Niechęć do straty
Co to jest awersja do strat?
Awersja do straty w ekonomii behawioralnej odnosi się do zjawiska, w którym rzeczywista lub potencjalna strata jest postrzegana przez jednostki jako bardziej dotkliwa psychologicznie lub emocjonalnie niż równoważny zysk. Na przykład ból utraty 100 dolarów jest często znacznie większy niż radość, jaką daje znalezienie tej samej kwoty.
Psychologiczne skutki doświadczenia straty lub nawet stawienia czoła możliwości poniesienia straty mogą nawet skłaniać do podejmowania ryzyka, które może sprawić, że zrealizowane straty będą jeszcze bardziej prawdopodobne lub bardziej dotkliwe.
Zrozumienie awersji do strat
Nikt nie lubi przegrywać, zwłaszcza gdy może to skutkować utratą pieniędzy. Strach przed uświadomieniem sobie straty może sparaliżować inwestora, skłaniając go do trzymania się przegranej inwestycji długo po tym, jak powinna była zostać sprzedana lub do zbyt szybkiego odciążenia zwycięskich akcji – błąd poznawczy znany jako efekt dyspozycji. Nowicjusze często popełniają błąd, mając nadzieję, że akcje odbiją się, wbrew wszelkim dowodom przeciwnym, ponieważ straty prowadzą do bardziej ekstremalnych reakcji emocjonalnych niż zyski.
Ekonomiści behawioralni twierdzą, że ludzie są zaprogramowani na niechęć do strat, jedną z wielu zidentyfikowanych przez nich błędów poznawczych. Niektóre badania psychologiczne sugerują, że ból po przegranej jest psychologicznie około dwa razy silniejszy niż radość, której doświadczamy podczas wygrywania. Jednak kilka badań kwestionuje również praktyczny efekt, a nawet istnienie niechęci do straty. Niemniej jednak może się zdarzyć, że przytłaczający strach może spowodować, że inwestorzy będą zachowywać się irracjonalnie i podejmować złe decyzje inwestycyjne.
Psychologia strat może być nawet przyczyną zjawiska asymetrycznej zmienności na rynkach akcji,. gdzie zmienność rynków akcji jest wyższa na rynkach spadkowych niż na rynkach wschodzących. Zgodnie z teorią perspektywy ludzie zdecydowanie wolą unikać strat niż zdobywać zyski.
Ta awersja do straty jest tak silna, że może prowadzić do negatywnego nastawienia. W takich przypadkach inwestorzy przywiązują większą wagę do złych wiadomości niż do dobrych, co powoduje, że tracą na hossach – z obawy, że zmienią kurs – i panikują, gdy rynki wypadają.
Minimalizowanie niechęci do strat
Jednym ze sposobów uniknięcia pułapek psychologicznych jest przestrzeganie strategicznej strategii alokacji aktywów. Inwestorom zaleca się okresowe ponowne równoważenie portfeli,. zgodnie z metodologią opartą na regułach, zamiast próbować perfekcyjnie wyczuć nastroje rynkowe i przestrzegać starego przysłowia, by pozwolić swoim zwycięzcom działać .
Inwestowanie w formułę to kolejna forma inwestycji strategicznej. Na przykład, plany stałych współczynników utrzymują agresywne i konserwatywne części portfela na stałym współczynniku. W celu utrzymania wag docelowych — zazwyczaj akcji i obligacji — portfel jest okresowo równoważony poprzez sprzedaż aktywów osiągających lepsze wyniki i kupowanie tych, które osiągają gorsze wyniki. Jest to sprzeczne z pędem do inwestowania,. który ma charakter procykliczny.
Istnieje wiele wypróbowanych i przetestowanych zasad alokacji aktywów i zarządzania funduszami, takich jak nauka budowania zdywersyfikowanych portfeli oraz stosowanie strategii kupna i utrzymania . Innym systematycznym sposobem inwestowania jest stosowanie inteligentnych strategii beta, takich jak portfele o równej wadze,. aby uniknąć nieefektywności rynkowej, która wkrada się do inwestowania w indeksy ze względu na poleganie na kapitalizacji rynkowej. Inwestowanie faktorowe może być również wykorzystywane do ograniczania takich czynników ryzyka rynkowego.
