Narzucać

Co to jest nakładanie?

Narzucanie to termin, który odnosi się do czynności nałożenia opłaty,. opłaty , podatku lub obciążenia na składnik aktywów lub transakcję ze szkodą dla inwestora. Nakładanie opłat jest powszechną praktyką w przypadku większości produktów i usług inwestycyjnych i może być wykorzystywane jako środek zniechęcający do wcześniejszej sprzedaży lub wyjścia z pozycji finansowej.

Zrozumienie nakładania

Opłaty są nieuniknione, niezależnie od tego, czy jesteś małym inwestorem detalicznym, czy międzynarodowym bankiem inwestycyjnym (IB). Prawie każda usługa finansowa wiąże się z płatnością na rzecz strony, która ułatwia transakcję.

O większości opłat należy poinformować inwestorów przed zakupem nowego papieru wartościowego lub przeniesieniem środków w sposób, który pociągnie za sobą pewnego rodzaju opłatę. Wiele opłat jest nakładanych nie w momencie transakcji, ale pobieranych corocznie jako procent aktywów lub udziałów.

Rodzaje opłat nakładanych na inwestorów

Inwestorzy mogą wykorzystać swoje pieniądze na różne sposoby. Niektórzy wolą, aby ktoś inny, np. doradca inwestycyjny,. przejął całkowitą kontrolę nad ich kapitałem. Inni mogą mieć wyobrażenie, w jaką klasę aktywów chcą zainwestować, a stamtąd mogą powierzyć zarządzającemu funduszem wybór odpowiednich papierów wartościowych w ich imieniu. Są też tacy, którzy decydują się na podejście całkowicie „ zrób to sam” (DIY), podejmując zadanie wyboru poszczególnych akcji do samodzielnego inwestowania za pośrednictwem rachunku maklerskiego.

Oczywiście im więcej inwestorzy zlecają decyzje na zewnątrz, tym więcej zazwyczaj będą musieli zapłacić. Ekspertyza zewnętrzna ma swoją cenę, chociaż nie oznacza to, że samotne podejście jest zawsze znacznie tańszym przedsięwzięciem.

Doradca inwestycyjny

Inwestorzy, którzy chcą, aby ktoś inny zarządzał ich kapitałem, zazwyczaj będą obciążani procentem całkowitych zarządzanych aktywów. Opłaty te, które zwykle różnią się w zależności od wielkości konta i portfela,. mogą czasami być częściowo finansowane z pieniędzy , które można odliczyć od podatku .

Zazwyczaj opłaty są pobierane z kont co kwartał. Oznacza to, że jeśli doradca inwestycyjny pobiera 1,5% za każde zainwestowane 100 000 USD, klient z zarządzaną tą kwotą zapłaciłby 375 USD co trzy miesiące.

Fundusz powierniczy

Fundusze inwestycyjne,. profesjonalnie zarządzane wehikuły inwestycyjne, które łączą pieniądze od wielu inwestorów w celu zakupu portfela papierów wartościowych, kosztują. Oczekuje się, że inwestorzy, którzy pójdą tą drogą, wliczą się, aby pomóc w pokryciu tych kosztów operacyjnych,. składających się głównie z opłat za zarządzanie i koszty administracyjne ,, płacąc tak zwany wskaźnik wydatków ( ER ).

ER, który jest obliczany poprzez podzielenie kosztów operacyjnych funduszu inwestycyjnego przez średnią całkowitą wartość w dolarach dla wszystkich aktywów w ramach funduszu, nie jest przedstawiany jako rachunek do natychmiastowej zapłaty, a zamiast tego jest odejmowany od zwrotu,. który otrzymuje inwestor. Niektóre fundusze inwestycyjne dodają również opłaty i kary za wcześniejsze wypłaty,. a także prowizję przy ich kupnie lub sprzedaży.

