yang terikat dengan nilai ekuiti cagaran. Jika peminjam mesti menjual, mereka akan dikehendaki menanggung kerugian dan akan berhutang kepada pemberi pinjaman lebih daripada kos hasil daripada jualan.
Jika peminjam mendapati bahawa gadai janji mereka berada di bawah air, dan mereka hampir dirampas, maka mereka juga mungkin mempunyai pertimbangan lain selain kehilangan harta benda mereka, khususnya jika gadai janji mereka mempunyai peruntukan rekursa penuh . Peruntukan rekursa penuh memerlukan peminjam membayar modal tambahan kepada bank jika nilai cagaran mereka tidak meliputi baki kreditnya. Peruntukan rekursa penuh memberi manfaat kepada pemberi pinjaman dalam gadai janji bawah air, kerana ia juga memberi pemberi pinjaman hak tambahan kepada aset lain untuk mengakaunkan perbezaan dalam nilai hartanah.
Sorotan
Nilai hartanah yang merosot boleh membawa kepada gadai janji bawah air, malah rampasan, apabila deflasi hutang melanda industri gadai janji.
Kebimbangan biasa dengan deflasi hutang ialah ia boleh mencipta gelung maklum balas positif yang dikenali sebagai lingkaran deflasi, di mana deflasi meningkatkan kemungkiran dan pembubaran hutang yang mungkir membawa kepada lebih banyak deflasi.
Hutang gadai janji terdedah kepada deflasi hutang kerana ia merupakan sebahagian besar daripada jumlah hutang tertunggak secara keseluruhan.
Deflasi hutang berlaku apabila kejatuhan harga, upah dan nilai aset membawa kepada peningkatan tekanan ke atas keupayaan peminjam untuk membayar hutang mereka dan peningkatan dalam kemungkiran.
Soalan Lazim
Apakah yang berlaku kepada hutang semasa deflasi?
Semasa deflasi, sejak bekalan wang diperketatkan, terdapat peningkatan dalam nilai wang, yang meningkatkan nilai sebenar hutang. Kebanyakan pembayaran hutang, seperti pinjaman dan gadai janji, adalah tetap, jadi walaupun harga jatuh semasa deflasi, kos hutang kekal pada tahap lama. Dalam erti kata lain, dalam istilah sebenar—yang menjadi faktor dalam perubahan harga—paras hutang telah meningkat. Akibatnya, peminjam boleh menjadi lebih sukar untuk membayar hutang mereka. Memandangkan wang dinilai lebih tinggi semasa tempoh deflasi, peminjam sebenarnya membayar lebih kerana pembayaran hutang kekal tidak berubah.
Mengapakah deflasi buruk jika anda cuba membayar gadai janji anda?
Memandangkan harga turun semasa deflasi, rumah yang anda cuba miliki secara langsung akan bernilai kurang wang—malah, jika deflasi benar-benar teruk dan hutang anda benar-benar tinggi, ia mungkin kurang daripada gadai janji itu sendiri. Selain itu, pendapatan anda boleh merosot sementara bayaran pinjaman anda kekal sama, menjadikannya lebih mahal, berlaku. Akhir sekali, kadar faedah sering meningkat semasa deflasi, jadi jika anda mempunyai gadai janji kadar boleh laras,. bayaran balik anda mungkin menjadi lebih mahal juga.
Apakah teori Irving Fisher?
Ahli ekonomi Irving Fisher sebenarnya mempunyai beberapa teori. Salah satu yang paling terkenal dipanggil Fisher Effe ct,. berurusan dengan hubungan antara inflasi dan kadar faedah. Kesan Fisher menyatakan bahawa kadar faedah sebenar sama dengan kadar faedah nominal tolak kadar inflasi yang dijangkakan. Ia sering digunakan dalam analisis bekalan wang dan perdagangan mata wang antarabangsa.