strategiczny nabywca
Kim jest kupujący strategiczny?
Nabywca strategiczny to firma, która przejmuje inną firmę z tej samej branży w celu uzyskania efektu synergii. Nabywca strategiczny uważa, że obie spółki połączone będą większe niż suma ich odrębnych poszczególnych części i dąży do zintegrowania nabywanego podmiotu w celu długoterminowego tworzenia wartości.
Ponieważ nabywca strategiczny oczekuje, że uzyska z przejęcia większą wartość niż jego wartość rzeczywista,. zazwyczaj będzie skłonny zapłacić wyższą cenę, aby sfinalizować transakcję.
Jak działa strategiczny nabywca
Jak sama nazwa wskazuje, strategiczni nabywcy kupują firmy, które czują się strategicznie dopasowane do tego, co już posiadają. Firma docelowa jest zwykle konkurentem w tej samej branży co nabywca lub firmą o uzupełniających się atrybutach w innej podobnej branży. Część „strategii” wchodzi w grę, gdy nabywca widzi możliwość rozszerzenia linii produktowych na tym samym rynku, rozgałęzienia się na nowe regiony, zabezpieczenia dodatkowych kanałów dystrybucji lub generalnie zwiększenia efektywności operacyjnej.
Załóżmy, że producent żywności, który od dziesięcioleci wytwarza przetworzoną żywność, chce rozpocząć starania o oferowanie produktów ekologicznych. Staje się strategicznym nabywcą, gdy przejmuje firmę produkującą żywność ekologiczną do obsługi tego samego rynku.
Po przejęciu, połączona firma nie tylko skorzysta z tej najwyższej linii synergii, ale również stworzy synergie produkcyjne i dystrybucyjne, zwiększając wskaźniki wykorzystania fabryk i wykorzystując te same kanały do dostarczania produktów klientom.
W całej strukturze kosztów połączonej firmy można wyeliminować nakładające się koszty, takie jak zbędna fabryka lub powierzchnia biurowa i usługi zewnętrzne. Mając możliwości jednoczesnego zwiększenia całkowitej sprzedaży i zwiększenia produktywności,. strategiczny nabywca ma duże szanse, aby zamienić dwa plus dwa w pięć.
Tworzenie wartości z tych kombinacji będzie widoczne przede wszystkim w synergii sprzedaży na wczesnych etapach – inne synergie zazwyczaj potrzebują więcej czasu, aby zaistnieć.
Krytyka strategicznych nabywców
Strategiczny nabywca często generuje dużą część oszczędności kosztów, zwalniając pracowników. Kiedy łączą się dwie firmy działające na tym samym rynku, wiele stanowisk zaczyna się nakładać lub przepełniać, pozostawiając część pracowników nadwyżki do wymagań.
Na przykład nie ma potrzeby zatrudniania dwóch dyrektorów finansowych (CFO), personel sprzedaży i marketingu może zostać zredukowany, a warstwa kierownictwa średniego szczebla nie jest już potrzebna. Zwolnienie tych pracowników ma sens dla strategicznego nabywcy, pomagając mu obniżyć koszty i zwiększyć wydajność, chociaż nie wszyscy są tak wyrozumiali.
Obawy o potencjalną utratę miejsc pracy mogą wywołać oburzenie opinii publicznej, związków zawodowych i rządu. Negatywna reklama może zaszkodzić reputacji firmy. W niektórych rzadkich przypadkach może to nawet doprowadzić do zawetowania przejęcia, szczególnie jeśli strategicznym nabywcą jest nabywca zagraniczny, którego większość operacji znajduje się za granicą.
Przykład strategicznego nabywcy
W 2017 r. Amazon.com Inc. (AMZN) trafił na pierwsze strony gazet, gdy kupił sieć spożywczą Whole Foods za 13,7 miliarda dolarów. Amazon był strategicznym nabywcą, który miał dwa główne cele: natychmiastową i dalekosiężną penetrację branży spożywczej oraz sieć tradycyjnych lokalizacji, które obsługują wielu tego samego rodzaju klientów, którzy robią zakupy online w Amazon.
Jedną z pierwszych misji Amazona było zwiększenie przychodów Whole Foods poprzez uczynienie ekologicznych produktów spożywczych „dostępnymi dla każdego”. Amazon nie tracił czasu na pozostawienie po sobie śladu, oferując swoim abonentom zniżki w sklepach i bezpłatne dwugodzinne dostawy.
Jak dotąd obniżki cen i inne nowe usługi nie przełożyły się na kradzież przez Amazon znacznej części rynku spożywczego od gigantów branżowych Walmart Inc. (WMT) i Kroger Co. (KR). Warto jednak pamiętać, że jest to projekt długofalowy i jak każda duża akwizycja, który musiał przeżyć pewne bolączki. Nowe przedsięwzięcie jest wciąż w toku i nie oczekiwano natychmiastowego sukcesu z dnia na dzień.
Innym przykładem strategicznego nabywcy jest przejęcie przez T-Mobile konkurencyjnego Sprinta w 2020 roku. Transakcja między trzecim i czwartym co do wielkości operatorem bezprzewodowym w Ameryce w tym czasie została wyceniona na 26,5 miliarda dolarów, a połączona firma obsługuje około 127 milionów klientów, według Dziennik Wall Street. Firmy telekomunikacyjne wskazują, że fuzja stworzyła znacznie „groźniejszego konkurenta” dla AT&T Inc. (T) i Verizon Communications Inc. (VZ).
Nabywca strategiczny a nabywca finansowy
Nabywcy są często określani jako nabywcy strategiczni lub finansowi. W przeciwieństwie do pierwszego, celem nabywcy finansowego jest kupowanie firm za jak najniższą cenę, z nadzieją, że sprzeda je z zyskiem za pięć lub dziesięć lat. Sektor , w którym działa cel, niekoniecznie jest ważny, a stawki na tyle duże, aby mieć wpływowe, są zazwyczaj preferowane zamiast przejęć na pełną skalę.
Nabywcy finansowi szukają potencjalnych okazji, które można ulepszyć i ostatecznie zapewnić inwestorom przyzwoity zwrot. Często będą zainteresowani tym, jakie przepływy pieniężne wygeneruje inwestycja, a także jakie strategie wyjścia zaproponuje w przyszłości.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Nabywca strategiczny to firma, która przejmuje inną firmę z tej samej branży, aby wykorzystać efekt synergii.
Ponieważ nabywca strategiczny oczekuje, że uzyska z przejęcia większą wartość niż jego wartość rzeczywista, zazwyczaj będzie skłonny zapłacić wyższą cenę, aby zamknąć transakcję.
Dzięki możliwościom jednoczesnego zwiększenia całkowitej sprzedaży i zwiększenia produktywności, strategiczny nabywca ma duże szanse, aby zamienić dwa plus dwa w pięć.
Sukces nie zostanie jednak prawdopodobnie osiągnięty z dnia na dzień. Nabywcy strategiczni myślą długoterminowo, a bóle wzrostu są normalne na wczesnych etapach.