Opłaty różnią się w zależności od rodzaju klasy aktywów, w którą inwestuje fundusz, oraz poziomu zarządzania wymaganego do prowadzenia portfela. Na przykład fundusze, które inwestują w small capy,. często nakładają wyższą opłatę niż te, które specjalizują się w większych spółkach. Co zrozumiałe, aktywnie zarządzane pojazdy nakładają również wyższe opłaty niż pasywne,. takie jak fundusze indeksowe.

Opłata transakcyjna brokera

Rachunki maklerskie nakładają na inwestorów opłatę transakcyjną za każdym razem, gdy kupują lub sprzedają papier wartościowy. Opłaty te, zwykle wahające się od 5 do 50 USD, zachęcają inwestorów do zawierania większych transakcji i zmuszają ich do dwukrotnego zastanowienia się nad regularnym ulepszaniem swoich portfeli, nawet jeśli czasami oferowane są zniżki za regularną działalność.

Uwagi specjalne

Konsumenci są również obciążani kilkoma opłatami za samo zarządzanie gotówką na swoich rachunkach bankowych.

Opłaty nakładane przez banki

Od czasu kryzysu finansowego z 2008 r. coraz więcej banków nakłada opłaty na rachunki i transakcje klientów. Ustawa o reformie i ochronie konsumentów Dodd-Frank Wall Street z 2010 roku wprowadziła szereg nowych regulacji i zasad dla branży finansowej, co przełożyło się na wzrost opłat dla klientów bankowych.

Poprawka Durbina do ustawy Dodd-Frank wprowadziła ograniczenie opłat, które banki mogą pobierać od sprzedawców za przetwarzanie zakupów kartą debetową,. co skutkuje jeszcze wyższymi wydatkami dla posiadaczy kont. Banki nakładają również opłaty w bankomatach, ponieważ opłaty za korzystanie z bankomatów sprawiają, że te opcje bankowe poza lokalem są bardziej opłacalne. Często bank, do którego należy bankomat, nakłada opłatę, a bank, który wydał klientowi kartę debetową, jeśli jest to inny bank, nakłada własną opłatę. W niektórych lokalizacjach może to prowadzić do łącznych opłat za bankomat w wysokości 11 USD lub więcej.

Inne rodzaje opłat, które banki mogą nakładać, obejmują:

• Opłaty za transakcje zagraniczne

• Minimalne opłaty za saldo

• Opłaty za zwrócony depozyt

• Opłaty za debet

• Roczne lub miesięczne opłaty za utrzymanie

• Opłaty za wcześniejsze zamknięcie konta

Opłaty za wyciągi papierowe

• Opłaty za utracone karty debetowe

• Opłaty za przesyłkę zwrotną

• Opłaty za wymianę punktów nagród

• Opłaty za korzystanie z kasjera

Według Rezerwy Federalnej (Fed) banki mogą pobierać od klientów opłaty za debet przy transakcjach kartą debetową tylko wtedy, gdy klient wyrazi na to zgodę.

Duże banki, te z aktywami o wartości 50 miliardów dolarów lub więcej, pobierają najwięcej opłat, ponieważ są mniej wydajne niż mniejsze banki i muszą płacić więcej, aby utrzymać wspólne rachunki depozytowe na żądanie . Coraz częściej klienci decydują się na unikanie nakładania większości opłat poprzez bankowanie w mniejszych bankach lokalnych lub kasach kredytowych.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Nakładanie opłat jest powszechną praktyką w przypadku większości produktów i usług inwestycyjnych i może być wykorzystywane jako środek zniechęcający do wcześniejszej sprzedaży lub wyjścia z pozycji finansowej.

• O większości opłat należy poinformować inwestorów przed zakupem nowego papieru wartościowego lub przeniesieniem środków w sposób, który pociągnie za sobą pewnego rodzaju opłatę.

• Termin „nałożyć” odnosi się do czynności nałożenia opłaty, opłaty, podatku lub obciążenia na aktywa lub transakcję ze szkodą dla inwestora.

• Wiele opłat jest nakładanych nie w momencie transakcji, ale pobieranych corocznie jako procent aktywów lub udziałów.