Wydarzenie kredytowe

Co to jest wydarzenie kredytowe?

Zdarzenie kredytowe to nagła i namacalna (negatywna) zmiana zdolności kredytobiorcy do wywiązania się ze zobowiązań płatniczych, która powoduje rozliczenie w ramach umowy swapu ryzyka kredytowego (CDS). CDS to kredytowy instrument pochodny z umową między dwiema stronami. W przypadku swapu na zwłokę w spłacie kredytu kupujący dokonuje okresowych płatności na rzecz sprzedającego w celu ochrony przed zdarzeniami kredytowymi, takimi jak niewykonanie zobowiązania. W tym przypadku domyślnym jest zdarzenie, które spowodowałoby rozliczenie kontraktu CDS.

Możesz myśleć o CDS jako o ubezpieczeniu mającym na celu ochronę kupującego poprzez przeniesienie ryzyka zdarzenia kredytowego na stronę trzecią. Swapy na zwłokę w spłacie kredytu nie są regulowane i są sprzedawane za pośrednictwem umów brokerskich.

Od czasu kryzysu kredytowego w 2008 roku dużo mówi się o reorganizacji i regulacji rynku CDS. Może to wreszcie nastąpić wraz z proponowanymi przez ISDA poprawkami na 2019 r. do definicji kredytowych instrumentów pochodnych z 2014 r., które dotyczą kwestii związanych z „wąsko dopasowanymi zdarzeniami kredytowymi”.

Rodzaje wydarzeń kredytowych

Trzy najczęstsze zdarzenia kredytowe, zgodnie z definicją Międzynarodowego Stowarzyszenia Swapów i Instrumentów Pochodnych (ISDA),. to 1) złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, 2) niespłacenie płatności oraz 3) restrukturyzacja zadłużenia. Mniej powszechne zdarzenia kredytowe to niewykonanie zobowiązania, przyspieszenie zobowiązania oraz odrzucenie / moratorium.

1. Upadłość jest procesem prawnym i odnosi się do niezdolności osoby lub organizacji do spłaty zaległych długów. Generalnie dłużnik (lub rzadziej wierzyciel) składa wniosek o ogłoszenie upadłości. Firma, która jest w stanie upadłości, jest również niewypłacalna.

2. Zwłoka w spłacie jest szczególnym zdarzeniem i odnosi się do niezdolności osoby lub organizacji do terminowej spłaty długów. Ciągłe zaleganie z płatnościami może być zwiastunem bankructwa. Zwłoka w spłacie i bankructwo są często mylone ze sobą: Upadłość mówi wierzycielom, że nie będziesz w stanie ich spłacić w całości; zwłoka w płatności informuje wierzycieli, że nie będziesz w stanie spłacić w terminie.

3. Restrukturyzacja zadłużenia odnosi się do zmiany warunków zadłużenia, która powoduje, że dług jest mniej korzystny dla dłużników. Typowe przykłady restrukturyzacji zadłużenia to spadek kwoty głównej do spłaty, spadek stopy kuponu,. odroczenie zobowiązań płatniczych, dłuższy termin zapadalności lub zmiana priorytetu płatności.

Zrozumienie zdarzeń kredytowych i swapów ryzyka kredytowego

Swap ryzyka kredytowego to transakcja, w której jedna strona, „nabywca ochrony”, płaci drugiej stronie, „sprzedawcy ochrony”, szereg płatności w okresie obowiązywania umowy. Zasadniczo nabywca wykupuje pewną formę ubezpieczenia na wypadek, gdyby dłużnik doświadczył zdarzenia kredytowego, które zagroziłoby jego zdolności do wywiązania się ze zobowiązań płatniczych.

Chociaż CDS wyglądają podobnie do ubezpieczenia, nie są rodzajem ubezpieczenia. Są raczej opcjami,. ponieważ obstawiają, czy zdarzenie kredytowe nastąpi, czy nie. Ponadto CDS nie posiadają analizy underwritingowej i aktuarialnej typowego produktu ubezpieczeniowego; opierają się raczej na sile finansowej podmiotu emitującego bazowy składnik aktywów (pożyczka lub obligacja ).

Zakup CDS może stanowić zabezpieczenie,. jeśli nabywca jest narażony na bazowy dług kredytobiorcy; ale ponieważ kontrakty CDS są przedmiotem obrotu, strona trzecia może obstawiać, że

1. prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia kredytowego wzrosłoby, w którym to przypadku wzrosłaby wartość CDS; lub

2. faktycznie wystąpi zdarzenie kredytowe, które doprowadzi do korzystnego rozliczenia gotówkowego.

Jeżeli w okresie obowiązywania umowy nie wystąpi żadne zdarzenie kredytowe, sprzedający, który otrzyma płatności składek od kupującego, nie musiałby rozliczać się z umowy, a zamiast tego skorzystałby z otrzymania składek.

Swapy niewykonania zobowiązania: krótkie tło

Lata 80.