Niektóre zalety psychologii straty
Finanse behawioralne zapewniają naukowy wgląd w nasze rozumowanie poznawcze i decyzje inwestycyjne; na poziomie zbiorowym pomaga nam zrozumieć, dlaczego mogą wystąpić bańki i paniki na rynku. Inwestorzy muszą rozumieć finanse behawioralne, nie tylko po to, aby móc czerpać korzyści z wahań na rynku akcji i obligacji, ale także być bardziej świadomym własnego procesu decyzyjnego.
Straty mogą mieć wartość, jeśli uczysz się z nich i patrzysz na sprawy beznamiętnie i strategicznie. Straty są nieuniknione, dlatego odnoszący sukcesy inwestorzy włączają „psychologię strat” do swoich strategii inwestycyjnych i stosują strategie radzenia sobie.
Aby uwolnić się od strachu przed stratami finansowymi i przezwyciężyć uprzedzenia poznawcze, uczą się radzić sobie z negatywnymi doświadczeniami i unikać podejmowania decyzji opartych na emocjach i panice. Sprytni inwestorzy skupiają się na racjonalnych i ostrożnych strategiach handlowych,. zapobiegając wpadaniu w powszechne pułapki, które pojawiają się, gdy psychologia i emocje wpływają na osądy .
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Niechęć do straty to obserwacja, że ludzie doświadczają strat asymetrycznie bardziej dotkliwie niż równoważne zyski.
Inwestorzy mogą uniknąć pułapek psychologicznych, przyjmując strategię strategicznej alokacji aktywów, myśląc racjonalnie i nie pozwalając, by emocje wzięły nad nimi górę.
Ten przytłaczający strach przed stratą może spowodować, że inwestorzy będą zachowywać się irracjonalnie i podejmować złe decyzje, takie jak zbyt długie lub zbyt krótkie trzymanie akcji.
FAQ
Czym różni się awersja do strat od awersji do ryzyka?
Każdy ma wyjątkową tolerancję na ryzyko. Opiera się to na osobistych okolicznościach, takich jak majątek i dochód, a także na horyzoncie czasowym inwestycji (np. czas do przejścia na emeryturę), wieku i innych cechach demograficznych. Ludzie, którzy są bardziej niechętni ryzyku, podejmą mniejsze ryzyko niż ci, którzy szukają ryzyka. Awersja do ryzyka jest jednak całkowicie racjonalna, ponieważ zarówno straty, jak i zyski na każdym poziomie podejmowania ryzyka byłyby postrzegane symetrycznie. Jest to asymetria niechęci do strat, w której straty są większe niż zyski – przy każdym poziomie tolerancji na ryzyko – jest to irracjonalne i problematyczne.
W jaki sposób niechęć do strat może wyjaśnić zwiększone zachowania związane z podejmowaniem ryzyka?
Zamiast radzić sobie z psychologicznym bólem związanym z realizacją straty i uświadomieniem sobie tego, osoby ze stratami papierowymi mogą być skłonne do podjęcia jeszcze większego ryzyka w nadziei na osiągnięcie równowagi — na przykład podwojenie w kasynie podczas walki pech.
Czy wszyscy boją się ryzyka?
Istoty ludzkie mają tendencję do niechęci do strat; jednak różni ludzie wykazują różne poziomy awersji do straty. Badania wykazały na przykład, że osoby wykształcone na ekonomistów lub profesjonalnych traderów wykazują przeciętnie niższy poziom awersji do strat niż inni.
Dlaczego straty są większe niż zyski?
Istnieje kilka możliwych wyjaśnień niechęci do straty. Psychologowie wskazują, w jaki sposób nasze mózgi są połączone i że w ciągu naszej ewolucyjnej historii ochrona przed stratami była bardziej korzystna dla przetrwania niż szukanie zysków. Socjologowie zwracają uwagę na fakt, że jesteśmy społecznie uwarunkowani, by obawiać się przegranej, we wszystkim, od strat finansowych, ale także w aktywnościach konkurencyjnych, takich jak sport i gry, po odrzucenie na randkę.