W latach 80. zapotrzebowanie na bardziej płynne, elastyczne i zaawansowane produkty zarządzania ryzykiem dla wierzycieli położyło podwaliny pod ewentualne pojawienie się swapów ryzyka kredytowego.

Od połowy do końca lat 90.

W 1994 r. firma bankowości inwestycyjnej JPMorgan Chase (NYSE: JPM) stworzyła swap ryzyka kredytowego jako sposób na przeniesienie ekspozycji kredytowej na kredyty komercyjne i uwolnienie kapitału regulacyjnego w bankach komercyjnych. Zawierając kontrakt CDS, bank komercyjny przeniósł ryzyko niewykonania zobowiązania na stronę trzecią; ryzyko nie wliczało się do regulacyjnych wymogów kapitałowych banków.

Pod koniec lat 90. zaczęto sprzedawać CDS-y za obligacje korporacyjne i obligacje komunalne.

Początek XXI wieku

Do 2000 r. rynek CDS wynosił około 900 miliardów dolarów i działał niezawodnie – w tym na przykład płatności CDS związane z niektórymi obligacjami Enron i Worldcom . Liczba stron we wczesnych transakcjach CDS była ograniczona, więc inwestorzy ci dobrze się znali i rozumieli warunki produktu CDS. Ponadto w większości przypadków nabywca ochrony posiadał również bazowe aktywa kredytowe.

W połowie 2000 roku rynek CDS zmienił się na trzy istotne sposoby:

1. Wiele nowych stron zaangażowało się w obrót CDS za pośrednictwem rynku wtórnego zarówno dla sprzedających, jak i kupujących ochronę. Ze względu na samą liczbę graczy na rynku CDS trudno było śledzić faktycznych właścicieli ochrony, nie mówiąc już o tym, który z nich był silny finansowo.

2. Zaczęto emitować CDS dla strukturyzowanych wehikułów inwestycyjnych (SIV),. na przykład papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami (ABS), papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS) i zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO); a inwestycje te nie miały już znanej jednostki, którą można by śledzić, aby określić siłę konkretnego aktywa bazowego.

3. Na rynku szerzyły się spekulacje,. w związku z czym sprzedający i kupujący CDS nie byli już właścicielami aktywów bazowych, a jedynie obstawiali możliwość wystąpienia zdarzenia kredytowego związanego z konkretnym aktywem.

Rola wydarzeń kredytowych podczas kryzysu finansowego 2007–2008

Zapewne w latach 2000-2007 — kiedy rynek CDS wzrósł o 10 000% — swapy ryzyka kredytowego były najszybciej przyjmowanym produktem inwestycyjnym w historii.

Pod koniec 2007 roku rynek CDS miał teoretyczną wartość 45 bilionów dolarów, ale rynek obligacji korporacyjnych, obligacji komunalnych i SIV wyniósł łącznie mniej niż 25 bilionów dolarów. W związku z tym co najmniej 20 bilionów dolarów składało się z zakładów spekulacyjnych dotyczących możliwości wystąpienia zdarzenia kredytowego w odniesieniu do określonego aktywa nie będącego własnością żadnej ze stron kontraktu CDS. W rzeczywistości niektóre kontrakty CDS były przekazywane przez 10-12 różnych stron.

Dzięki inwestycjom CDS ryzyko nie jest eliminowane; raczej zostaje przeniesiony na sprzedawcę CDS. Ryzyko polega zatem na tym, że sprzedający CDS doświadczy zdarzenia kredytowego niewykonania zobowiązania w tym samym czasie, co pożyczkobiorca CDS. Była to jedna z głównych przyczyn kryzysu kredytowego w 2008 r.: wszyscy sprzedawcy CDS, tacy jak Lehman Brothers, Bear Stearns i AIG, nie wywiązali się ze swoich zobowiązań CDS.

Wreszcie zdarzenie kredytowe, które uruchamia początkową płatność CDS, może nie wywołać płatności z dołu. Na przykład firma usług profesjonalnych AON PLC (NYSE: AON) zawarła CDS jako sprzedawca ochrony. AON odsprzedał swoje udziały innej firmie. Bazowa obligacja nie wygasła, a AON zapłacił 10 milionów dolarów należnych w wyniku niewykonania zobowiązania.

AON następnie starał się odzyskać 10 milionów dolarów od nabywcy niższego szczebla, ale nie odniósł sukcesu w postępowaniu sądowym. Tak więc AON utknął ze stratą 10 milionów dolarów, mimo że sprzedał ochronę innej stronie. Problem prawny polegał na tym, że umowa niższego szczebla dotycząca odsprzedaży ochrony nie była dokładnie zgodna z warunkami pierwotnej umowy CDS.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Zdarzenie kredytowe to negatywna zmiana zdolności kredytobiorcy do regulowania płatności, która powoduje rozliczenie swapu ryzyka kredytowego.

• Trzy najczęstsze zdarzenia kredytowe to 1) ogłoszenie upadłości, 2) niespłacenie płatności oraz 3) restrukturyzacja zadłużenia.